Najdroższe monety ZSRR. Rzadkie i pamiątkowe monety ZSRR

2024 Autor: Sierra Becker | [email protected]. Ostatnio zmodyfikowany: 2024-02-26 06:11

Nie każdy myśli, że monety leżące w komodzie babci lub nawet we własnej torebce mogą kosztować znacznie więcej niż ich własna wartość nominalna. A cena niektórych egzemplarzy jest niesamowita. Sprzedając tylko jedną monetę możesz kupić mieszkanie w stolicy. Posiadacze takich pieniędzy często tracą możliwość otrzymania zasiłków, ponieważ nie znają cen najdroższych monet ZSRR.

Co wpływa na koszt

Ważnym czynnikiem jest autentyczność monety. Nierzadko fałszerze próbują sprzedawać podróbki na aukcjach numizmatycznych. Warto zauważyć, że każdy doświadczony numizmatyk szybko sprowadza tak nieszczęsnych oszustów do czystej wody.

To paradoks, ale najdroższe monety ZSRR wykonane z niklu lub miedzi są warte więcej niż monety złote. Tutaj głównym czynnikiem będzie jego rzadkość. Nawet przy poważnym uszkodzeniu monety możesz uzyskać za nią imponującą kwotę, jeśli zostanie wydana w limitowanej edycji.

Ponadto na wartość monety wpływa jejobieg i liczbę zachowanych jednostek pieniężnych.

Utworzenie systemu monetarnego. 20s

Każdy mieszkaniec naszego kraju ma możliwość odnalezienia całego skarbu, ponieważ w okresie istnienia Związku Radzieckiego wyemitowano dużą liczbę rzadkich monet. Wynika to z kształtowania się nowego systemu monetarnego w porewolucyjnym kraju. Ze względu na dominację pieniądza papierowego nie doszło do emisji monet. Podstawowym zadaniem była kwestia wymiany jednostek walutowych. Dlatego wybijano je w małych partiach. Reformy następowały jedna po drugiej, dzięki czemu stare obiegi zostały szybko przejęte i zniszczone. Nowy rząd sowiecki podarował nam monety ZSRR z lat 20., które mają znaczną wartość we współczesnym świecie.

1 rubel 1921 i 1922

Pomimo podobieństwa tych przypadków, ich koszt znacznie się różni. Wynika to z uwarunkowań historycznych. W mennicy Piotrogrodzkiej, w związku z brakiem srebra w 1922 roku, rozpoczęła się redystrybucja władzy. Po Arturze Hartmannie Piotr Łatyszew zaczął dowodzić produkcją. W efekcie do obiegu dwóch milionów jednostek monetarnych z inicjałami dawnego mintzmeistera trafił nowy numer z literami „PL”. Inne monety ZSRR z lat 1921-1922 nie mają szczególnej wartości.

Pieniądze 1924-1925

Rzeczy, o których niektórzy z nas nawet nie myślą w kasach z pieniędzmi i napiwkami w sklepach, mogą w pewnych okolicznościach stać się dość drogie. Tak więc cena monety ZSRR 3 kopiejki z 1924 r. Z żebrowaną krawędzią może osiągnąćponad pięćdziesiąt tysięcy rubli. Spośród innych monet z tego samego roku emisji jest najdroższa. Znacznie gorszy od „treshki”, jednostki monetarnej o wartości nominalnej 50 kopiejek. Interesująca jest również moneta 20 kopiejek, która ma zaokrąglone litery ZSRR.

Najdroższe są metalowe pieniądze z 1925 roku. W tym okresie wydawanie drobnych zmian zostało wstrzymane ze względu na fakt, że zapasy mennic w końcu osiągnęły wymagany poziom. Ale były „poluszki”, produkowane pod królewską monetą. Produkowano je tylko w latach 1925, 1927 i 1928.

2 kopiejki są uważane za rzadką i szczególnie cenną monetę tego roku.

Monety 1927-1929

Koszt monety 1 kopiejki ZSRR (1927) jest stosunkowo niewielki i wynosi tylko około 2500 rubli. Ale przyjrzyj się bliżej: jeśli litery ZSRR są nieco wydłużone, natychmiast stajesz się właścicielem rzadkości wartej co najmniej 20 razy więcej.

Waluta 2 kopiejki była w obiegu od dłuższego czasu. W związku z tym zachowane okazy mają wygląd zużyty, co w żaden sposób nie wpływa na koszt.

Trzy kopiejki z wąską złotą krawędzią nie są niczym niezwykłym. Ale warto zajrzeć. Jeśli nie mają elementów ozdobnych, roku emisji lub znaku mennicy, to cena może sięgać kilkuset tysięcy rubli.

