Szachistka Gata Kamsky: biografia, kariera

2024 Autor: Sierra Becker | [email protected]. Ostatnio zmodyfikowany: 2024-02-26 06:12

Gata Kamsky to żywa legenda światowej elity szachowej. Chociaż nie udało mu się zdobyć upragnionej korony FIDE, Kamsky zdobył po drodze wiele honorowych tytułów i osiągnięć, większość z nich w młodym wieku. Ranking Elo nie da też okazji do zlekceważenia jego zasług. Talent Kamskiego został doceniony we wszystkich republikach ZSRR, a po pewnym czasie w Stanach Zjednoczonych.

Gata Kamsky: biografia

2 czerwca 1974 r. w rodzinie tatarskiej urodził się jeden z najwybitniejszych szachistów naszych czasów. Teraz jest znany wszystkim pod imieniem Kamsky, a miejscem jego urodzenia jest miasto Nowokuźnieck. Wtedy nikt nie przypuszczał, że chłopiec tak bardzo uwielbi swoją rodzinę. Po urodzeniu dziecku nadano imię Gataulla Rustemovich Sabirov. Warto zauważyć, że jego wysokie zdolności umysłowe przejawiały się od najmłodszych lat – już w wieku dwóch lat chłopiec swobodnie czytał, a w wieku czterech lat opanował grę na fortepianie. Ale jego geniusz naprawdę ujawnił się w chwili, gdy po raz pierwszy spróbował zagrać w szachy.

Opuszczając miasto Nowokuźnieck, jego rodzina na krótko osiadła w Kazaniu, gdzie młody geniusz zaczął uczyć się szachówsztuka. Jakiś czas później przenieśli się do Leningradu. Nauka w miejscowej szkole nie była dla Gata łatwa, ponieważ uczył się z chłopakami o dwa lata starszymi. Nie przeszkodziło mu to w zdobyciu szacunku i zaufania kolegów z klasy, ponieważ chłopiec miał dobroduszne usposobienie i bardzo łatwo komunikował się z rówieśnikami, mimo że w tym czasie miał już bardzo zacną dla swojej pozycji pozycję. wiek. Pseudonim Kamsky Gata Rustemovich Sabirov przejął od swojego dziadka, który stał u początków Teatru Dramatycznego w Tatarstanie. Po raz pierwszy zasłynął pod tym nazwiskiem w mieście nad Newą.

Jak zaczął się „mały arcymistrz” Vladimir Zak?

Początkiem kariery zawodowej Gaty Kamsky'ego były treningi w Pałacu Pionierów z legendarnym trenerem Vladimirem Zakiem. W ciągłym treningu spędził setki partii z jednym z najsilniejszych szachistów – Vladimirem Shishkinem. Talent młodego szachisty był tak oczywisty, że Władimir Zak nazywał Gatę „moim małym arcymistrzem” już od pierwszej klasy. Jak się później okazało, miał absolutną rację. Gata Kamsky, młodszy szachista, stopniowo i pewnie zdobywał nowe wyżyny. Najpierw zdobył młodzieżowe mistrzostwo Spartaka, potem odniósł głośne zwycięstwo nad Markiem Tajmanowem, co dało mu tytuł mistrza ZSRR wśród młodzieży już w wieku 12 lat. Ta okoliczność znacząco wpłynęła również na ocenę Elo w przyszłości.

Rozwój kariery

Od tego czasu imię Kamskiego rozbrzmiewa w różnych częściach rozległego kraju. Gazety często porównywały go do Kasparowa,wywarł tak silne wrażenie na opinii publicznej. Nie oznacza to jednak, że nie ma dokąd dążyć. Jakiś czas później pod auspicjami Radzieckiego Związku Szachowego odbył się słynny mecz Kamskiego z Aleksiejem Szirowem.

Konkurencja była bardzo gorąca i długa, ponieważ przeciwnik wunderkind był znacznie bardziej doświadczony, ale Gata Kamsky pewnie wygrał konfrontację już pod przywództwem Giennadija Nesis. To zwycięstwo otworzyło szachiście drogę do młodzieżowych mistrzostw świata, w których reprezentował ZSRR.

Przeprowadzka do Stanów Zjednoczonych Ameryki

Po głośnym zwycięstwie na arenie światowej Kamsky i jego rodzina otrzymali ofertę od milionera Jamesa Caina, której nie mogli odmówić. W 1989 roku niespodziewanie dla sowieckich funkcjonariuszy przenieśli się do Stanów Zjednoczonych. Nie wpłynęło to jednak w żaden sposób na geniusz wielkiego szachisty, wręcz przeciwnie, po raz kolejny Gata Kamsky zdołał wznieść się na wyżyny profesjonalizmu zdobywając mistrzostwo USA. Z nowym tytułem arcymistrza staje się najlepszym z najlepszych i kwalifikuje się do turnieju międzystrefowego. Potem nastąpił nie mniej znaczący triumf: w 1990 roku Gata Kamsky wygrał superturniej w Tilburgu, co przyniosło mu zaszczytne miejsce wśród światowej elity szachowej.

