Wzór spódnicy ołówkowej dla początkujących - instrukcje budowania i wycinania

2024 Autor: Sierra Becker | [email protected]. Ostatnio zmodyfikowany: 2024-02-26 06:11

Spódnica ołówkowa od wielu lat nie opuszcza czołowych pozycji w świecie mody. To uniwersalny element garderoby, który powinna mieć każda kobieta. Ta spódnica pasuje do każdego typu sylwetki, tworząc atrakcyjny kobiecy wygląd. Dodatkowo ta sama spódnica może być częścią biznesowego looku w ciągu dnia, w pełni zgodnego z firmowym dress codem, a wieczorem stać się podstawą romantycznego lub wyzywająco seksownego looku.

Każdy może uszyć taką spódnicę własnymi rękami, ponieważ technika jest dość prosta. I oczywiście będzie to idealna opcja dla kobiet o niestandardowej sylwetce. Ponieważ jednak nie da się uszyć ołówkowej spódnicy bez wzoru, przyjrzymy się jej bardziej szczegółowo. Zanim zaczniesz pracę, wybierz spódnicę, którą chcesz uszyć. Od tego będzie zależeć liczba pomiarów, obliczeń i konstrukcji.

Opcje spódnic

Istnieje wiele modeli spódnic ołówkowych, ale wszystkie mają niezmiennie zwężoną sylwetkę. W klasycznej odmianie jego długość może wynosićtuż nad lub pod kolanem, ale można również znaleźć krótsze opcje. W tym samym roku modne stały się zwężane spódnice do połowy łydki, a spódnice sięgające do podłogi również pozostają popularne.

Możesz nosić te spódnice nie tylko z koszulami.

Na przykład skórzana spódnica ołówkowa połączona z gorsetem pomoże stworzyć wizerunek femme fatale, niebezpiecznej i atrakcyjnej.

Lekka koronkowa spódnica z przewiewną bluzką bez rękawów świetnie prezentuje się w romantycznej stylizacji. Idealnie nadaje się na spacery po letnim parku i śniadanie w kawiarni na świeżym powietrzu.

Długą ołówkową spódnicę z dzianiny można nosić ze sportową kurtką i tenisówkami lub grubymi sandałami. Stworzy to lekko chuligański wygląd, ale jednocześnie podkreśli kruchość dziewczyny.

Połączenie ołówkowej spódnicy ze skórzaną kurtką stworzy jaskrawy buntowniczy look, idealny na wieczorny spacer po mieście.

I oczywiście nie zapomnij o klasycznym połączeniu ołówkowej spódnicy zakrywającej kolana, bluzy gazowej i prostej dwurzędowej marynarki. To nieśmiertelny klasyk w stylu Coco Chanel. Ta kombinacja jest odpowiednia zarówno do pracy biurowej, jak i na romantyczne randki i oficjalne spotkania.

Pomiary i obliczenia

Aby ułatwić początkującym tworzenie ołówkowego wzoru spódnicy, lepiej wykonać wszystkie pomiary i obliczenia z wyprzedzeniem. To znacznie uprości zadanie, zaoszczędzi czas i wyeliminuje większość możliwych błędów. Bardzo ważne jest, aby mierzyćostrożnie, nie dodając ani nie odejmując cenionych centymetrów. Warto pamiętać, że tę spódnicę trzeba będzie później założyć.

Aby stworzyć ołówkowy wzór spódnicy, będziesz potrzebować następujących parametrów:

Nazwa	Skrót	Obliczenia	Uwaga
Talia	OD
Bidra	OB
Wysokość uda	WB	Odległość między OD i OB
Długość produktu	DI
Wysokość talii	BT	odległość między klasyczną a pożądaną wysokością talii
Wysoka talia	OTv	dla modeli z wysokim stanem
Szerokość przedniego paska	ShP	SHP=0, 241OB	SHP + WZ=½ OB + 1,5 cm
Szerokość tylnego paska	SHZ	SHZ=0, 275OB
Ogólne rzutki	VO	IN=½ (OB - OD)
Boczne rzutki	BV	BV=1/3 VO
Przednie rzutki	PV	PV=1/3 (VO - BV)
Tylne rzutki	SG	ZV=2/3 (VO - BV)
Zmniejsz rzutki	UV	(WYŁ. - OD) /12	Dla modeli z wysokim stanem
Wysokość splajnu	VS	VS=CI0,6

Po zakończeniu obliczeń należy je ponownie sprawdzić, aby uniknąć błędów i można przejść bezpośrednio do tworzenia samego wzoru.

