Erich Maria Remarque „Spark of Life”: fabuła i recenzje

2024 Autor: Sierra Becker | [email protected]. Ostatnio zmodyfikowany: 2024-02-26 06:11

Powieść „Sparks of Life”, napisana przez niemieckiego pisarza Ericha Marię Remarque, to silne, emocjonalne dzieło, które może głęboko i na długo wniknąć w duszę. Książka nie pozostawia nikogo obojętnym. Akcja powieści rozgrywa się w niemieckim obozie koncentracyjnym podczas II wojny światowej. Sam Remarque nie znajdował się w nazistowskich lochach. Udało mu się jednak odtworzyć straszną atmosferę tych miejsc z nieopisaną dokładnością.

Trochę o autorze

Remarque Erich Maria urodził się jako Erich Paul. Urodził się pod koniec XIX wieku, 22 czerwca 1898 roku. W rodzinie przyszłego słynnego pisarza było jeszcze czworo dzieci. Rodzice to biedni przedsiębiorcy Peter i Maria Remarque. Po tym, jak jego matka zmarła na ciężką chorobę, autor, pod wrażeniem jej śmierci, zmienił drugie imię Paul na Maria.

Erich rozpoczął edukację w 1904 roku w szkole kościelnej, a następnie kontynuował ją wseminarium duchowne. W 1916 r., w czasie I wojny światowej, został powołany do wojska. Służył na froncie zachodnim. W połowie lata 1917 został ranny i przebywał w szpitalu do końca wojny. Jego wspomnienia stały się następnie podstawą słynnego na całym świecie dzieła „Całe milczenie na froncie zachodnim”.

Początek działalności twórczej, problemy z nazistami

W latach dwudziestych XX wieku Erich w końcu poświęcił się działalności literackiej, pisarskiej. Remarque, będąc przekonanym pacyfistą, zaczął publikować opowiadania i powieści na tematy antywojenne. Jego pisma irytowały rodzącą się nową potęgę nazistowską w Niemczech.

Roszczenia wobec pisarza ze strony władz doprowadziły do tego, że w 1932 roku Remarque opuścił Niemcy, osiedlając się w Szwajcarii. W jego rodzinnym kraju kampania przeciwko niemu nabierała tempa. Tak więc w 1933 jego twórczość została zakazana, a los jego książek miał zostać spalony na placach.

Poznaj Marlene Dietrich, rodzinną tragedię, ukochaną kobietę

Mieszkający w Szwajcarii, Erich Remarque nawiązał przyjaźń z aktorką Marlene Dietrich. Razem z nią w 1940 wyjechał do Stanów Zjednoczonych, gdzie po 7 latach został obywatelem tego kraju.

Podczas wojny jego młodsza siostra Elfriede Scholz, która pozostała w Niemczech, została aresztowana przez nazistów. Została oskarżona o antyhitlerowskie, antywojenne oświadczenia. Sąd uznał ją za winną i skazał na śmierć. W połowie grudnia 1943 Elfrida została ścięta.

Remarque przez jakiś czas nie wiedział o losie swojej młodszej siostry, ponieważ dośćWyjechał z Niemiec dawno temu i tylko sporadycznie utrzymywał kontakt z rodziną.

Po zakończeniu wojny, w maju 1945 roku, Erich wrócił do Europy. Jednak koleje losu i doświadczenia życiowe znacząco wpłynęły na jego styl życia. Wpadł w głęboką depresję, z której pomógł mu tylko alkohol.

Remarque'owi w powrocie do życia i społeczeństwa pomogła jego nowa kochanka i przyszła żona, Paulette Goddard. Znowu zaczął pisać. Jednak w końcu udało jej się pokonać jego pasję do picia. Z Paulette Erich mieszkał razem do końca życia. Zmarł 25 września 1970 w Szwajcarii.