Po tych wydarzeniach kariera Gaty była nie mniej znacząca. Wielu ekspertów przed kolejnym turniejem bez wątpienia stawia na Kamskiego. Podczas rozłamu szachowego świata w 1993 roku ponownie wygrał, grając w reprezentacji narodowejUSA. Następnie na drużynowych mistrzostwach świata doszło do spotkania dwóch legend – Kamskiego i najsilniejszego rosyjskiego szachisty Władimira Kramnika. Kolejne zwycięstwo w reprezentacyjnym pomniku Najdorfa utorowało Kamsky'emu drogę do meczów kandydatów według FIDE i PCA.

Szczyt Kariery: Kamsky rozbija mecze kandydatów

Runda kwalifikacyjna PCA zakończyła się porażką Vladimira Kramnika 4,5:1,5 oraz Nigela Shorta 5,5:1,5, który w tym czasie był niedawnym pretendentem do nagrody. To całkiem logiczne, że po serii zwycięstw w rundzie kwalifikacyjnej postanowił oddać mecz z Kasparowem szachiście Vishy Anandowi.

Udział w zawodach FIDE okazał się dużo jaśniejszy. Kamsky pozostał niezwyciężony w bitwach z Van der Sterren (4,5:2,5) i Valerią Salową (4,5:1,5). Tego samego wyniku oczekiwał Anand, który walczył z legendarnym szachistą w tie-breaku.

Na podstawie wyników Gaty na mistrzostwach świata, w szczególności zwycięstwa w Linares (1994), wszyscy od razu zrozumieli, że arcymistrz dążył do mistrzowskiego tytułu, który w tym czasie należał do Anatolija Karpowa.

Pokonaj w legendarnej walce o tytuł króla szachowego

Kilka lat później, w 1996 roku, odbył się turniej o koronę FIDE. Miejscem walki było największe miasto Kałmucji – Elista. Mecz o koronę odbył się wraz z ciągiem incydentów. Biorąc pod uwagę szybko rozwijającą się w tym czasie informatyzację, Karpow, będąc na starość, prowadził grę z opóźnieniami. Między ojcem Kamskiego aorganizator wybuchł poważny konflikt, który doprowadził do walki z kolejnym nokautem drugiego Gaty. Powodem takiego zachowania ojca Gaty było uzasadnione podejrzenie pomocy obozowi Karpowa poprzez przekazywanie cennych informacji. Mecz zakończył się porażką Kamskiego z opóźnieniem zaledwie 3 punktów. Zawiedziony ojciec okazał nieufność sędziowaniu i powiedział, że młody pretendent został całkowicie niesłusznie pozostawiony bez korony. Teraz, na polecenie ojca, Gata Kamsky musiał zrezygnować z szachów i rozpocząć studia na uniwersytecie.

Wykluczenie i dalsze przeznaczenie

Przez wiele lat nie było żadnych wiadomości związanych z imieniem Kamsky. Szachista przez prawie 10 lat nie występował publicznie. W tym okresie udało mu się ukończyć studia, uzyskując specjalizację chemika, oraz wojskową akademię lekarską, uzyskując dyplom prawnika. Następnie Kamski otworzył własną firmę, zamierzając zostać prawnikiem. W ciągu dziesięciu lat udało mu się ożenić i znaleźć szczęście rodzinne.

Odosobnienie Kamsky'ego zostało przerwane na krótki czas: tylko raz próbował zdobyć nagrodę na początku pucharowych mistrzostw świata FIDE 1999, gdzie przegrał ze zwycięzcą turnieju Aleksandrem Khalifmanem na wczesnych etapach. Mimo to aspiracje Gaty nie wyblakły całkowicie i powróciły w 2004 roku wraz z jego triumfalnym powrotem. Po uzyskaniu wyższego wykształcenia prawniczego na Uniwersytecie Arizony, Kamsky był w stanie gruntownie przygotować się do zdobycia Pucharu Świata w Chanty-Mansyjsku (2005), co ponownie otworzyło mu drogę do pretendentów. Wracając z nową siłą do Elisty, pokonuje Etienne Bacrota z druzgocącym wynikiem 3,5:0,5. Ale walka z Borisem Galfandem, któremu mimo wszystko udało się powstrzymać utalentowanego szachistę, staje się przeszkodą nie do pokonania do tytułu mistrza świata.

Powrót legendy szachowej

Po zdobyciu bezcennego doświadczenia Kamsky osiąga szczyt swojej kariery na kolejnym mundialu. Wspaniały powrót Amerykanina zakończył się porażką Adly'ego, Avrukhego, Georkieva, Svidlera, Ponomareva, Carlesa i Shirova. Ta seria zwycięstw przynosi mu honorowe trofeum. Potem ponownie zmierzył się z najsilniejszą osobą w świecie szachów - Weselinem Topałowem, co doprowadziło do kolejnej porażki i w rezultacie niemożności upragnionego pojedynku z Anandem.

Grandmaster: szachy dzisiaj

W 2011 roku ponownie wziął udział w meczach Kandydatów, mszcząc się na Topałowie, ale kolejny mecz z Gelfand ponownie zakończył się porażką. Obecnie jest wielokrotnym posiadaczem tytułu mistrza USA, zwycięzcą wielu otwartych turniejów pierwszej rangi i wielokrotnym brązowym medalistą olimpiad. Za nim trzykrotne zdobycie Eurocup w ramach Linex-Magic, Ural i Socar.

Kamsky niedawno przeniósł się do Rosji. Obecnie prowadzi Kazańską Szkołę Szachową, którą sam założył. Jako konkurs wybrał udział w mistrzostwach klubowych dla kazańskiej Ladyi.