Wzór lalki z tkaniny w naturalnej wielkości. Tworzenie lalki tekstylnej: klasa mistrzowska

2024 Autor: Sierra Becker | [email protected]. Ostatnio zmodyfikowany: 2024-02-26 06:11

Czasami naprawdę chcesz stworzyć coś niezwykłego, szczerego, pięknego, na przykład uszyć śliczną lalkę. Ale jeden drobiazg się zatrzymuje… Do pracy potrzebujesz wzoru lalki z tkaniny w naturalnej wielkości.

I ten artykuł pomoże szwaczkom rozwiązać ten problem. Stąd wzór tekstylnej lalki naturalnej wielkości z techniką wytwarzania, która najbardziej na nim imponuje, przeniesie się do skarbonki mistrza. A potem pozwól swojej wyobraźni stworzyć coś, co zaskoczy i podbije wszystkich wokół.

Tak różne ręcznie szyte lalki

Dziecko poznaje świat poprzez grę. I dlatego na ziemi pojawiły się tekstylne lalki. Służyły jako zabawki dla dzieci z ubogich rodzin i zostały stworzone przy użyciu najbardziej prymitywnej technologii.

Ale stopniowo produkcja lalki tekstylnej jako osobny rodzaj twórczości zajęła swoją niszę w robótkach ręcznych. Można go nawet nazwać jednym z nurtów w sztuce. Dziś są lalki nie tylko do gier, ale także do dekoracji wnętrz. Są często używane jako podkładka grzewcza doczajnik.

Dzisiaj wyróżnia się lalki Waldorf, tyldy, głowy dyni. Techniki ich wytwarzania przodują obecnie w rankingu krawców lalek. Chociaż w najczystszej postaci raczej trudno jest spotkać konkretną lalkę. Techniki wytwarzania przeplatają się, uzupełniają. A każdy mistrz wnosi do pracy coś własnego.

Współczesny mistrz może wybrać dla siebie różnorodne wzory autorskich lalek tekstylnych do pracy. Zaczynając od szablonów ma możliwość stworzenia własnej techniki wykonywania oryginalnych rękodzieła w tego typu robótkach ręcznych.

Cechy tworzenia lalki tyldy

Najważniejszą rzeczą dla zabawki wykonanej tą techniką jest szew biegnący z przodu. Chociaż teraz jest coraz więcej lalek, które nazywane są tyldami, z bocznymi szwami. Ale zabierając się do pracy, należy zrozumieć, że autor już wiele lat temu określił kanony techniki, których należy przestrzegać podczas szycia.

Drugim ważnym warunkiem jest naturalna tkanina, z której uszyte jest rękodzieło: bawełna, perkal, len, polar, flanela. Musi być jednolita! Tilda - płeć piękna - ma opalone ciało. Dlatego też, jeśli trudno jest znaleźć tkaninę o pożądanym kolorze, można ją wybarwić wcześniej lub po szyciu, zarówno przy użyciu specjalnych barwników, jak i różu, pudru, wiórów łupkowych, zawiesiny kawy rozpuszczalnej i kleju PVA.

Tony, twórca pierwszej tyldy, od razu zdobył uznanierzemieślników, ponieważ szycie lalki tekstylnej tą techniką jest bardzo proste. „Prymitywny” – tak często określa się kreację w tym stylu. I to wcale nie jest uwłaczające. Aby stworzyć tak uroczą zabawkę, mistrz nie potrzebuje specjalnych umiejętności i talentu. Wystarczy mieć pod ręką pełnowymiarowy tekstylny wzór lalki. Oczywiście będziesz potrzebować również kawałka zwykłego materiału na korpus zabawki, materiału na ubrania, włóczki na włosy, nożyczek, nici, igły, cierpliwości i staranności.

Wzory tyldy

Pomoże to mistrzowi początkującemu zdobyć prawdziwą lalkę tekstylną, klasę mistrzowską. Przedstawione tutaj wzory należy pobrać i wydrukować na papierze. Następnie są wycinane i przechodzą do najważniejszej części pracy.