Historia pisania

Remarque Erich Maria rozpoczął pracę nad powieścią „Iskra życia” wiosną 1949 roku. Pracowałem nad nim długo, pisanie go skończyłem dopiero w 1951 roku.

Powieść Ericha Marii Remarque „Iskra życia” została opublikowana po raz pierwszy w Stanach Zjednoczonych na początku 1952 roku. Fabuła pracy czerpie z prawdziwych wydarzeń. Powieść dedykowana jest młodszej siostrze, która została stracona przez władze niemieckie.

Podczas pracy nad tą pracą Erich bardzo szczegółowo przestudiował materiały związane z okrucieństwem nazistów w obozach koncentracyjnych. Głównym źródłem dla pisarza były rozmowy ze świadkami, więźniami, a także oficjalne dane zaczerpnięte z urzędów obozów zagłady.

Studiując materiały, które posłużyły jako podstawa „Iskry życia”, Erich Maria Remarque był zszokowany. Wprowadzili go w głęboką depresję. Dlatego prace nad powieścią poszłydługo, aż 3 lata.

Wszystkie postacie, a także miejsce, o którym mowa w powieści „Iskra życia”, wymyślił Erich Maria Remarque. Obóz koncentracyjny i położone obok niego miasto Mellern nigdy nie istniały. Jednak podstawą powieści były dokumentalne dane o warunkach przetrzymywania więźniów i zbrodniach popełnionych w nazistowskim obozie koncentracyjnym Buchenwald.

Znaki

Ujawniając podsumowanie „Iskry życia” Ericha Marii Remarque'a, należy od razu podkreślić, że fabuła rozgrywa się na tle strasznych warunków życia ludzi w obozie koncentracyjnym. Więźniowie są przedstawicielami różnych narodowości i nosicielami różnych losów i zachowują się inaczej.

Niektórzy więźniowie, którzy sami nie mogli znieść zastraszania, stają się podobni do nazistów, stosując ich metody. Inni, będąc w tych samych okropnych warunkach, poddawani okrucieństwu i poniżaniu przez strażników, byli w stanie zachować swoje ludzkie cechy i godność.

Podsumowanie

W "Iskrze życia" Erich Maria Remarque pokazał wielu ludziom ich losy, które ujawnił na tle ponurych zdjęć faszystowskiego obozu koncentracyjnego. Tak więc los młodej żydowskiej dziewczyny, która została zgwałcona przez nazistów, jest bardzo wyraźnie przedstawiony.

Nie pozostawia czytelnika obojętnym i obraz jedenastoletniego dziecka, którego całe świadome życie spędził w obozie koncentracyjnym. Przeżył tylko dlatego, że nauczył się jeść padlinę.

Jeden z głównych bohaterów powieści „Iskra życia”Erich Maria Remarque ma tylko numer - „509”. Spędził też długi czas w obozie koncentracyjnym, ale był przepojony wiarą w swoje wyzwolenie, co pomogło mu przetrwać tortury i głód. Chęć przetrwania i obecność silnej woli pozwoliły mu zachować wiarę w wolność. 509. stara się przekazać swoją nadzieję innym więźniom.

W opisie książki „Iskra życia” Ericha Marii Remarque na uwagę zasługuje Bruno Neubauer, komendant obozu zagłady. Skrupulatnie i starannie wykonuje swoją straszną pracę. Ta postać z przyjemnością kontempluje upokorzenia i nadużycia, jakich doświadczają więźniowie. Jednocześnie jest kochającym ojcem i wzorowym mężem.

Jego celem jest dążenie do dobrego samopoczucia, dobrobytu rodziny. Jednocześnie nie zwraca uwagi na to, co zapłaciło za jego bezchmurne życie rodzinne. Nie jest głupią osobą i rozumie, że upadek nazistów jest nieunikniony. Ale nie żałuje swoich zbrodni. Jedyne, na czym mu zależy, to myśl o ucieczce z kary.