Moneta 50 kopiejek została wyemitowana w niewielkim nakładzie w 1929 roku i nie została wprowadzona do obiegu. To decydowało o jego wartości, ponieważ tej waluty nie ma nawet w kolekcji Mennicy Leningradzkiej. Na świecie znany jest tylko jeden egzemplarz, któryjest własnością osoby prywatnej. Jego projekt jest wyjątkowy, oddaje całą estetykę późnej Nowej Polityki Gospodarczej.

Dekada Niklu

W tym okresie srebrne pieniądze stały się rzadkością. Metal szlachetny został zastąpiony praktycznym i niedrogim stopem miedzi i niklu. Wyrabiano z niego monety 10, 15 i 20 kopiejek. W 1931 r. wydano ostatni obieg jednostek monetarnych tego samego nominału. Są to rzadkie monety ZSRR, nie zachowały się żadne informacje o ich liczbie. Koszt takich kopii jest dość wysoki ze względu na wysoki koszt materiału. Są rzadkością na aukcjach numizmatycznych, ponieważ obiegi uległy zniszczeniu i przetopieniu.

Uderzającym przykładem takich wyjątkowych projektów jest moneta o nominale 10 kopiejek. Oprócz szlachetnego metalu, z którego jest wykonana, ta waluta jest rzadkością. Jego dokładny nakład nie został ustalony. Wiadomo, że był dość mały.

Przez dość długi czas w obiegu był pens z brązu z 1933 roku z typowym dla tamtych czasów projektem drobnej monety.

Najcenniejszą monetą tamtych czasów były "młotki" - dwadzieścia kopiejek. Swoją nazwę zawdzięcza proletariuszowi z młotkiem przedstawionym na awersie. Zaraz po premierze prawie wszystkie te pieniądze zostały zniszczone, więc nie ma dokładnych informacji o liczbie. Kolekcjonerom udało się uratować tylko piętnaście egzemplarzy.

Nie zostały wznowione, najprawdopodobniej ze względu na dość złożone elementy artystyczne w projekcie.

Pieniądze w czasie wojny

Epoka, w której bito metalowe pieniądze, ma ogromny wpływich koszt. Na przykład podczas Wielkiej Wojny Ojczyźnianej nie było ani środków, ani sił do zarabiania nowych pieniędzy. Mennica Leningradzka nie emitowała monet w zwykłym nakładzie ze względu na ewakuację. Z tego powodu pieniądze były emitowane w skąpych seriach próbnych, z których większość nigdy nie trafiła do obiegu. A te, które były pod ręką, z niewiadomych przyczyn, szybko zostały wycofane.

Istnieje wersja, która jest spowodowana zmianami administracyjno-terytorialnymi. W herbie ZSRR na monetach w starym stylu było szesnaście baldryków uszu. Ale po wojnie pozostało tylko piętnaście jednostek administracyjno-terytorialnych.

Nawet najbardziej entuzjastyczni numizmatycy nie mają informacji o niektórych obiegach. Wiadomo tylko, że zostały wypuszczone, ale nie pojawiły się w obiegu. Dlatego osoba, która ma pieniądze tego czasu, jest właścicielem prawdziwego skarbu.

Powojenne pieniądze

Powojenne kopie są nie mniej wartościowe. Wynika to z osłabienia kontroli nad produkcją monet, gdyż ich bicie nie miało większego znaczenia. Priorytetem tego okresu była przebudowa budynków mieszkalnych i zakładów produkcyjnych. A sprzęt mennicy leningradzkiej, ewakuowany do Krasnokamska, wymagał naprawy lub wymiany.

Najdroższe monety ZSRR to pieniądze z 1947 roku. Ich cechą wyróżniającą jest materiał, z którego są wykonane. Wszystkie monety są odlewane z czystego brązu, bez dodatku niklu, aluminium i innych metali. Najrzadszym przedstawicielem tej serii jest nominał 1 kopiejki. Znaleźćto prawie niemożliwe.

Wydobycie w latach pięćdziesiątych

Tym razem charakteryzują się bardziej praktycznymi i niedrogimi stopami monet. Wydania te zostały wydane w celu przetestowania właściwości materiału i możliwości wcielenia na nim pomysłów artysty. Z tego powodu historia okresu powojennego powtórzyła się ponownie. Tysiące egzemplarzy zostało zniszczonych, zanim trafiły do obiegu. Ale kilkaset egzemplarzy osiedliło się w zbiorach numizmatyków.

Monety ZSRR z 1956 r. z wydania testowego są szczególnie interesujące dla kolekcjonerów ze względu na eksperymenty zarówno z metalami, jak i nominałami. W tym roku przenośnik wyprodukował wiele wadliwych próbek. To oni później stali się przedstawicielami rzadkich odmian.

Materiałami do bicia monet były stopy żelazo-chrom-nikiel i cynk-nikiel. Takie pieniądze przetrwały do dnia dzisiejszego, ale mają niewielką wartość.

