Działalność rzemieślnicza: opis, rodzaje, ramy prawne

2024 Autor: Sierra Becker | [email protected]. Ostatnio zmodyfikowany: 2024-02-26 06:11

Rękodzieło towarzyszyło ludzkości na najważniejszych etapach jej rozwoju. Ale jaki jest status działalności rzemieślniczej dzisiaj na świecie, a zwłaszcza w Rosji? Niestety, zarówno zwyczajne, jak i naukowe wyobrażenia o rzemiośle są obecnie dość niejasne i sprzeczne. Ktoś uważa to za rodzaj „rudymentu” współczesnej gospodarki. A ktoś, wręcz przeciwnie, definiuje to jako wyjątkowe zjawisko gospodarcze, społeczne, charakterystyczne i istotne dla wszystkich epok. W artykule szczegółowo przeanalizujemy, co nazywa się działalnością rzemieślniczą, jakie jest jej znaczenie we współczesnej Federacji Rosyjskiej.

Pochodzenie słowa

"Craft" pochodzi od staroruskiego słowa "remizm". Bliskie znaczenie ma też „rękodzieło”. Bliższe w znaczeniu do obcych: angielski. rękodzieło i to. handwerk.

„Craft” to najnowocześniejsze brzmienie tego słowa. Tak więc nasi przodkowie zaczęli mówić dopiero w XVII wieku.

Nowoczesne definicje

Działalność rzemieślnicza - robienie czegoślub z rodzajów rzemiosła. Może być ukierunkowany na wytwarzanie produktów pracy, które są rękodziełem, które są zaprojektowane tak, aby zaspokoić estetyczne, użytkowe, rytualne i inne potrzeby obywateli.

Działalność rzemieślnicza to kulturowe i twórcze przekształcanie otaczającej rzeczywistości, dokonujące się w warunkach wyobcowania siły roboczej, a także środków produkcji od podmiotu prowadzącego taką działalność, a także od ograniczenia funkcjonalne związane z podziałem pracy.

Rękodzieło definiowane jest również jako system relacji społecznych, który pojawia się w procesie produkcji i sprzedaży produktów wytwarzanych przez małe przedsiębiorstwa, gospodarstwa rodzinne, gdzie nie ma funkcjonalnego podziału pracy. Tutaj środki produkcji będą posiadane (lub wynajmowane) od podmiotu produkującego. Z reguły w niewielkich ilościach powstają produkty do wszelkiego rodzaju prac rękodzielniczych. W większości - w ramach indywidualnego zamówienia.

W takim systemie będą działać zarówno podmioty zajmujące się rękodziełem, jak i agenci rękodzieła. Kto to jest? To podmioty, które w różnorodny sposób wspierają rękodzieło. Na przykład organizacje państwowe, publiczne, miejskie, komercyjne, prywatne.

Klasyfikacja

Przyjrzyjmy się rodzajom zajęć rękodzielniczych, które istnieją dzisiaj. Dzielą się one w zależności od wyników rękodzieła:

• Relacje produkcyjne, które powstają w procesie tworzenia, sprzedaży dowolnych produktów indywidualnej kreatywności. Te ostatnie mogą być unikalnymi próbkami i modelami, dziełami sztuki i rzemiosła, opracowaniami autora itp.
• Relacje produkcyjne, które powstają podczas tworzenia i dalszej sprzedaży produktów zaprojektowanych w celu zaspokojenia potrzeb konkretnych obywateli. Przykład: produkty wykonane na zamówienie.
• Relacje produkcyjne, które powstają w procesie tworzenia i dalszej sprzedaży przedmiotów produkcji na małą skalę sprzedawanych pojedynczo. Mogą to być na przykład towary konsumpcyjne.
• Relacje produkcyjne, które powstają przy realizacji dowolnych usług domowych. Na przykład mieszkalnictwo i usługi komunalne.

Pojęcie w innych krajach świata

Należy zauważyć, że realizacja działań rękodzielniczych nie jest dziś czymś niezwykłym dla wiodących krajów świata. Terminy takie jak „rękodzieło”, „rzemieślnik” są szeroko stosowane w ustawodawstwach krajowych krajów tej samej Unii Europejskiej, ONZ i WTO.

