DIY Technika „koronki weneckiej”: opis, schematy i zalecenia

2024 Autor: Sierra Becker | [email protected]. Ostatnio zmodyfikowany: 2024-02-26 06:12

Koronka wenecka to niezwykle delikatna, elegancka i luksusowa ażurowa tkanina. Jego charakterystyczną cechą jest połączenie obszernych linii i drobnych detali z obszarami wypełnionymi drobną siateczką.

Nazwa techniki jest zgodna z miejscem, w którym została opracowana i po raz pierwszy zastosowana przez włoskich mistrzów (w Wenecji na wyspie Burano).

Trochę historii

Miejscem narodzin światowej sławy koronki weneckiej jest bardzo mała wioska, położona z dala od dużych osad. Być może dlatego sekret tworzenia niesamowitych malowniczych ozdób przez długi czas był ukrywany przed publicznością.

Technika koronki weneckiej została opracowana pod koniec XV i na początku XVI wieku. W tamtych czasach miał ślady granicy, czyli był to długi pasek z prostym wzorem i krawędzią w postaci zębów. Służył do ozdabiania kołnierzyków, mankietów, fartuchów i sukienek.

Z biegiem czasu ozdoba stała się bardziej skomplikowana i dodano nowe elementy. Zmieniła się również sama konfiguracja tkaniny koronki, stała się ona szersza,zamienił się w pełnowartościową tkaninę. Teraz powstają z niego sukienki, bielizna, bolerka, buty, akcesoria i inne produkty.

Legenda o pochodzeniu technologii

Wenecjanie chętnie opowiadają o tym, jak wynaleziono wenecką koronkę. Ta legenda stała się ich własnością.

Według historii, ta wyjątkowa technika została wymyślona przez utalentowaną dziewczynę, która otrzymała w prezencie niezwykłe wodorosty od swojego kochanka, marynarza. Wtedy nazywano ją „koronką syreny”.

Czekając na swojego ukochanego przed pływaniem i ucieczką przed nudą, dziewczyna zaczęła tkać koronki, wybierając za przykład niezwykłe algi.

Cechy koronki weneckiej

Wygląd tego typu koronek jest bardzo specyficzny: na przedniej stronie znajdują się elementy wypukłe (linie, węzły, centra kwiatowe i drobne płatki), podczas gdy strona tylna pozostaje gładka. W oryginale, pracując nad stworzeniem kolejnego wzoru, rzemieślniczki nie korzystały z żadnej podstawy. Kontur był grubą nitką złożoną kilkakrotnie. Ułożono go wzdłuż linii wzoru zaznaczonego na pergaminie i umocowano na skrzyżowaniach.

Następnie za pomocą cieńszych nici i igieł rzemieślniczki wypełniły szczeliny między głównymi liniami siatką i innymi elementami dekoracyjnymi. Aby uzyskać obszerne fragmenty, koronczarki wkładają końskie włosie do linii. Były one wówczas bardzo ciasno osłonięte nitką, nie pozwalając podstawie przebić się przez warstwę nitek. Ta metoda nazywa się "ściegiem w powietrzu".

Popularnośćkoronki

Dziś oryginalna obszerna koronka wenecka jest niezwykle cenna, ponieważ proces jej wytwarzania jest bardzo pracochłonny. Oczywiście wysoki koszt nie jest przeszkodą dla wybitnych projektantów mody. Chętnie wykorzystają ten dekor do ozdabiania sukienek, torebek i innych kreacji.

Takie produkty niezmiennie wychodzą delikatne i luksusowe. Wśród najnowszych osiągnięć znanej marki Dolce & Gabbana można zobaczyć wiele modeli zawierających elementy weneckiej koronki.

Magiczna metamorfoza

To dobra wiadomość dla tych, którzy kochają robić na drutach - technikę tworzenia weneckiej koronki można wykorzystać w haczyku. Dzięki innowacyjnemu podejściu do dziania, wprowadzonemu przez Mademoiselle Riego de Blancardier, cierpliwe i staranne rzemieślniczki mogą własnymi rękami robić weneckie koronki.

To prawda, że powstałe płótno tylko powierzchownie przypomina prace włoskich entuzjastów i nazywa się je irlandzką koronką.

Ta nazwa jest znana wielu osobom, które próbowały szydełkować coś bardziej skomplikowanego niż botki. Niezwykle piękne, ażurowe tkaniny z irlandzkiej koronki zbierane są z osobno połączonych motywów i elementów. Szczeliny wypełnione są nieregularną siatką z bardzo cienkiej nici.

Dowiedz się więcej o technice irlandzkiej koronki

Irlandzka lub wenecka koronka szydełkowa jest dziana z przędzy o zupełnie innych kolorach. To prawda, że produkcję wyrobów bawełnianych w kolorze białym lub pastelowym można uznać za klasykę.

Elementy i motywy mogą mieć dowolny kształt:

• Tradycyjne kwiaty.
• Liście.
• Loki.
• Ptaki, ryby i motyle.
• Geometryczne ozdoby.

