Wzór dzianinowy "Warkocz z cieniem": schemat, zastosowanie, opis

2024 Autor: Sierra Becker | [email protected]. Ostatnio zmodyfikowany: 2024-02-26 06:11

Szelki (arany lub warkocze) zawsze były niezwykle popularne. Ta technika najczęściej kojarzy się ze słowami „dzierganie”, ponieważ pozwala tworzyć obszerne i różnorodne ozdoby. Istnieje ogromna liczba prostych i złożonych aranów, są one przeplataniem się dwóch lub więcej pasm.

Dobrze wygląda i ozdabia prawie każdy produkt trójwymiarowym wzorem wykonanym za pomocą drutów „warkocz z cieniem”. Jego schemat wcale nie jest skomplikowany, ale taka praca wymaga pewnych umiejętności i koncentracji.

Zasada formowania warkoczy

Każda dzianinowa uprząż jest formowana przez przemieszczenie kilku pętli. Dokładniej, pętle nie są po prostu przesuwane, ale zamieniane z sąsiednimi elementami. Na przykład klasyczna dwupasmowa opaska uciskowa jest wykonywana w następujący sposób:

• Pętle pierwszej nici (П№1) są usuwane z lewej igły dziewiarskiej do pomocniczej igły dziewiarskiej.
• Pętle drugiego pasma (П№2) dzianiny twarzy. Jednocześnie P1 pozostaje przed pracą.
• P1 jest przenoszony na lewą igłę, a także dziany.

Wybrana sekwencja jest wyraźnie pokazanana schemacie poniżej (M.1B).

Tworzenie bardziej skomplikowanych warkoczy

Należy zauważyć, że zarówno pierwsza, jak i druga nić może zawierać absolutnie dowolną liczbę pętli: z jednej lub więcej.

Tradycyjnie warkocze dziane z przednimi pętelkami są umieszczane na płótnie wykonanym z pętelek. Bardziej złożone ozdoby polegają na przeplataniu pętelek zamka z pętelkami podstawy. Oznacza to, że zamiast P nr 2 będą pętle bełkotu podstawy.

Wszelkie wzory z komponentem takim jak "warkocz" będą pochodzić z klasycznej uprzęży.

Wzór dziany "warkocz z cieniem": schemat z opisem, kolejność wykonania

Poniższy schemat przedstawia klasyczny warkocz (po lewej) i jego zmodyfikowaną wersję (po prawej). W rzeczywistości dziany wzór „Warkocz z cieniem” (Schemat M.1A) to dwie wiązki skręcone w różnych kierunkach i przesunięte w kierunku pionowym. Nici wzoru mogą składać się z dowolnej liczby pętli, im więcej, tym bardziej obszerne będzie płótno.

Przyjrzyjmy się bliżej tworzeniu wzoru „warkocz z cieniem”. Schemat jest bez wątpienia ważny, ale opis pomaga wyjaśnić pewne niuanse.

Warkocz składa się z czterech pasm (jest to relacja ornamentu): od prawej do lewej Pr1, Pr2, Pr3 i Pr4. Dwa z nich (Pr nr 1 i Pr nr 2) przeplatają się ze spadkiem w prawo. Pozostałe (przykład nr 3 i przykład nr 4) przeplatają się ze sobą z nachyleniem w lewo.

Aby wypełnić dzianinę obszernymi wiązkami, musisz kilkakrotnie wykonać na drutach wzór „warkocz z cieniem”. Schemat i kolejność tkania pasmapozostają niezmienione, ale możesz zmieniać odległość między raportami. Jeśli umieścisz je bardzo blisko, płótno będzie bardzo obszerne ze względu na bliskość warkoczy. Zwykle pomiędzy raportami pozostaw od dwóch do pięciu pętli podstawy.

Sekwencja kroków

Przede wszystkim wymagana liczba pętli jest rzucana na igły (wielokrotność jednego powtórzenia). Następnie zszyj wszystkie pętle z przodu (pierwszy rząd). Drugi rząd, podobnie jak wszystkie złe, jest wykonywany zgodnie ze wzorem. W trzecim rzędzie zaczynają tkać pętle - w ten sposób wzór „warkocza z cieniem” jest dziany za pomocą igieł. Schemat z opisem pozwoli Ci stworzyć równe płótno o dowolnej wysokości (np. szalik lub pled).

Trzeci rząd: Pr1 jest przenoszony do narzędzia pomocniczego i pozostawiany przed pracującymi igłami. Pr nr 2 jest dziany, Pr nr 1 jest zwracany na lewą igłę dziewiarską i dziany z pętelkami na twarz. Ponadto wszystkie inne pętle w rzędzie są dziane w zwykłej kolejności.

Pierwszy i drugi zamek były ze sobą powiązane. Opaska uciskowa jest odchylona w prawo.

Piąty rząd: pętelki wszystkich czterech pasm są dziane z pętelkami na twarz.

Siódmy rząd: pętle pierwszego i drugiego pasma są dziane przednimi pętlami, Pr nr 3 jest usuwany na pomocniczej igle lub szpilce dziewiarskiej i pozostawiany za pracującymi igłami, Pr nr 4 jest dziany, następnie Pr nr 3 jest zwracany do lewej igły dziewiarskiej, a także dziany. W ten sposób trzecia i czwarta nitka okazały się splecione, opaska uciskowa wyszła z nachyleniem w lewo.

Aby zwiększyć szerokość płótna, należy kolejno wykonać kilka raportów. Po zakończeniu kolejno wszystkich ośmiu rzędów, powtórz wzór z pierwszego rzędu.

Schemat i zdjęcie wzoru „warkocz z cieniem”: druga wersja ornamentu

Zdjęcie poniżej przedstawia sweter z dużą różnorodnością warkoczy. Interesujące jest to, że jest tu zmodyfikowany „warkocz z cieniem”, którego pasma przeplatają się nie w szachownicę, ale symetrycznie.

Znajomość podstawowych zasad i umiejętność układania ozdób pomaga rzemieślnikom tworzyć prawdziwe arcydzieła. Takie kreatywne dzianie ze wzorem „warkocza z cieniem” (schemat znajduje się poniżej) nadaje się do produkcji wyrobów dziecięcych, damskich i męskich.

Rozważany oplot jest oznaczony oznaczeniem M.2 i znajduje się na dole rysunku. Osiem pętelek po prawej i lewej stronie warkocza to jeden z prostych wzorów. Puste komórki to pętle na twarz, a krzyżyki to pętle z bełkotu. Ich połączenie tworzy płaski ornament tła.

Warkocz składa się z czterech pasm po trzy pętle każda. Jak widać na diagramie, w piątym rzędzie Pr1 przeplata się z Pr2 (nachylenie w prawo), a Pr3 z Pr4 (przechylenie w lewo).

Co zrobić na drutach z trójwymiarowym wzorem

Wszechstronność wszelkich plecionek polega na tym, że zdobią one absolutnie każdy produkt. Tradycyjnie umieszcza się je w dużych ilościach na różnych swetrach. Obecnie istnieje niezwykle wiele wariacji na temat uprzęży i aranów. Spośród setek i tysięcy warkoczy zarówno początkujące, jak i doświadczone rzemieślniczki mogą wybrać dla siebie odpowiedni schemat.

Tows świetnie wyglądają w prawie każdej włóczce. Domodele zimowe wybierają materiał o wysokiej zawartości wełny. Na okres przejściowy nadają się nici z wełną i bawełną, na lato niezbędne stają się różne rodzaje bawełny, lnu i bambusa.