Budowanie uniwersalnego wzoru

Każda spódnica może być uszyta z wykorzystaniem wzoru bazowego. Wyznacza główne parametry i umiejscowienie podcięć, dlatego za pomocą kilku dodatkowych szlifów łatwo zamienić go we wzór na każdy rodzaj spódnicy.

Aby wykonać uniwersalny wzór spódnicy ołówkowej, będziesz potrzebować:

• arkusz papieru (papier milimetrowy, rozmiar A1 lub wycięty jako tapeta);
• ołówki (twarde i miękkie);
• gumka;
• linijka.

Zanim zaczniesz rysować wzór, lepiej sprawdzić centymetry na linijce i taśmie pomiarowej, której użyto do pomiaru parametrów. Wykonanie wzoru jest właściwie bardzo proste, cały proces zajmuje około 15-20 minut.

Siatka robocza

Konstruowanie wzoru zaczyna się od stworzenia siatki roboczej. Tutaj zaznaczona jest długość spódnicy, jej szerokość, linia szwu bocznego oraz wysokość linii bioder.

1. Rozłóż kartkę papieru na płaskiej powierzchni. Jego szerokość musi wynosić co najmniej połowę OB + 20 cm.
2. Wycofaj się od lewej krawędzi około 5 cm Aby zbudować wzór ołówkowej spódnicy z wysokim stanem, konieczne będzie wycofanie się o 15-20 cm od górnej krawędzi prześcieradła. klasyczna talia, wystarczy cofnąć się o 1,5-2 cm, koniec z 1.
3. Od punktu 1 odsuń ½ OB + 1,5 cm w lewo (punkt 2) iw dół CI (punkt 3). Połącz w prostokąt z wierzchołkami 1234.
4. Z punktów 1 i 2 odłóż na bok parametr WB (punkty 5 i 6) i połącz je linią prostą.
5. W linii 5-6 od punktu 5, zmierz po lewej stronie odległość równą parametrowi SHP (punkt 7). Segment 7-6 powinien być równy SHZ. Narysuj linię prostą przez punkt 7 równolegle do odcinka 1-3, aż przetnie się z liniami 1-2 (punkt 8) i 3-4. Po lewej stronie podstawy prostokąta będzie znajdować się 1/2 przodu, a po prawej 1/2 tyłu spódnicy.

Wgłębienia

Aby spódnica dobrze pasowała do kobiety, konieczne jest wykonanie rowków. Z reguły jest ich tylko 4. Po 2 z przodu iz tyłu, a także zmniejszenie bocznego szwu. W przypadku dzianinowej spódnicy ołówkowej nie trzeba wykonywać podcięć, ponieważ tkanina dobrze się rozciąga i przybiera pożądany kształt, ale nawet trzeba usunąć nadmiar objętości w bocznych szwach.

1. Od punktu 8 w obu kierunkach odłóż na bok 1/2 BV + 0,5 cm. Od uzyskanych punktów cofnij się o 1 cm w górę (punkty 9 i 10).
2. Od punktów 1 i 5 zmierz odległość równą połowieShP (punkty 13 i 11), połącz je linią prostą.
3. Od punktów 2 i 6 odmierz w lewo odległość równą ½ SHZ (punkty 14 i 12) i połącz je również linią prostą.
4. Od punktu 13 w lewo i w prawo odłóż na bok segmenty równe ½ PV (punkty 15 i 16). Połącz kropki w następującej kolejności: 15, 11, 16 i 9.
5. Od punktu 14 w lewo iw prawo zmierz połowę parametru SG (punkty 17 i 18). Odstawić 2 cm od punktu 12 na odcinku 12-14 (punkt 19). Połącz punkty 10, 17, 19 i 18.

Na tym etapie konstrukcja podstawowej spódnicy o prostym kroju jest zakończona. W oparciu o ten wzór dalej budowany jest wzór ołówkowej spódnicy.

Na dole produktu

Spódnica ołówkowa różni się od spódnicy o prostym kroju sylwetką węższą w kierunku dolnej krawędzi. Przypomina cięcie w kształcie stożka, które uzyskuje się podczas ostrzenia ołówka. Aby nadać produktowi taką sylwetkę, konieczne jest jeszcze jedno zmniejszenie wzdłuż szwu bocznego, ale od dołu.

