Szal puchowy: wzór dziania (opis)

2024 Autor: Sierra Becker | [email protected]. Ostatnio zmodyfikowany: 2024-02-26 06:11

Mimo mnogości różnych nowoczesnych modeli, wzorów i ozdób, puchowy szal cieszy się niezmiennie dużą popularnością. Wzór dziania takiego produktu może być niezwykle prosty lub niezwykle złożony. Projektanci tworzą wzory dla tkaczy na wszystkich poziomach zaawansowania. W związku z tym można znaleźć produkty połączone tylko przednimi pętlami lub przeciwnie, zawierające szereg ozdób.

Ogólnie rzecz biorąc, dzierganie puchowych szali za pomocą igieł, których schematy i opisy są przeznaczone dla początkujących, nie jest trudne. Ważne jest tylko monitorowanie jednorodnej gęstości. Bardziej złożone modele wymagają doświadczenia, wyobraźni i znajomości geometrii.

Rodzaje puchowych szali: delikatność Orenburga

Ludzka potrzeba ciepłych ubrań doprowadziła do tego, że zaczął aktywnie używać futra, wełny i puchu różnych zwierząt. Oprócz futrzanych elementów garderoby, dzianiny zawierające wełnę owczą, puch z królików, kóz i innych parzystokopytnych są doskonale ciepłe.

Dzisiaj najpopularniejsze są dwa rodzaje szalików:Orenburg i Woroneż. Pierwszy to puszysty szalik z pajęczyny. Dzianinowy wzór tego akcesorium jest zwykle ażurowy i wykonany jest z bardzo cienkich wełnistych nici (stąd nazwa „pajęcza linia”). Gotowy produkt jest niezwykle lekki, ale ma doskonałe właściwości rozgrzewające.

Do szali Orenburg rzemieślnicy wybierają moher lub angorę o grubości nici około 250 m/25 gramów. W tym przypadku igły dziewiarskie są używane dość grube: co najmniej 4 mm.

Jak robić na drutach klasyczne szale Woroneża

Tradycyjnie takie akcesoria mają prostokątny kształt. Środek jest dziany w prosty wzór

Rzemieślniczki wybierają dowolny elementarny wzór, a nawet ścieg do pończoch, aby wykonać element centralny, a następnie udekoruj puchowy szal. Wzór dziania może być ażurowy lub stosunkowo gęsty. W przeciwieństwie do szali Orenburg, szale Woroneż są cięższe i bardziej obszerne.

Koza z Woroneża

Do pracy używa się przędzy z najdelikatniejszej koziej sierści. Region szczyci się osiągnięciami w zakresie hodowli określonych ras zwierząt, a także technologiami przetwarzania puchu. Wełna takich kóz jest lekka, miękka, jedwabista i długa.

Mistrzowie mówią, że jakość puchu ujawnia się z czasem. Im dłużej produkt jest noszony, tym bardziej miękki i puszysty staje się szalik puchowy. Wzór dziania nie wpływa na „puszystość”, ale od tego zależy estetyka modelu.

Takie szale nie są aż tak ażurowe jak Orenburg. Są bardziej ciasno dziane. Dodatkowo podczas noszenia włókna puszyste są rozprowadzane pomiędzy pętelkami i wypełniają szczeliny, dzięki czemu tkanina staje się jeszcze mniej przezroczysta.

Schemat dziania puszystego szalika z igłami dla początkujących

Dla wszystkich rzemieślniczek, które dopiero niedawno opanowały podstawowe techniki dziania, lepiej wybrać prostszy model do wykonania szala, szalika lub stuły. Z definicji szale mogą być prostokątne lub trójkątne.

Jako przykład prostego wzoru poniżej znajduje się rysunek ze schematycznym przedstawieniem elementarnego ażuru. Tutaj jest bardzo prosta zasada rozbudowy.

Używając tej ozdoby, rzemieślniczka może szybko stworzyć puszysty szal. Wzór dziania zaczyna się od dołu.

