Bajki Piatkowskiego dla dzieci

2024 Autor: Sierra Becker | [email protected]. Ostatnio zmodyfikowany: 2024-02-26 06:11

Prawie nie ma osoby, która nigdy nie słyszała takich słów: „lepiej śpiewać unisono”, „przyjaźń zaczyna się od uśmiechu”. Mały szop pracz z sowieckiej kreskówki i kot Leopold śpiewają piosenki oparte na wierszach popularnego autora piosenek Michaiła Spartakovicha Plyatskovsky'ego.

W przeciwieństwie do piosenek, bajki Plyatskowskiego są słyszane przez mniejszą liczbę osób: są krótkie, ich fabuła jest nieskomplikowana, a język prosty. Jest to jednak ich zaleta, ponieważ są pisane z myślą o dzieciach w wieku przedszkolnym i szkolnym.

Bajki i wczesny rozwój

Chociaż nazwisko Piatkowskiego nie jest tak dobrze znane prostemu laikowi jak Czukowski czy Nosow, jego prace są w służbie metodologom wczesnego rozwoju: są krótkie, z prostymi fabułami, są zrozumiałe i interesujące dla dzieci z 2 lata.

Wiele bajek Piatkowskiego buduje fabułę w taki sposób, że wypowiedź autora mimowolnie zaskakuje, pytaniem. Tekst w bardzo skompresowanych tomach zawiera intrygi, które zmuszają dzieci do stosowania metody heurystycznej. Jeśli zrobisz pauzę podczas czytania, umożliwi to dziecku samodzielne rozwiązywanie zagadek pisarza. W ten sposób proste czytanie zamieni się w ekscytującą i użyteczną grę dla rozwoju inteligencji.

BardzoCiekawie pisze M. Plyatskovsky. Bajki skłaniają do zastanowienia się nad znaczeniem nietypowych słów, rozwijania myślenia językowego. Na przykład foka otrzymała nazwę Seal ze względu na jej wygórowane lenistwo, a małomądre lwiątko pomyliło literę „I” w nazwach zwierząt z zaimkiem, wpadając w komiczną sytuację.

Zwierzęta i faceci

Bajki Piatkowskiego uczą dzieci zasad i norm zachowania, symulują znajome sytuacje i wprowadzają je w świat. Niektóre historie nie tylko uczą życzliwości, ale także wyśmiewają złe cechy charakteru tkwiące w dzieciach. Na przykład brudne kaczątko stało się niewidoczne dla znajomych - przestali się z nim komunikować.

Bohaterowie opowieści to zwierzęta, głównie młode.

Istnieją dwie kolekcje tego autora, połączone wspólnymi znakami: "Stokrotki w styczniu" i "Słońce dla pamięci".

Język bajek jest bezpretensjonalny, ale dzieci nie potrzebują długiego rozumowania, za którym nie mogą nadążyć. Ważne jest, aby każde słowo miało głębokie znaczenie, a ogólną koncepcją jest wychwalanie pokoju i życzliwości.

Bajki Piatkowskiego są podobne w formie i oddziaływaniu na czytelnika z przygodami Jeża i Niedźwiadka Siergieja Kozłowa.

Michaił Plackowski. Opowieść o żółwiu do góry nogami

Ta opowieść z kolekcji „Stokrotki w styczniu” opowiada o nieszczęściu, które przydarzyło się żółwiowi, którego nie mam gdzie się spieszyć. Plyatskovsky nadaje znaczenie imionom wszystkich swoich bohaterów: w tym przypadku nazwa odzwierciedla powolność bohatera, a imię psa Dog Bull od innegoBajki są produktem gry słownej.

I chociaż zimny wiatr północny był przyczyną wielkiej katastrofy, o której autor z góry ostrzega czytelników („Wtedy nikt nie wiedział, do czego to wszystko doprowadzi”), pozwolił też na prawdziwą przyjaźń. manifest.

Plyatskovsky buduje tekst na oczekiwaniu, przeoczeniach, szczegóły zostawia na później. Czytając często chce się zadać pytania „jak” i „dlaczego”: jak to się mogło stać? Dlaczego nikt nie mógł pomóc żółwiowi w potrzebie? Taka struktura fabuły sprawia, że opowieść jest żywa, interesująca i łatwa do przyciągnięcia uwagi.

Dziś istnieje wiele wydań bajek Plyatskowskiego, ale najlepsze z nich to te ilustrowane dziełami Suteeva, słynnego sowieckiego gawędziarza i rysownika.