Jak iz jakiego drewna robi się łuki. Historia broni w starożytności i dziś

2024 Autor: Sierra Becker | [email protected]. Ostatnio zmodyfikowany: 2024-02-26 06:12

Wynalezienie łuku było rewolucyjne dla ludzkości. Przed nim broń zdalna nie była poważnym argumentem w wojnie i polowaniu. Proce, rzutki, kamienie - wszystkie miały znacznie gorszą skuteczność niż sprzęt do walki wręcz. „Kij z liną” zaczął zmieniać tę równowagę – początkowo ledwo zauważalne, a później, z wiekiem na wiek, coraz silniej.

Od starożytności do średniowiecza

Pierwsze łuki były niezwykle prymitywne - dość prosty i elastyczny kij z cięciwą zrobioną ze zwierzęcych ścięgien. Strzały to proste gałęzie z kamiennymi końcówkami. Niszczycielska moc takich urządzeń była niewielka - mogły pokonać tylko ptaka i małe zwierzęta.

Ale jak każda broń, łuk bardzo szybko się poprawił. Mężczyzna zaczął się zastanawiać: z jakiego drewna lepiej zrobić łuk? Jak można go przetworzyć, aby był bardziej elastyczny, silniejszy i potężniejszy? Jak uaktualnić strzałki?

Już do starożytnościłuk stał się poważnym argumentem do działań militarnych: wykonany ze specjalnie wysuszonego drewna, z takim samym napięciem na obu „poboczach”, umożliwiał skuteczne trafienie w cel z odległości 30-40 metrów, a to było dużo jak na tamta epoka. Strzały też bardzo się zmieniły - zyskały upierzenie, które stabilizowało ich lot, a także metalowe groty (miedziane, a potem brązowe).

Od średniowiecza do współczesności

Mimo niewątpliwej użyteczności łuku, przed początkiem wczesnego średniowiecza nie nabierał on decydującego znaczenia – nie podobał się to legionom wielkiego Cesarstwa Rzymskiego, stawiając głównie na dyscyplinę i porządek. Broń rzucana w armii rzymskiej wykorzystywana była do celów pomocniczych – np. rzutki służyły do obciążania tarcz wroga.

Pierwsze wielkie bitwy wygrane przez pistolet to bitwa wojny stuletniej między Francuzami a Brytyjczykami. Z jakiego drewna Brytyjczycy robią cebulę? "Oczywiście z cisu!" - powiedzieliby z obu stron kanału La Manche. Brytyjski prosty łuk (lub po prostu „długi”) został zdobyty nie przez celność czy zabójczą siłę, ale wyłącznie przez masowy charakter – Brytyjczycy jako pierwsi w Europie polegali na licznych oddziałach łuczników i strzelaniu salwami.

Należy zauważyć, że "technologie łucznicze" na świecie rozwijały się nierównomiernie - jeśli w polityce greckiej stosowano raczej prymitywne konstrukcje, to w starożytnym Egipcie, już dwa tysiące lat p.n.e., wynaleziono łuki kompozytowe - połączone odelementy drewniane, metalowe i rogowe, z reguły były znacznie dokładniejsze i mocniejsze od prostych, a jednocześnie były półtora raza krótsze. Najlepsze osiągi osiągnięto dzięki optymalnemu połączeniu różnych materiałów i tworzeniu wielokierunkowych krzywych.

"Łuk kompozytowy" był szeroko stosowany w klasycznym średniowieczu - głównie w krajach azjatyckich, Bizancjum i na ziemiach słowiańskich. Główną wadą takiej broni była złożoność jej produkcji, a co za tym idzie koszt.

Pod koniec średniowiecza łuk został najpierw wyparty przez kuszę (o wiele potężniejszą i nie wymagającą specjalnych umiejętności i siły fizycznej od strzelca), a potem obaj przegrali z bronią palną. Głośny, niewypałowy, początkowo bardzo niedokładny, przebił każdą zbroję, a to przeważyło wszystkie minusy.

Jaka jest dzisiejsza cebula?

W XX wieku nastąpił renesans tej starożytnej broni. Najpierw w sporcie, potem w łowiectwie – w naszych czasach pasja do tej starożytnej formy strzelania jednoczy miliony ludzi na całym świecie.

Z jakiego drewna są dziś wykonane łuki? Najczęściej drewniane części do produkcji nowoczesnych „miotaczy strzał” sportowych i myśliwskich nie są używane - zostały zastąpione materiałami kompozytowymi. Są mocniejsze, mocniejsze i szybsze niż klasyczne materiały.

Wyjątki to kopie utworzone przy użyciu historycznych technologii. Rusznikarze-rekonstruktorzy używają wyłącznie naturalnych materiałów. Jakie drzewo?czy tacy mistrzowie robią łuki i strzały? Klon, orzech, wiąz, cis, dąb, leszczyna - wiele ras nadaje się do tej roli.

Wyniki nawet najlepszych "historycznych" okazów są gorsze od współczesnych we wszystkich elementach strzeleckich, z wyjątkiem jednej rzeczy - przyjemności zapoznania się ze sztuką antyczną.

Ciekawe fakty

Gdybyś został przeniesiony w odległą przeszłość i raz w Indiach lub Persji zapytano cię, z jakiego drewna łuk jest wytwarzany w twoim mieście, byłbyś bardzo zaskoczony odpowiedzią. Faktem jest, że niektóre egzemplarze wykonano z jednego kawałka metalu! Takie „miotacze strzał” wymagały niezwykłej siły i umiejętności, więc były rzadko używane.

Unikalny wzór japońskiej kokardki - yumi. W przeciwieństwie do wszystkich innych był asymetryczny - rękojeść i punkt przyłożenia strzały znajdowały się w odległości jednej trzeciej długości łuku od dołu. Nie było łatwo nauczyć się strzelać z yumi, ale wyniki samurajów były niesamowite - strzały z ich łuków leciały nawet na 350 metrów! Do tej pory asymetryczne yumi produkowane są w Kraju Kwitnącej Wiśni, a strzelanie z nich to nie tylko sport czy hobby, ale ważny element w edukacji człowieka. Z jakiego drewna japońscy rzemieślnicy robią łuki? Tradycyjnym materiałem na klasyczne kawałki jest bambus, chociaż używa się również drewnianych desek, wiązanych cienkim sznurkiem.