Znaczenie materiałów wysokiej jakości

Możesz użyć absolutnie dowolnej włóczki: jeśli wybierzesz cienki moher, produkt okaże się ażurowy i delikatny.

Gdy rzemieślniczka lubi kudłatą nitkę i chce uzyskać gęstszy produkt, należy zakupić odpowiedni materiał. Należy unikać niskiej jakości przędzy i materiałów należących do segmentu ekonomicznego. Wynika to z faktu, że w niedrogiej przędzy jest dużo sztucznych dodatków, a włókna naturalne nie są odpowiednio przetwarzane. W rezultacie produkt będzie twardy, granulki szybko się pojawią, a ogólny wygląd nie będzie wystarczająco schludny. Znalezienie przędzy- To najważniejszy etap przygotowawczy. Jakość puszystego szala Orenburg lub Voronezh zależy od jego wyników. Wzór dziania i wzór w tym przypadku mają drugorzędne znaczenie.

W opisie stanowiska dla wygody zostaną użyte następujące skróty:

• przednia pętla (lit. P);
• pętla purl (pl. P);
• nakid (N);
• wiersz (P).

Jak na drutach wykonać szalik

Dla pierwszego P, nabierz pięć szwów. Następnie musisz robić na drutach zgodnie z powyższym wzorem, kolejno dodając dwie pętle w każdej osobie. R.

Jak tworzone są dodatki:

1. Na początku R: usuń pierwsze P, zrób N, a następnie zrób na drutach według wzoru.
2. Na koniec P: bez ukończenia ostatniego P, wykonaj N, a następnie wykonaj Osoby. P.

Wszystko Dzianina P we wzór.

Redukcja pętli (z dwóch okazuje się, że jedna) jest oznaczona ukośnikiem. Aby uzyskać symetryczny wzór, musisz zwrócić uwagę na to, w jaki sposób jest nachylona linia. Jeśli po prawej stronie, musisz wykonać następujące czynności:

1. Przesuń pierwsze oczko na prawą igłę.
2. Zrób drugie P osób.
3. Przenieś pierwsze P na lewą igłę i załóż drugie.
4. Przenieś wynikowy P do prawej igły.

W przypadku, gdy ukośnik wskazuje w lewo, powinieneś po prostu połączyć ze sobą dwa P i uzyskać jedną Osobę. P.

W normalnym (płaskim) płótnie, liczba nowych elementów jest zawsze równa liczbie elementów zredukowanych. W ten sposób zachowana jest równowaga i całkowita liczba Pw R.

Ale trójkątny wzór został zaprojektowany w taki sposób, że płótno stopniowo się rozszerza. Efekt ten osiągnięto dzięki temu, że równowaga pomiędzy dodawaniem a redukcją P.

Zaletą tego wzoru jest jego wszechstronność: możesz stworzyć trójkąt o absolutnie dowolnym rozmiarze.

Pod koniec pracy możesz wykonać kilka R ściegiem francuskim, aby uzyskać ładną krawędź.

Szal z solidną częścią środkową

Jednym z najłatwiejszych sposobów na zrobienie szalika lub szala jest uformowanie gęstego środka i ażurowych brzegów. Poniższe zdjęcie pokazuje właśnie taki model.

Dla centralnej części możesz wybrać dowolny wzór. Jeśli rzemieślniczka wie, jak wykonywane są Osoby. P i prz. P, wtedy nie będzie potrzebować wzoru do robienia na drutach puchowego szalika za pomocą igieł do robienia ściegu do pończoch. Wystarczy wpisać wymaganą ilość P na drutach i zszyć wszystkie elementy jako pętle na twarz. Dotyczy to zarówno Ex. R, oraz Osoby. R. W końcowej fazie wszystkie P nie są szczelnie zamknięte.

Następnie do gotowego płótna przyszywana jest oddzielnie dzianinowa lamówka. Bardziej zaawansowani i doświadczeni dziewiarki pracują nad ażurową krawędzią jednocześnie dziergając część środkową.

