Złota sekcja w fotografii: historia, reguła, przykłady

2024 Autor: Sierra Becker | [email protected]. Ostatnio zmodyfikowany: 2024-02-26 06:12

Każdy fotograf, początkujący czy nie, dąży do stworzenia fotografii o proporcjonalnej i estetycznej kompozycji. Do tych celów stosuje się zasadę złotego podziału na zdjęciach. Bez wątpienia praca z fotografią jest procesem twórczym, ale ma też pewne zasady i sposób myślenia. Nie są niezmienne i często są obecnie ignorowane przy tworzeniu niezwykłych, awangardowych ujęć. Ale aby zignorować lub pobawić się tymi prawami i nie uzyskać w rezultacie prostego „kiczowania”, powinieneś być w stanie je zastosować.

Historia zasady złotego podziału

Już w 1200 roku wielki włoski matematyk Leonardo Fibonacci odkrył zjawisko, które nazwał „boską proporcją”, innymi słowy „złotą sekcją”. Jakimś cudem jako pierwszy zauważył, że natura ma swój własny, wyjątkowy wzór, wzór, który jest niesamowicie przyjemny do obserwowania dla ludzkiego oka.

Spójrz tutaj - złoty podział w architekturze.

Ta zasada polega na prawidłowym umiejscowieniu proporcji, a raczej 1:1, 618. Artyści stosują tę metodę odw okresie renesansu, tworząc swoje niesamowite i żywe obrazy, które dzięki przestrzeganiu tej zasady wyglądają bardzo naturalnie i organicznie.

Przykłady złotego podziału:

Schematy szczegółowego przestudiowania reguły

Złoty podział w fotografii jest zwykle widoczny w kilku schematach. Pierwsza to siatka Fibonacciego, druga to spirala Fibonacciego. Zaletą schematu ze spiralą jest to, że podczas przeglądania zdjęcia ludzkie oko będzie się delikatnie przesuwało po zdjęciu, nie wytężając się przy badaniu szczegółów. Dzięki temu kompozycja zdjęcia będzie harmonijna i naturalna, przyjemna dla oka. Siatka dzieli ramę na 9 części, dwie linie wzdłuż i dwie w poprzek.

Istotą tego jest to, że horyzont powinien znajdować się w jednej z powstałych tercji, a nie w środku kadru. Obraz powinien więc obejmować dwie trzecie nieba lub dwie trzecie ziemi. Ten sam obiekt, na którym planowane jest skupienie uwagi widza, powinien być umieszczony na skrzyżowaniach pasów. Dzięki temu uzyskana oprawa będzie również harmonijna i przyjemna dla oka. W rzeczywistości główna różnica między zasadą złotego podziału a zasadą trójpodziału w fotografii polega na tym, że parametry w pierwszym przypadku wynoszą 1:0.618:1, a w drugim 1:1:1.

Mówiąc prościej, zasada trójpodziału jest uproszczoną zasadą złotego podziału. Opinia ta została wyrażona w 1797 roku. Wtedy stało się jasne, że fotografia czy obraz, z punktu widzenia kompozycji, według tych zasad, wygląda najgłębiej i dotyka duszy. Artysta lubfotograf skupia się w ten sposób na naprawdę ważnych rzeczach, pozwalając nawet nieoświeconej osobie zobaczyć to, co autor chciał pokazać.

Jeden przykład zastosowania złotego podziału do krajobrazu na poniższym obrazku.

Aby pomóc Ci lepiej zrozumieć złoty podział w fotografii, poniżej podano przykłady.

Przyczyny pewnych zasad i praktyk

Te zasady pojawiły się nie bez powodu. Po wielu badaniach ludzie zaczęli rozumieć, że dla ludzkiego oka łatwiej i przyjemniej jest skoncentrować się na jednym z punktów przecięcia. To wtedy obiekt, na który artyści lub fotografowie chcą zwrócić uwagę, przyciąga do siebie najwięcej uwagi, niż gdyby znajdował się pośrodku kadru.

Aby lepiej zrozumieć zasadę złotego podziału w fotografii, powinieneś wiedzieć: aby skupić się na pierwszym planie zdjęcia, powinieneś ustawić ramkę tak, aby dwie trzecie jej pokrywało ziemię, ale jeśli ostrość powinna być na chmurach lub obiekcie na niebie, dwie trzecie kadru należy zrobić z niebem.

Dla osób, które nie mogą naocznie określić, gdzie powinny iść niezbędne podziały kadru, na samym aparacie znajduje się siatka, głównie taka siatka znajduje się w aparatach półprofesjonalnych i profesjonalnych.

Wniosek

Na zakończenie trzeba powiedzieć, że każda zasada w procesie twórczym może zostać złamana. W końcu inspiracja i chęć stworzenia czegośwyjątkowy nie może być uciszony. Warto więc pamiętać, że po zapoznaniu się z zasadą złotego podziału w fotografii nie należy bezmyślnie jej używać wszędzie i wszędzie. Czasami najlepszym strzałem jest ten, który powstał z kaprysu i wbrew wszelkim zasadom. Ale tylko wiedząc, jak zastosować je w praktyce, możesz ulec kreatywnemu impulsowi i tworzyć niesamowite ujęcia.