Jak grać w „Moneta” do krwi: zasady, cechy, wariacje

2024 Autor: Sierra Becker | [email protected]. Ostatnio zmodyfikowany: 2024-02-26 06:11

Okrutne zabawy w dzieciństwie to sposób na tworzenie hierarchii, technika manifestowania siły fizycznej i psychicznej oraz pewny sposób na uzyskanie kilku blizn. Niestety od takiej barbarzyńskiej rozrywki nie można niestety odejść, gdyż liczba wyznawców właśnie takiej psychologicznej definicji przywódcy, choć na poziomie podświadomości, jest wciąż duża. Krwawa „Moneta” należy właśnie do wspomnianej kategorii gier. Członkowie party często mieli całkowicie złamane pięści, ponieważ w grze nie można stale wygrywać. Z biegiem czasu pojawiło się kilka odmian, w tym mniej brutalne.

Docelowi odbiorcy i liczba obserwujących

Przede wszystkim warto zauważyć, że współczesne pokolenie na szczęście w większości ominęło „Monety” i podobne rozrywki. Wcześniej głównymi odbiorcami podlegającymi ogólnemu wpływowi gry byli uczniowie klas 8-11. To wśród nich zachęcano do okrutnych gier, jako jednego ze sposobów definiowania własnych lub piętnowania tych, którzy odmówili przyjęcia partii. Istnieje opinia, żerozrywka ma więzienne korzenie, jednak nie wiadomo, czy to prawda, czy nie. Wśród tych sposobów grania w „Moneta” do krwi nastolatki wybrały najbardziej okrutne. Na przykład zamiast przepisanej kary członek partii otrzymał karę znacznie bardziej niebezpieczną, nieregulowaną przez przepisy. Biorąc pod uwagę fakt, że „Moneta” jest popularna w całym WNP, liczba zwolenników takiej rozrywki była niezwykle duża.

Klasyczna "Moneta"

W tym przypadku mówimy o prostej grze polegającej na umiejętnościach motorycznych i uważności. Liczba uczestników w rundzie to 2, rzadko więcej. Kiedy jeden z graczy zakręcił monetą o małym nominale, zadaniem każdego było sprawienie, aby pocisk kontynuował swój ruch za pomocą szczeliny. Ci, którzy zawiedli, powodując, że moneta po prostu spadła, otrzymali karę, która może wyglądać następująco:

• uderz monetą w stół. Aby to zrobić, pocisk był skierowany po powierzchni kciukiem między środkowym a palcem wskazującym, jak kij bilardowy. Im większe przyspieszenie, tym większe obrażenia pięści przeciwnika. Wśród tych opcji, jak grać „Moneta” do krwi, jest to jedna z najprostszych i najłatwiejszych kar;
• "uderzenie monetą". O wiele bardziej brutalny widok, kiedy jeden nastolatek, ściskając monetę jak mosiężne kastety, uderza pięścią przyciśniętą do stołu;
• kopnięcie golonką. Również dość bolesna kara, zachęcano do najbardziej okrutnych i silnych odprysków na dłoni przeciwnika, aby mieć gwarancję oderwaniaskóra.

Łatwo jest zidentyfikować zapalonego gracza "Monety" - knykci wbitych w krew. Często widoczne są na nich ślady z krawędzi „pocisku”. Z jakiegoś powodu gra cieszy się ogromną popularnością, chociaż nie ma żadnej nagrody poza brakiem bolesnej kary.

Wariacje na temat klasycznych zasad

Podobnie jak większość gier ulicznych, „Moneta” otrzymała wiele odmian. Jeden z najjaśniejszych, zwany także „Majtkami”, jest analogiem rozrywki do wygrywania prawdziwych pieniędzy. Gdy gracz nie miał nic do zapłaty, był zmuszony do zastąpienia pięści. W pozostałych przypadkach zmieniano indywidualne zasady, np. liczbę uczestników. W tym przypadku nieudane zakończenie rundy groziło graczowi kilkoma ciosami na raz, często w tym samym miejscu. Cofnięcie ręki oznaczało na zawsze haniebne miejsce w nastoletniej hierarchii.

Istniały inne warianty, w których sędzia, przedstawiciel osoby trzeciej, rzucał monetą. W pewnym momencie zamiast pocisku sędzia wysłał na stół własną plwocinę, a ten, który przykrył ją dłonią, został ukarany. Warto zauważyć, że żadna z wersji zasad, poza wspomnianą wyżej grą na pieniądze, nie przyniosła zwycięzcy żadnych nagród, poza możliwością zranienia przeciwnika, co generalnie jest znaczące.

Podobną karę spotkał gracz w "Cams", gdzie testowano szybkość reakcji. Obaj przeciwnicy kładą przed sobą zaciśnięte dłonie. Co więcej, pięści zostały zbliżone. Zadanie przeciwników -uderz kostkami płasko, przeciwnik w tym czasie próbuje oderwać rękę. W związku z tym ten, który nie miał na to czasu i otrzymuje karę.

Skutek psychologiczny

Analując wpływ tak okrutnych gier na rozwój społeczeństwa, łatwo zauważyć, że „Moneta” miała jednocześnie dwa kluczowe wektory wpływu na nastolatków. Pierwszym i najprostszym jest określenie lidera z pozycji siły, jedynego zrozumiałego kryterium. Wśród tych, którzy nauczyli się grać w „Monetę” do krwi i wygrali, urodzili się liderzy komórek społecznych. Z drugiej strony, ta metoda pozwalała potajemnie wyładować gniew, bez prowokowania dorosłych do interwencji.

Zagrożenie dla zdrowia

Zasady gry „Moneta” do krwi są niezwykle okrutne. W pewnym momencie „pocisk” mógł po prostu utknąć w kostce, ponieważ początkowe przyspieszenie umożliwiało przecięcie miękkich tkanek dłoni. Naturalnie proces gojenia trwał miesiące, pozostawiając blizny. Zdarzały się przypadki, gdy nastolatki traciły sprawność ruchową rąk, ponieważ w wyniku kolejnej kary naruszona została struktura ścięgien. Wszystko to doprowadziło do tego, że gra stopniowo stała się własnością publiczności i bacznej uwagi dorosłych. Na szczęście teraz ta rozrywka jest prawie zapomniana.