Przeanalizujmy międzynarodowe interpretacje najważniejszych pojęć:

• Przedsiębiorstwa rzemieślnicze. Jest to nazwa małych struktur biznesowych (przypominających rosyjskich indywidualnych przedsiębiorców), które zapewniają ludności usługi i towary niezbędne do organizowania codziennego życia i wygodnego życia. Przeznaczenie takich produktów jest dość szerokie: od ulepszenia pomieszczeń po zmianę wyglądu osoby.
• Zajęcia rzemieślnicze(w obcym znaczeniu). Kompleks działalności zawodowej (przedsiębiorczej i / i produkcyjnej), który opiera się na osobistym wkładzie, pracy pracownika. Jednocześnie wykorzystuje swoją specjalistyczną wiedzę, umiejętności, wykorzystuje znane technologie i materiały. Potrafi stosować nowoczesny, wysokowydajny sprzęt i narzędzia, aż do automatyzacji niektórych części, etapów procesu technologicznego.

Produkcja rzemieślnicza w tym duchu nie obejmuje tych, które skutkują jakimkolwiek produktem/usługą intelektualną.

Czym nie jest rękodzieło?

Lista zajęć rękodzielniczych wyklucza również niektóre rodzaje zatrudnienia oparte na pracy fizycznej.

• Aktywność, która nie wymaga od wykonawcy żadnych kwalifikacji. Na przykład pracuj jako woźny lub ładowacz.
• Zajęcia związane z transportem, użytkowaniem pojazdów. Tak więc kierowcy, piloci nie będą mogli nazywać się rzemieślnikami.
• Działalność związana ze sprzedażą produktów, produktów innych niż własne. To jest praca jako sprzedawca, pakowacz itp.
• Działalność związana z rolniczym przemysłem wydobywczym. Na przykład hodowca zwierząt gospodarskich, poszukiwacz, hodowca polowy itp.
• Działalność w publicznym sektorze gospodarki. Są to takie nisze jak ekonomia, edukacja, komunikacja, opieka zdrowotna, kultura itp.
• Wszystkie działania realizowane w przedsiębiorstwach dużych i średnichskala. Rękodzieło to tylko działalność małych organizacji (przeciętna kadra – od 15 do 100 osób) i mikroprzedsiębiorstw (przeciętna liczba pracowników – do 15 osób), a także indywidualnych przedsiębiorców.

Rękodzieło i sektory gospodarcze

Całą listę czynności rękodzielniczych można warunkowo podzielić na trzy sektory gospodarki:

• Przemysł. Na przykład nieseryjna produkcja wyrobów artystycznych na małą skalę.
• Budowa.
• Usługi mieszkaniowe i komunalne, usługi konsumenckie.

Warto zauważyć, że taki podział listy zajęć rękodzielniczych był również istotny dla przedrewolucyjnej Rosji.

Aktywność specjalna

Rękodzieło definiowane jest również jako szczególny rodzaj przedsiębiorczości, w którym na pierwszy plan wysuwa się jakość produktu lub usługi. Osiąganie zysku jest drugorzędnym wynikiem takiego biznesu.

Artisan-IP jest zmuszona skoncentrować się na lokalnym rynku. Musi nie tylko zbadać swoje najbliższe otoczenie, ale także nawiązać z nim relację opartą na zaufaniu. W końcu ci ludzie staną się jego klientami.

Aby osiągnąć uznanie, rzemieślnik musi bezbłędnie, sumiennie wykonywać swoją pracę, kultywować wysoką kulturę technologiczną i produkcyjną we własnym przedsiębiorstwie.

Jak wiesz, główne motto społeczności biznesowej: „Zysk ponad wszystko!”. Rzemieślnicy mają zasadniczo inną pozycję: „Honor i dobre imięprzede wszystkim!"

Kolejną cechą rękodzieła jest to, że łączy ono dość różnorodne czynności. Dlatego na przykład na rynku rosyjskim rzemieślnik to nowy typ pracownika.

Status rzemieślnika

Jak zorganizować zajęcia rzemieślnicze? Pytanie jest dość skomplikowane w związku z prawem Federacji Rosyjskiej. Wszak w naszym kraju nie ma przepisów regulujących rękodzieło. Jedyną możliwą opcją jest zarejestrowanie indywidualnego przedsiębiorcy lub założenie LLC.

Problem polega również na niejednoznacznym statusie rzemieślnika:

• Wysoce sklasyfikowany pracownik.
• Technolog, który zarządza całym procesem wytwarzania własnych produktów.
• Przedsiębiorca, który pracuje w bezpośrednim kontakcie z konsumentami własnych produktów. Posiada wszystkie kompetencje ważne dla przedsiębiorcy - prawne, ekonomiczne, komunikacyjne.