Tworzenie granicy za pomocą igieł

Najbardziej ekscytującą rzeczą jest robienie na drutach szali i szali puchowych, których wzory pozwalają stworzyć piękną, ażurową krawędź z ostrymi zębami. Takie produkty wyglądają szczególnie delikatnie i przewiewnie. Poniższy rysunek przedstawia wzór na drutach.

Ciekawe, że obliczenia są podane dla prawej i lewej strony płótna. Jak korzystać z wykresu:

• Narzuć następującą ilość P na igłach: 15 P dla obramowania po prawej stronie, X P dla części środkowej (każda rzemieślniczka musi obliczyć tę liczbę dla własnego produktu) i 15 P dla obramowania na lewy. Każdy R jest dziany w następującej kolejności: P obrzeża, następnie P środkowej części, następnie P drugiej części obrzeża.
• Aby dodać P po prawej stronie obramowania, należy usunąć pierwsze P, zrobić dwa P z drugiego, a następnie postępować zgodnie ze wzorem.
• Zwiększenie liczby Ps po lewej stronie granicy: dwa Ps są dziane z przedostatniego P, a następnie ostatniego P.

Podczas robienia na drutach tego wzoru nie musisz podążać za nachyleniem skróconych pętli (są one oznaczone równymi trójkątami). Ukośne linie pokazują, ile P i gdzie zamknąć.

W zasadzie każda ażurowa ozdoba nadaje się na puszysty szal. Dzianinowy wzór (bordowy lub nawet ażurowy) można dopasować do szala lub szalika.

Główne wymaganie: obecność dużej liczby otworów. Wtedy gotowy produkt będzie przewiewny i lekki.

Szal z ażurowym dołem

Kolejna prosta opcja robienia na drutach trójkątnego szala lub szalika. Zdjęcie przedstawia produkt z solidną częścią środkową i prostą ramką.

Szerokość obramowania wynosi 9 P w najwęższym miejscu i 21 P w najszerszym.

Przyrosty są wykonywane w dwóch Ps wzdłuż otwartej krawędzi. Relacja (powtarzająca się część) kończy się z zamknięciem 12 P. Dalej, w następnym raporcie, płótno graniczne ponownie rozszerza się o 12 P, które następnie są zmniejszane.

W ten sposób powstają zgrabne zęby.

Końcowy etap: obróbka cieplna na mokro

Biorąc pod uwagę specyficzny skład przędzy moherowej lub angory, należy obchodzić się z nią bardzo ostrożnie. Nie używaj detergentów zawierających agresywne składniki (chlor) i nie próbuj prasować tkaniny.

Aby dzianina nabrała pożądanego kształtu, a wszystkie pętelki wyrównały się i wyprostowały, chustę należy wyprać w ciepłej wodzie (nie wyższej niż 30 stopni) z dodatkiem łagodnego detergentu. Do prania delikatnych rzeczy możesz używać specjalnych mieszanek. Do pierwszego zabiegu wystarczy namoczyć chusteczkę w płynie do zmiękczania tkanin.

Następnie produkt jest delikatnie wykręcany (nie skręcany) i układany do wyschnięcia. Ostre zęby ażurowej krawędzi należy przymocować szpilkami. W takim przypadku produkt po wyschnięciu zachowa swój kształt.

W przypadku, gdy nie można w żaden sposób utrwalić kształtu chusty, a podczas noszenia stale się marszczy, dopuszcza się lekką obróbkę parą. Aby nie zepsuć kosmków moheru, chustę należy rozłożyć na płaskiej, poziomej płaszczyźnie, wszystkie wystające części przypiąć i przykryć wilgotną luźną szmatką. Wystarczą perkal lub gaza w kilku warstwach. Wtedy możesz już parować produkt z żelazka, a nawetpołóż żelazko na powierzchni szalika. Powinieneś go założyć na ułamek sekundy, natychmiast go zdejmując. Nie przesuwaj żelazka w żadnym kierunku, w przeciwnym razie chusteczka zostanie zdeformowana.

Aby nie zepsuć całej pracy, lepiej poeksperymentować z próbką kontrolną.