1. Zmierz 8 cm w dół od punktu 7 (punkt 22).
2. W linii 3-4 od punktu przecięcia z linią 7-8 w prawo iw lewo odłóż 1/4 pożądanego zmniejszenia szerokości produktu. Zwykle wartości te wynoszą od 1 do 3 cm (punkty 20 i 21).
3. Połącz punkty 20, 22 i 21.

Nie rób zbyt wąskiego dołu produktu, ponieważ w tej spódnicy będziesz musiał nie tylko stać, ale także chodzić i siedzieć. Nawet jeśli zapewniony jest otwór wentylacyjny, zbyt wąski rąbek go rozciągnie i sprawi, że będzie wyglądał nieporządnie.

Szczelina

To niezbędneczęść większości modeli spódnic ołówkowych. Gniazdo ma 2 rodzaje: otwarte i zamknięte. Zwykle znajdują się na środku tylnej połowy produktu, ale są też szczeliny pośrodku lub nieco z boku przodu spódnicy. Jego lokalizacja zależy od modelu spódnicy. Spódnica z klasycznym rozcięciem składa się zazwyczaj z 3 części. Przód spódnicy jest z reguły jednoczęściowy, a tył składa się z 2 połówek i ma szew pośrodku. Należy to wziąć pod uwagę podczas cięcia i nie zapomnij zrobić dodatkowego naddatku na szew.

Dla początkujących lepiej jest zrobić ołówkowy wzór spódnicy z otwartymi szczelinami. Nie wymaga dodatkowych wykrojów, a żeby to zrobić wystarczy sflashować tylny szew bez sięgania do dolnej krawędzi VSH + naddatki na dolny szew. Następnie wyprasuj szew tak, aby krawędzie tkaniny były rozdzielone w różnych kierunkach, po czym pozostaje tylko uszyć przyszłą szczelinę wzdłuż konturu, odchodząc od krawędzi 2-3 mm.

Ale budowanie wzoru na spódnicę ołówkową z zamkniętym rozcięciem będzie nieco inne niż tworzenie wzoru podstawowego.

1. Od punktu 4 umieść VS w górę (punkt 23), a od niego kolejne 1,5 cm (punkt 24).
2. Od punktów 4 i 23 po prawej stronie odłóż 2 szerokości podciętego zapachu, którego wartość wynosi zwykle od 2,5 do 4 cm (punkty 25 i 26). Połącz otrzymane punkty. Będzie to część otworów wentylacyjnych jednej połowy tyłu spódnicy. W drugiej połowie szczelina powinna być 2 razy węższa (punkty 27 i 28).
3. Połącz punkty 24 i 26 oraz 24 i 27 gładką linią. Ułatwi to obróbkę krawędzi materiału, a także zapobiegnie deformacji.tkaniny.

Lokalizacja zamka zamykanego przez zawór jest rysowana według tej samej zasady, na przykład jak na jeansach.

Wysoka talia

Aby zbudować wzór ołówkowej spódnicy z wysokim stanem, będziesz potrzebować dodatkowych parametrów, takich jak pożądana wysokość talii, obwód ciała na tej wysokości, a także zmniejszenie szerokości podcięcia.

1. Od punktu 1 w górę odłóż na bok odległość między klasycznym a pożądaną talią (punkt 1a). Przesuń punkty 2, 9, 10, 15, 16, 17 i 18 w ten sam sposób (odpowiednio punkty 2a, 9a, 10a, 15a, 16a, 17a i 18a).
2. Od punktów 9a, 15a i 17a odsuń w prawo, a od punktów 10a, 16a i 18a - w lewo wartość SW. Połącz powstałe punkty z punktami wzoru podstawowego.

Jeśli chcesz wykonać ołówkowy wzór spódnicy z niską talią, wystarczy zmierzyć odległość od górnej linii wzoru podstawowego do pożądanej talii, a następnie narysować linie równoległe do linii na oryginale wzór.

Długa spódnica

Spódnica ołówkowa może mieć różne długości, ale ich wzory są zasadniczo takie same. Na przykład, aby stworzyć wzór na długą spódnicę ołówkową w oparciu o podstawową, wystarczy wprowadzić tylko kilka poprawek.

1. Z punktów 1 i 2 odłóż CI długiej spódnicy (punkty 3a i 4a). Połącz je linią.
2. Od przecięcia linii 3a-4a z linią 7-8 odłóż 1/4 żądanego zmniejszenia szerokości spódnicy (punkty 20a i 21a), połącz je z punktem 22. Jeśli linia łącząca oni będąprosta, spódnica będzie miała zwężoną, ale jednocześnie dość swobodną sylwetkę. Aby uzyskać lepsze dopasowanie, linie 20-22 i 21-22 powinny mieć hiperboliczny wygląd.