Kształcenie i szkolenie specjalistów

Już zauważono, że ustawa o wykonywaniu czynności rękodzielniczych przez osoby fizyczne była dotychczas omawiana tylko w Rosji. Dlatego kwestia szkolenia specjalistów nowego typu nie została jeszcze podniesiona. Ponieważ status rzemieślnika jest zróżnicowany, organizacja szkoleń dla specjalistów w tej dziedzinie wymaga specjalnego podejścia. Radykalnie różni się metodologią, strukturą i treścią od tego samego szkolenia wysoko wykwalifikowanych pracowników.

Wymagane jest:

• Zaktualizowane programy edukacyjne, które zostaną uzupełnione o bloki kompetencyjne,koncentruje się na kształtowaniu ważnych cech zawodowych przedsiębiorcy-rzemieślnika.
• Specjalna baza wiedzy organizacyjno-metodologicznej i naukowo-metodologicznej.
• Stworzenie jakościowo nowego poziomu edukacji - profesjonalne rękodzieło.

Problemy rękodzieła w Rosji

Podatek od działalności rękodzielniczej został wprowadzony na przykład w sąsiedniej Republice Białorusi. Ale dla Federacji Rosyjskiej nie ma to jeszcze znaczenia - w naszym kraju nie przyjęto przepisów dotyczących rękodzieła.

Ten rodzaj działalności napotyka pewne trudności rozwojowe w Rosji:

• Niezrozumienie i niedocenienie roli i znaczenia nowoczesnego rękodzieła przez większość społeczeństwa.
• Większość populacji w ramach działalności rękodzielniczej oznacza wyłącznie rzemiosło ludowe, wyroby artystyczne.
• Brak zarówno ram prawnych, jak i standardów zawodowych dla rzemiosła.
• Powyższy czynnik nie pozwala na organizowanie wysokiej jakości szkoleń dla przedsiębiorców rzemieślniczych.

Przygotowanie aktów prawnych

Opłaty za realizację działalności rękodzielniczej w Rosji nie zostały jeszcze wprowadzone. Faktem jest, że w Federacji Rosyjskiej nie ma jeszcze przepisów regulujących takie zatrudnienie.

Ale sprawy idą do przodu. Powstał projekt „Nowi rzemieślnicy Rosji”. Był wspierany przez szefa Krajowej Rady ASI (dekodowanie - Agencja Inicjatyw Strategicznych), prezydenta Federacji Rosyjskiej W. W. Putina. Onzarekomendował projekt do realizacji w 2012 roku.

Celem „Nowych Rzemieślników” jest opracowanie ram prawnych dla legitymizacji działalności rzemieślniczej w Federacji Rosyjskiej. Dzięki opracowaniu takiego ustawodawstwa federalnego możliwe będzie również stworzenie jakościowo nowego rodzaju poziomu edukacji, czyli szkolenia przedsiębiorców rzemieślniczych.

Dzięki temu młodzi ludzie będą mieli nowe możliwości dzięki rozwojowi rzemieślniczej niszy w gospodarce, pojawieniu się na rynku nowych odpowiednich zawodów. Realizacja projektu uruchomi proces opracowywania standardów zawodowych, programów edukacyjnych, które rozszerzą możliwości osobistej realizacji populacji.

Niezbędne środki

Złożoność realizacji projektu Nowi Rzemieślnicy polega na tym, że jego realizacja wymaga następujących działań:

• Wprowadzenie specjalnego systemu podatkowego dla rzemieślników z uproszczoną rejestracją i raportowaniem.
• Opracowanie i przyjęcie federalnego programu docelowego na dziesięć lat, związanego ze wspieraniem rękodzieła w Federacji Rosyjskiej.
• Rozwój standardów edukacyjnych i zawodowych.
• Wprowadzenie do tego obszaru honorowych, motywacyjnych tytułów. Na przykład „Czczony Rzemieślnik Federacji Rosyjskiej”.
• Ustanowienie specjalnej procedury udziału podmiotów o podobnych działaniach, takich jak dostawcy, wykonawcy, kontrahenci.
• Organizacja regionalnych, ogólnorosyjskich konkursów, które wyłonią najlepszych, obiecujących mistrzów.

Rękodzieło można nazwać jednym z najstarszych rodzajów ludzkiego zatrudnienia. Nie traci na znaczeniu nawet teraz w wielu wiodących państwach. W Rosji nie ma dziś przepisów regulujących takie działania. Ale już trwają prace nad projektem, który ustanowi nowy status rzemieślnika.