„Kości” to gra. Gry planszowe. Zasady gry „Kości”

2024 Autor: Sierra Becker | [email protected]. Ostatnio zmodyfikowany: 2024-02-26 06:12

Gry planszowe to świetna zabawa dla osób w każdym wieku. Można się nimi bawić z przyjaciółmi, dziećmi, w hałaśliwym towarzystwie krewnych. Taka rozrywka jednoczy, skłania do myślenia, rozwija myślenie, uczy przegrywania… Jednym słowem, funkcje takich gier można wymieniać w nieskończoność. Istnieje ogromna liczba gier planszowych. Wszystkie są na swój sposób różne, fascynujące i niezwykłe. Ale jedną z najstarszych i najbardziej rozrywkowych jest Bones.

Starożytna Grecja i kości

"Kości" to gra znana od czasów starożytnej Grecji. Uważano, że wynalazek tej okupacji należy do Palamedesa, który brał udział w wojnie trojańskiej. Inna legenda mówi, że „Kości” są dziełem rąk Lidyjczyków (ludzi, którzy wcześniej zamieszkiwali terytoria Azji Mniejszej). Wydarzenie miało miejsce za panowania Atysa. Wtedy gra miała sprawić, że ludzie przynajmniej na chwilę oderwą się od jedzenia. W końcu to właśnie w tym okresie miał miejsce wielki głód. Dlatego piłkarze jednego dnia grali entuzjastycznie, nie myśląc o jedzeniu, a następnego dnia już jedli.

W starożytnej Grecji kości istniały w dwóch różnych formach. Kostki należały do jednego typu, dokładna kopiateraz istniejące kości (wtedy mieli nazwę „beczki” i do gry potrzebne były trzy, a nieco później - dwa takie przedmioty). Drugi rodzaj akcesoriów to traganki, czworoboczne kostki z wgłębieniami na oznaczenia. Każda strona miała odpowiednio jedno, trzy, cztery i sześć wcięć. Aby gra mogła się udać, potrzebne były cztery traganki. Każdy rzut kostką był nazywany trafieniem. Wśród popularnych gier były parzyste i nieparzyste, uderzanie tragankiem lub kostką w otwór zrobiony w planszy i inne.

Gry w kości w starożytnym Rzymie

W starożytnym Rzymie zasady gry „Kości” praktycznie nie różniły się od tych, które istniały w Grecji. Ale w tym stanie oficjalnie zabroniono angażować się w taką rozrywkę na pulpicie. Grać można było dopiero wtedy, gdy nadeszło święto Saturnaliów. Ale mimo tabu gra cieszyła się niezwykłą popularnością. Stała się hobby cesarzy rzymskich i pisarzy. A spod pióra cesarza Klaudiusza wyszedł nawet podręcznik dotyczący gry w kości. Ale nie dotarła do naszych czasów, ale niestety zaginęła na wieki.

To właśnie w Rzymie w trzecim wieku pne przyjęto pierwsze znane ludzkości prawo zakazujące hazardu. Nazywało się to Lex aleatoria i zawetowano kości jako rozrywkę hazardową. Wręcz przeciwnie, sport, publiczna, gladiatorska rozrywka były dozwolone przez prawo. Zarówno w starożytnym Rzymie, jak i starożytnej Grecji kości brały czynny udział w rytuałach wróżenia.

Wybierztysiąc

Dzisiaj wśród graczy gra „Dice 1000” jest bardzo powszechna. Przypomina nieco tysiąc kart, ale wiele osób woli kartę „kostną”. W grę może grać dwóch lub więcej graczy. Ich liczba nie jest ograniczona. Potrzebnych jest również pięć kości, a zabawa może się rozpocząć. Celem każdego z uczestników jest wejście do gry i zdobycie tysiąca punktów. Ale musisz to zrobić szybciej niż reszta graczy.

Wydawałoby się, że wszystko jest proste. Ale nie, jest tutaj jeden ważny niuans: punktów nie można obliczyć na wszystkich ścianach sześcianów. Tylko niektóre kombinacje tych twarzy mogą przekształcić się w określone punkty.

W jednym ruchu musisz zdobyć 75 lub więcej punktów. Wtedy gracz ma prawo wejść do gry. Dlatego musisz natychmiast wyrzucić wszystkie kostki, ale możesz liczyć punkty tylko za te, które mają niezbędną wartość. Są to być może główne niuanse „Bones”. Gracze radzą sobie z innymi subtelnościami już podczas wydarzenia. „Dice” to gra, która tylko na pierwszy rzut oka wydaje się skomplikowana. Jeśli spojrzysz, nie ma w tym nic przytłaczającego.