Wybrane fragmenty są dziane, starając się nadać im maksymalną sztywność. Nie jest konieczne tworzenie linii reliefowych, ale taka technika sprawi, że płótno będzie wyglądało jak wenecka koronka. Wzory do robienia na drutach długich ażurowych pasków są również istotne podczas pracy z ułożonymi koronkami.

Jak zebrać elementy w całe płótno

Po połączeniu wszystkich planowanych motywów należy je ułożyć na pełnowymiarowym wzorze przyszłego produktu. Umieszczone przedmioty muszą być bezpiecznie zamocowane.

Aby to zrobić, wzór umieszcza się na desce wypełnionej pianką lub pianką. Do takiej podstawy bardzo wygodnie jest przypiąć umieszczone elementy. Następnie punkty styku motywów zszywamy igłą, a szczeliny wypełniamy nieregularną siatką.

Istnieje wiele subtelności związanych z produkcją irlandzkiej koronki. W ramach tego artykułu zostaną wskazane tylko te najważniejsze:

• Komórki siatki muszą mieć minimalny rozmiar, w przeciwnym razie płótno wyjdzie bezkształtne.
• Dobrze wyglądają tkaniny, w których siateczka jest dziana z przędzy znacznie cieńszej niż materiał motywów.
• Dolną krawędź produktu, szyję, mankiety i otwarte otwory na ramiona należy zawiązać. W przeciwnym razie krawędzie szybko się rozciągną i nie utrzymają swojego kształtu.
• Należy zadbać o bezpieczne ukrycie końcówek przyciętych nici. Można to zrobić za pomocą igły.
• Para gotowapłótno musi być wywrócone na lewą stronę.

Koronka wenecka: aplikacje decoupage

Elementy charakterystyczne dla techniki koronki weneckiej są często używane do ozdabiania różnych przedmiotów. Wąskie wstążki nawija się lub przykleja do szklanych wazonów, wycina kwiaty i liście i wykorzystuje się je w decoupage. Na świecie taka technika nazywa się Pizzi Goffre, a w Internecie - koronka wenecka.

Poniżej zasugerowano klasę mistrzowską dotyczącą jej właściwego użytkowania. Ta technika pozwala stworzyć obszerny i bardzo piękny wystrój na różnych powierzchniach: na butelkach, pudełkach na biżuterię, ramkach do zdjęć.

Materiały i kolejność prac

Aby udekorować butelkę, będziesz potrzebować:

• Sama butelka (szklany słoik, wazon lub inny przedmiot).
• Kawałek koronki (nowe płótno lub kawałek niechcianego ubrania).
• Inne dekoracje do decoupage (karty, papier ryżowy, serwetki wzorzyste).
• Mocny klej do łączenia tkanin ze szkłem.
• Klej PVA do innych prac.
• Podkład i farby akrylowe.
• Lakier na bazie wody.
• Szpachlówka akrylowa i narzędzie do aplikacji (mała szpatułka, szpachelka).
• Pędzle, serwetki do suszenia rąk.

Przede wszystkim butelkę należy przetrzeć roztworem odtłuszczającym (alkoholem lub acetonem). Następnie na jej powierzchnię nakładany jest podkład, najczęściej jasna farba akrylowa.

Następnym krokiem jest wycięcie fragmentu koronkii przyklej go do boku butelki. Gdy tkanina jest przyklejona do powierzchni, ostrożnie przyklej ją pędzlem z przodu.

W tej pozycji pracę należy pozostawić na jeden dzień do wyschnięcia.

Wtedy możesz zacząć nakładać kit. Często materiał ten służy do neutralizacji defektów powierzchni drewnianych i ułatwienia decoupage. Koronka wenecka jest dość obszerna i gęsta, więc nie można polegać na samym kleju. Powinieneś grać bezpiecznie i zaszpachlować wystające krawędzie.

Aby uzyskać nieostrożne nierówności, materiał ten można losowo rozprowadzić na pozostałej części powierzchni. Ta warstwa powinna również dokładnie wyschnąć (przynajmniej jeden dzień).

Następnie musisz całkowicie polakierować całą butelkę. Po wyschnięciu koronkę należy pomalować farbą olejną, a resztki zetrzeć wilgotną szmatką. Dzięki temu farba pozostaje tylko we wgłębieniach, co nadaje produktowi efekt antyczny.

Następnym krokiem jest kontynuowanie dekorowania: nałóż kolor tła, umieść róże wycięte z serwetki. Fragmenty papieru należy starannie i ostrożnie posmarować pędzelkiem z klejem PVA.

Zamykanie

Po wyschnięciu butelki należy ją pokryć kilkoma warstwami lakieru. Teraz produkt można uznać za kompletny.

W razie potrzeby przed tym etapem można zastosować dwufazowąlakier craquelure do tworzenia pęknięć dekoracyjnych. Należy zauważyć, że jego użycie wymaga wysuszenia pracy na kolejny dzień. Powstałe pęknięcia należy zatrzeć farbą olejną, a następnie polakierować.

Wyroby w tej technice dobrze wyglądają, ozdobione farbą z efektem metalicznym, koralikami, wstążkami i sznurkiem.