Patrząc na rzadkie monety ZSRR w 1958 r., można zauważyć, że zewnętrzne cechy tych kopii wyraźnie różnią się od poprzednich. Na awersie zamiast dwóch kłosów otaczających wyznanie widnieją połączone poniżej szerokie wieńce laurowe. Wykonane są z brązu aluminiowego.

Produkcja pieniędzy 1961-1991

Formalnie ta era rozpoczęła się wraz z reformą z 1961 roku. Charakteryzuje się masową produkcją monet i ogromnymi obiegami pieniądza metalowego, a także stabilnością polityczną. Mała i prawie identyczna średnica monet drobnych nie zawsze była wygodna, cosprawiły, że były trudne w użyciu. „Polyushka” wróciła, ale ze względu na niedogodności w produkcji i użytkowaniu została szybko wycofana.

Ogólnie rzecz biorąc, okres ten jest określany jako „szary” czas numizmatyki. Na przykład za monety ZSRR 15 kopiejek z 1978 r. Nie da więcej niż sto rubli.

Najjaśniejszym i najdroższym przedstawicielem jest waluta 10 rubli z 1991 roku. Jest produkowany przez Mennicę Moskiewską z bimetalu i ma estetyczny i nowoczesny design.

Specjalne daty i rocznice

W roku dwudziestej rocznicy zwycięstwa w Wielkiej Wojnie Ojczyźnianej wybito monetę. Stał się pierwszym egzemplarzem poświęconym szczególnej dacie lub rocznicy wybitnej osoby. Pamiątkowe monety ZSRR były emitowane w ogromnych nakładach, więc ich koszt jest niski, z wyjątkiem przedmiotów wykonanych z metali szlachetnych. Głównym materiałem był stop miedziowo-niklowy. Koszt ten odzwierciedla również rzadka różnorodność znaczków, błąd menniczy.

W większym stopniu okazy prezentowane były w rublach, ale są też monety o innym nominale. Największa kolekcja monet okolicznościowych została poświęcona Igrzyskom Olimpijskim w 1980 roku.

Pamiątkowe monety ZSRR

Materiałem na monety z serii „50 lat władzy sowieckiej” był stop miedzi i niklu. Na awersie kapitalne oznaczenie wyznania i herb, a na rewersie wizerunek Lenina na tle sierpa i młota, obok gwiazda i nazwa państwa. Na rancie data rocznicy oraz napis gloryfikujący Wielki Październik.

Kategoria poświęcona Igrzyskom Olimpijskim ma to samo dla wszystkichawersy nominałów. U góry herb kraju, a po bokach litery ZSRR. Poniżej znajduje się nominał monety. Na środku rewersu widnieje wizerunek tego, od czego pochodzi nazwa metalowego banknotu. Poniżej data wybicia, a po bokach nazwa serii.

Najdroższe monety ZSRR to przedmioty wykonane z metali szlachetnych poświęcone sportom olimpijskim i narodowym, ich historii, osadom i budynkom. Również produkty z serii „1000. rocznica różnych wydarzeń w Rosji” i „Balet rosyjski” są wykonane ze szlachetnego metalu materiału. Cenny jest także cykl poświęcony 50. rocznicy zniesienia pańszczyzny, stojący nad rzeką Ugrą, Sobór Wniebowzięcia NMP i Kreml moskiewski.

Najbardziej rozbudowany katalog dotyczy monet z serii „70. rocznica Wielkiej Rewolucji Październikowej”. Wykonane są z niklu i miedzi. Metale te służyły również jako materiał w kategorii Katedry i Zabytki.

Wielkie postacie nauki, literatury, muzyki, polityki i innych dziedzin były również poświęcone monetom okolicznościowym wykonanym ze stopu miedziowo-niklowego o nominale 1 rubla.

Do 1965 r. monety okolicznościowe przeznaczone były wyłącznie dla kolekcjonerów i nie należały do pieniądza regularnego bicia. W związku z tym zostały wyprodukowane tylko w limitowanej edycji. Decyzja o ich utworzeniu zapadła pod koniec 1960 roku, w przededniu szeroko zakrojonej reformy finansowej. Aby zaoszczędzić pieniądze, drobiazg z brązu starej próbki nie został wycofany z obiegu.

Od 1977 roku monety okolicznościowe emitowane są corocznie jako wskaźnik i sposób wyrażania pamięci i dumy z historiiwydarzenia i osoby zaangażowane.

Dużo rzadsze iw mniejszych ilościach można znaleźć egzemplarze o nominale 10 rubli. Najcenniejsza dla numizmatyków jest pierwsza moneta bimetaliczna, która została wprowadzona do obiegu w 1991 roku. Jest wyjątkowy, ponieważ został wydany w przededniu upadku kraju. Oprócz standardowej monety ujawniono również różne opcje małżeństwa.