Mahjong

„Mahjong”, czyli gra „Chińskie kości”, jak sama nazwa wskazuje, przybyła do nas z Niebiańskiego Imperium. Istnieje kilka wersji wyglądu rozrywki. Według jednego z nich „Mahjong” został wymyślony przez Konfucjusza, filozofa z Chin. Według innej teorii gra wywodzi się z myśli chińskiego generała. Wymyślił go podczas powstania Taiping, aby żołnierze nie zasypiali na służbie. Pierwsi Europejczycy, którzy poznali Chińczykówgry, byli Brytyjczycy. Po Wielkiej Brytanii dowiedzieli się o tym Amerykanie, a już z Ameryki „Mahjong” rozprzestrzenił się na cały świat.

W tej grze kości zostały wykonane ręcznie z kości piszczelowej krowy. W USA stworzono dla tego przypadku specjalną księgę. A od 1935 istnieje Narodowa Liga Mahjong.

Jeszcze jedna gra

Gra w kości ma wiele odmian. Jednym z nich jest Bluff. Ze względu na to, że gra posiada element blefowania, jest bardzo podobna do pokera, w którym gra się kartami. Aby rozpocząć grę Blef, każdy gracz musi otrzymać pięć kości. Przed wyrzuceniem należy je wstrząsnąć w pojemniku (zwykle używa się szklanki) i odwrócić do góry nogami. Tutaj nie powinieneś spieszyć się, aby pokazać innym graczom wynikową kombinację. Nie możesz tego pokazać, ale powiedz cokolwiek innego. Połączenie może być fałszywe lub prawdziwe. Ale przeciwnik tego nie podejrzewa i dlatego, według własnego uznania, może powiedzieć „Blef”.

Główny gracz przegrał, jeśli został naprawdę zdemaskowany przez swojego partnera. Jeśli zawodnik zgodził się z wiodącym uczestnikiem, może w odpowiedzi rzucić kostką na kombinację. Teraz wiodący uczestnik może otworzyć swoją kombinację. Jeśli nowy rzut jest lepszy od poprzedniego, to gracz grający rolę lidera przegrał. W tej grze biorą udział dwie osoby, a liczba rzutów jest negocjowana przed rozpoczęciem blefu.

Rodzaje kości

Kości do gry są kilku rodzajów. Najbardziej popularnym i tradycyjnym z nich jest sześciokątnykostka, po której bokach przedstawiono kombinacje kropkowane, odpowiadające cyfrom od jednego do sześciu. Zawsze suma punktów z przeciwległych ścian będzie równa siedmiu. Być może dlatego Dice to dość ciekawa i intrygująca gra.

Innym, ale nie tak powszechnym rodzajem kości są produkty z symbolami kart. Na ich twarzach widnieją cyfry dziewięć i dziesięć, a także as, król, dama i walet. Są to karty używane do gry w pokera. Są też kości do specjalnej gry w Koronę i Kotwicę. Kolory korony, kotwicy i karty są umieszczone na ich bokach.

Pierwsze kości

Kości to najstarszy temat gier. Ich pierwotny cel ograniczał się do wróżenia i rzucania losów, a dopiero później do gry. Prekursorami tych przedmiotów były babcie, które znajdowano w pochówkach prymitywnych ludzi. Babki były kośćmi z kończyn zwierząt, z czterech stron były oznaczone specjalnymi znakami. Najstarsze kości pochodzą z trzeciego tysiąclecia p.n.e. Znaleziono je w jednym z królewskich grobowców sumeryjskiego miasta Ur. Wykonano je z lapis lazuli lub kości słonia. Zostały wykonane w formie piramidy o czterech ścianach. Każda kość ma dwa rogi, a także specjalne ozdoby.

I wreszcie

„Kości” to świetna, starożytna, intrygująca gra. Wielokrotnie była zakazana, uważana za włóczęgę i oszustów, ale udało jej się zdobyć honorowe miejsce w świecie hazardu, udowadniając, że jest zdolna do czegoś więcej niż tylko zajęcia dlabaw się dobrze. I chociaż współczesna rozrywka bardzo różni się od tej starożytnej, nadal jest tak popularna wśród wszystkich narodów, jak w najodleglejszych czasach.