Szczeliny na takie spódnice są zbudowane identycznie jak we wzorze podstawowym, zmieni się tylko jego długość.

Możesz również ustawić długość poniżej kolana. Ołówkowa spódnica w tym przypadku okaże się w stylu Coco Chanel. Jak mawiała ta wspaniała kobieta:

Możesz pokazać biodra - ale nie kolana!

Leczenie talii

Talia spódnicy może być przetwarzana na kilka sposobów. Najpopularniejsze to:

• pas,
• podcięcie,
• szeroka gumka.

Należy wybrać jedną lub drugą opcję, zaczynając od modelu ołówkowej spódnicy. Przyjrzyjmy się im bliżej.

Pas

Aby uszyć spódnicę ołówkową z paskiem, należy wyciąć dodatkowy prostokątny kawałek, którego długość powinna wynosić (OD + 3 cm) + zwiększenie zakładki (około 3 cm). Szerokość części powinna być dwukrotnie większa od pożądanej szerokości paska. Podczas wycinania części nie zapomnij zrobić naddatków na szew.

Przyszyj wykończoną część do górnej krawędzi spódnicy, układając ją naprzeciw spódnicy, a następnie złóż ją i wyprasuj szew. Krawędzie części powinny wyglądać w górę. Następnie złóż pasek na pół i zginając krawędź do wewnątrz, łykaj. Aby wygodniej było go przyszyć, wysokość paska po niewłaściwej stronie powinna być o 5 mm większa niż z przodu. Zagnij jego końce do wewnątrz i zszyj część wzdłuż obwodu od strony przedniej.

Podcięcie

Ten rodzaj pracy w talii wymaga pewnych umiejętności, a także dokładnego wzoru.

1. Aby to zrobić, musisz przenieść górną część wzoru spódnicy na kartkę papieru. Możesz wybrać dowolną wysokość podcięcia, ale nie rób tego zbyt krótko, bo wywróci się na lewą stronę.
2. Wytnij powstałe części. Powinny być 2 z nich: z przodu i z tyłu spódnicy. Połącz podcięte linie na każdej części za pomocą kleju, spinaczy do papieru lub szpilek.
3. Odetnij wystające rogi, przenieś na papier wzorem spódnicy lub wytnij za pomocą tych wykrojów.

Podczas wycinania części należy pamiętać, że jest to tylko połowa, dlatego należy wskazać linię zagięcia na wykroju i nie zapomnieć o naddatkach na szew.

Szeroka elastyczna opaska

To najłatwiejszy sposób na wykończenie górnej krawędzi. Idealnie sprawdza się zarówno do spódnic ołówkowych z dzianiny, jak i skóry, ponieważ pozwala uniknąć dodawania dodatkowych centymetrów w talii, w przeciwieństwie do ozdabiania produktu paskiem. Aby obrobić górę spódnicy, wystarczy zmierzyć długość gumki, równą OD + 4 cm na rąbek. Roztop trochę krawędzie gumki, zszyj, cofając się od krawędzi o 2 cm, a następnie rozłóż krawędzie w różnych kierunkach i zszyj je, cofając się od krawędzi o 3 mm. Możesz również wykonać gumkę na zapięciu, suwaku lub guzikach. Przyszyj powstały pasek do górnej krawędzi spódnicy. Można go umieścić za lub przed tkaniną produktu. Ale w każdej z opcjimuszą być zszyte przez nałożenie jednej części na drugą. Dodatkowo warto wybrać ścieg dzianinowy, zygzak lub najszerszy krok na maszynie do szycia, aby nić nie pękała przy rozciąganiu gumki.

Możliwość uszycia spódnicy, która będzie idealnie pasować, będzie miała dokładnie taki kolor i fakturę, jaką lubisz najbardziej i nie będzie miała kopii, to każda kobieta. Zgodnie z przedstawionym wzorem zarówno doświadczona krawcowa, jak i dziewczyna, która dopiero zaczyna poznawać niuanse tworzenia ubrań własnymi rękami, będą mogły uszyć ołówkową spódnicę. Dopiero po wykonaniu uniwersalnego wzoru można uszyć wiele spódnic w różnych kolorach i fasonach, poświęcając nie więcej niż 5 minut na ich szczegółowe wzory. Nie bój się eksperymentować, bo tylko w ten sposób w świecie mody rodzą się prawdziwe arcydzieła.