Najpierw wycina się ciało wraz z głową. Aby to zrobić, na tkaninę złożoną na pół i obrysowaną nałożony jest tekstylny wzór lalki naturalnej wielkości. Wytnij detale nożyczkami, robiąc naddatek na szew 2-3 mm. Powinieneś otrzymać dwie symetryczne połówki.

Następnie wytnij szczegóły nóg i ramion. Tkanina jest również złożona na pół, ale wzór jest dwukrotnie zakreślony. Powinieneś mieć 4 ręce i 4 nogi.

Klasa mistrzowska tworzenia lalki tekstylnej

Musisz zszyć części parami, składając je przednią stroną do wewnątrz. Możesz szyć szwy ręcznie. Ale jeśli umiesz szyć na maszynie do pisania - świetnie! Dla tyldy nie ma znaczenia, w jaki sposóbszwy.

Ważne jest, aby zostawić mały otwór w obrabianym przedmiocie, przez który można go następnie wyciągnąć. Ostrożnie prostując obrabiany przedmiot ołówkiem, jest on wypełniony syntetycznym winterizerem, watą lub innym wypełniaczem. Następnie dziurka jest zszywana ślepym szwem.

Ręce i nogi są przyszyte do ciała w odpowiednich miejscach. Niektórzy wkładają shovchika w kolana. Wtedy tylda będzie mogła zgiąć nogi. Po prostu nie wpychaj części za bardzo w tym przypadku.

Tyldowa twarz nie jest dobrze rozwinięta. Zwykle mistrz ogranicza się do małych oczu, przyszywania guzików lub koralików lub haftowania małej „kropki”. Ale włosom należy poświęcić więcej uwagi - to ważna część wyglądu prawdziwej tyldy.

Lalka Waldorf

Najczęściej tylda jest dekoracją wnętrz. Ale lalka Waldof jest całkiem odpowiednia jako zabawka dla dzieci. A wszystko dlatego, że twarz tych uroczych małych dzieci jest wypracowywana z większą dokładnością niż w przypadku tyld.

Wyróżniającą cechą tych lalek jest ich wystający nos. Stworzenie tego nie jest tak trudne, jak mogłoby się wydawać na pierwszy rzut oka. Wystarczy najpierw zrobić półfabrykat na głowę - zrobić kulkę z tkaniny i szczelnie wypełnić ją wypełniaczem. Następnie do szablonu przyczepia się koralik lub mniejszą kulkę – będzie imitowała dziobek. Na powstały przedmiot kładzie się cienką warstwę poliestru wyściełającego i rozciąga się główny materiał. Teraz wyraźnie widać, że nos unosi się nad policzkami.

Sama twarz jest albo starannie rysowana farbami, albo haftowana nicią nici dentystycznej.

Czasami rzemieślnicy zwracają szczególną uwagę na palce i dłonie lalek. Dotyczy to zabawek przedstawiających dzieci. Pomoże mistrzowi, aby tekstylna lalka miała takie nóżki, klasa mistrzowska.

Wzory dyni

I te lalki mają własną technikę tworzenia najważniejszej części - głowy. Jest wycięty z czterech do sześciu identycznych części przypominających płatek kwiatu. Oto wzór tekstylnej lalki naturalnej wielkości, której głowa składa się z 6 części.

Ręce i nogi szyte są w taki sam sposób jak u lalek wykonanych innymi technikami. Ale problem z utrzymaniem dość dużej głowy zabawki na cienkiej szyi może pojawić się przed mistrzem. Eksperci radzą, aby rozwiązać ten problem za pomocą drewnianych szaszłyków. Najpierw ciało lalki przekłuwa się szpikulcem, wynosząc ostry koniec 4-5 cm nad rozcięcie na szyi. Następnie nakłuwa się już gotową główkę dyni, nadziewaną wypełniaczem. Do ubezpieczenia możesz użyć kilku, a nawet trzech szaszłyków. Najlepiej odłamać dolny koniec i wyjąć go na wysokości talii poczwarki.

Każdy mistrz musi zrozumieć, że ma pełne prawo do wprowadzania własnych zmian w wyglądzie produktu. Przecież tylko dzięki manifestacji twórczej wyobraźni autorówna świecie pojawiają się nowe technologie tworzenia lalek tekstylnych i rozwija się ten rodzaj kreatywności.