Koniec powieści

Podejście nacierających wojsk amerykańskich, które zaczynają bombardować miasto położone obok obozu koncentracyjnego, jest postrzegane przez więźniów jako zwiastun zbliżającej się wolności. Zaczynają szukać lidera, który staje się 509. Jego odważne zachowanie przed nazistami sprawiło, że inni uwierzyli w jego siłę i bohaterstwo. Pod jego dowództwem więźniowie zaczęli przygotowywać powstanie. Utworzona zgrana grupa zaczęła szukać pieniędzy, zaopatrywać się w żywność i zdobywać broń. Zaczęli ukrywać ludzi w swoich barakach obozowych, ratując ich przedrepresje. Stopniowo zostają schwytani przez cel - uciec z obozu żywy za wszelką cenę.

Ale podejście nacierających wojsk amerykańskich prowadzi również do tego, że strażnicy obozu zaostrzają warunki przetrzymywania więźniów. Są pozbawieni jedzenia, intensywnie i subtelnie wyśmiewane. Aby ukryć ślady swoich zbrodni, próbując zabić jak najwięcej osób, esesmani zaczynają palić baraki wraz z przebywającymi tam więźniami. Więzień numer 509 podejmuje brzemienną w skutkach decyzję - z bronią w ręku podejmuje próbę powstrzymania zbrutalizowanych nazistów. Umiera jednak i zabija przywódcę SS.

W ostatniej części powieści Ericha Marii Remarque „Iskra życia” obóz zostaje wyzwolony przez wojska amerykańskie. Byli więźniowie wychodzą na wolność i każdy w swoim kierunku. Na końcu powieści autorka pokazuje, jak żyją byli więźniowie obozu koncentracyjnego, jak osiedlali się w życiu cywilnym.

Los powieści

Opublikowana w USA powieść odniosła wielki sukces. Recenzje „Sparks of Life” Ericha Remarque były pozytywne. Krytycy postrzegali ją jako mocną, ikoniczną pracę o opozycji zła i dobra. Procesy, które prowadzą do tego, jak szanowani ludzie, spokojni mieszkańcy, stają się bezwzględnymi zabójcami, zostają przenikliwie ujawnione.

Powieść nie została wydana w Związku Radzieckim. Po raz pierwszy ujrzał światło w Rosji dopiero w 1992 roku. Zakaz publikacji tej książki był ze względów ideologicznych. W powieści Remarque zrównuje komunizm i faszyzm.

W Niemczech praca została przyjętachłodno. Recenzje książki „Spark of Life” w niemieckiej prasie były negatywne. W większości niemieckie społeczeństwo nie zaakceptowało powieści.

Remarque Erich Maria „Iskra życia”: recenzje, opinie

Według współczesnych i badaczy twórczości pisarza, w „Iskrze życia” Remarque jako jeden z pierwszych próbował przekazać czytelnikom prawdę o okropnościach wojny, a także o nieludzkim cierpieniu ludzi w nazistowskich obozach. Autor genialnie i przenikliwie potrafił pokazać nagie ludzkie dusze.

Ludzie, którzy przeczytali książkę „Iskra życia” Ericha Marii Remarque, zostawiają na jej temat głównie emocjonalne recenzje, wskazując, że ta praca nie pozostawia nikogo obojętnym. Treść powieści jest jednocześnie przerażająca i ekscytująca, bez wątpienia jest to dzieło afirmujące życie.

Po przeczytaniu ostatniej strony większość czytelników dochodzi do wniosku, że należy docenić dostępne korzyści. Pomimo tego, że fabuła książki jest oszałamiająco przerażająca, jest optymistyczna. Ludzie pogrążeni w ciemnościach widzą iskierkę nadziei i wychodzą na światło.

W powieści „Iskra życia” Erich Maria Remarque pokazuje sposób rozwiązania problemu. I uczy, jak zachować ludzkie cechy w nieludzkich warunkach.