Znaczki: rodzaje znaczków, rzadkie przedmioty kolekcjonerskie

2024 Autor: Sierra Becker | [email protected]. Ostatnio zmodyfikowany: 2024-02-26 06:12

Od połowy XIX wieku znaczki stały się jednym z przedmiotów kolekcjonerskich. Rodzaje znaczków zawsze odzwierciedlały życie społeczne i polityczne państw, a także historię poczty światowej.

Tak różne marki

Na początku był to pionowy prostokąt. Następnie stał się poziomy, a wizerunek znajdował się w owalu (filateliści znają takie znaczki jak „bycze oczy”, zostały wyprodukowane w Brazylii). W ślad za nimi Gujana Brytyjska, Indie, Rumunia, Afganistan, Rosja zaczęły robić okrągłe znaczki. Nieco później Anglia i Ameryka Północna wymyśliły kwadratowy znaczek z podstawą na górze. Znane są również znaczki trójkątne, sześciokątne (Belgia), ośmiokątne (Turcja).

Przez cały czas istnienia istniała najbardziej zróżnicowana forma marki. Rodzaje znaczków odzwierciedlają wyobraźnię osoby:

• kształty geometryczne: kwadraty, romby, trójkąty, trapezy, nieregularne kształty geometryczne, koła;
• kształt: oszlifowany diament, granice geograficzne stanów, orzeł, platforma wiertnicza, sportowiec;
• kształt różnych owoców: cola, banan.

To tylko kilka przykładów tego, co mógł zrobić znaczek.

Stempel pocztowy

Pierwszy znaczek pocztowy pojawił się w Londynie w 1840 roku. Był to wizerunek królowej Wiktorii na czarnym tle, wart jednego grosza. „Czarny grosz” – tak nazywa się ten wynalazek Rolanda Hilla, późniejszego pracownika poczty w Anglii. Znaczek ten służył jako znak pocztowy.

Przemysł i handel w Europie rozwijały się w tym czasie w szybkim tempie i wymagały szybkości od poczty. Wolumen przekazów pocztowych był duży, a opłaty za usługi pocztowe wysokie. Dlatego tylko bogaci mogli korzystać z usługi pocztowej. Korespondencja została opłacona przez odbiorcę.

Matka Hilla była długoletnim pracownikiem poczty, więc był świadomy tych niedociągnięć. I wtedy przyszedł mu do głowy wspaniały pomysł: doręczenie listu powinno być tańsze, a za to zapłacić powinien nadawca, który otrzyma mały rachunek za opłacenie usługi. Pokwitowanie jest naklejane na list i skasowane stemplem uniemożliwiającym jego ponowne wykorzystanie.

Tak narodziły się znaczki pocztowe.

Dobra inwestycja

Znaczki pocztowe od momentu powstania do dnia dzisiejszego pozostają jednym z najpopularniejszych obszarów kolekcjonerstwa. Produkowane są w dużych ilościach, można je bez problemu kupić. Wyspecjalizowane sklepy oferują znaczki pocztowe, których ceny wahają się od kilkudziesięciu rubli do kilkuset tysięcy dolarów. Dlatego śmiało możemy uznać taki zakup za opłacalną inwestycję, sposób na zaoszczędzenie pieniędzy.

Ponadto wyznacznikiem kultury ludzi jest kolekcja przedmiotów, takich jak znaczki. Typy marek na przykład jednoczą osoby zainteresowane konkretną epoką, są dla nich źródłem informacji, kształtują ich gusta estetyczne.

Cenne małżeństwo

Filatelistyka to bardzo dochodowe hobby. Zwolennicy tego typu kolekcjonowania mają możliwość ciągłego zdobywania drogich znaczków, których wartość z roku na rok rośnie. Takie okazy są zwykle główną atrakcją kolekcji. Znani kolekcjonerzy zawsze mają drogie znaczki pocztowe, których ceny tłumaczy fakt, że podczas drukowania dozwolone było jakieś małżeństwo. To znacznie zwiększa ich wartość.

Teraz pierwsza dziesiątka jest znana na całym świecie, w tym najdroższe marki.

Najcenniejsze przedmioty

Lokalizacja	Nazwa marki	wartość USD	Wyjątkowość
1	"Święty Graal"	2970,000	Nominał 1 cent, znane są tylko dwa takie znaczki.
2	"Błąd koloru sycylijskiego"	2720 000	Znane są dwa takie znaczki, których wartość wynika z błędu koloru. Znaczek ten został wydany w 1859 roku (na siedem żółtych jeden jest niebieski).
3	"Żółty z trzema umiejętnościami"	2,300,000	3 Szwedzkie umiejętności banco są wydrukowane w kolorze żółto-pomarańczowym, tak jak 8 umiejętności banco i powinny być niebiesko-zielone.
4	"Błąd niewłaściwego koloru"	2 000 000	Wydany w 1851 roku w Baden. Nominał znaczka to 9 krajcarów. Powinno być fioletoworóżowe, ale wydrukowano je niebiesko-zielonym arkuszem, który został wydrukowany na 6-krajcarowych znaczkach.
5	"Niebieski Mauritius"	1 150 000	Wydany w 1847, nominał dwa pensy. Znanych jest sześć takich okazów.
6	"Cały kraj jest czerwony"	1 150 000	Chiński znaczek z 1968 r., niewydany, sprzedany na aukcji przez China Guardian w 2012 r.
7	"Różowy Mauritius"	1 070 000	Pieczęć wyspy Mauritius. Małżeństwo w kolorze (właściwie to pomarańczowy) i w napisie (powinno być napis "Post Paid" /opłata opłacona/, a na nim "Post Office" /poczta/).
8	"Odwrócona Jennie"	977 500	Wartość nominalna to 24 centy. Samolot Curtis-Jenny został wydrukowany do góry nogami.
9	"Gujana Brytyjska"	935 000	Wartość nominalna 1 cent. Ma ośmiokątny kształt. Unikalny odręczny podpis naczelnika poczty E. White.
10	"Tiflis Unique"	763 600	Wydany w Rosji w 1857 roku. Pierwsza rosyjska marka. Znanych jest pięć kopii.

Dobra inwestycja

Inwestowanie w znaczki jest bezpieczne, bezpieczne iopłacalny. Są zawsze poszukiwane. Zwłaszcza jeśli kopia należy do kategorii rzadkich. Rzadkie znaczki to te egzemplarze, które istnieją w określonej ilości. Im ich mniej, tym odpowiednio wyższa będzie cena za taką markę.

Taką wyjątkowość najczęściej tłumaczy się niedopatrzeniem drukarek. Arkusz niewłaściwego koloru spadnie, a teraz rzadki znaczek jest gotowy. Lub obraz zostanie wydrukowany do góry nogami. Lub największy rozmiar. Lub nie ma zębów na krawędziach.

Oto najsłynniejsze rzadkie znaczki:

• „Pieczęć Perma”. Wydany w Petersburgu w 1879 r. na papierze ze znakiem wodnym o strukturze plastra miodu. A potem wydarzył się incydent. Odkupiona w Permie stała się podstawą mitu, według którego to miasto stało się kolebką marki. Dziś znane są tylko dwa takie okazy.
• "Pieczęć Tiflis". Wydany w 1857 r. w Tyflisie, wydrukowany na żółtawo-białym papierze w paskach po pięć sztuk. Znane trzy egzemplarze;
• „Brytyjski czarny grosz”. Wydany w 1840 roku w Wielkiej Brytanii. Pierwszy znaczek.
• „Święty Mauritius”. Wydany w 1847, ma błąd w inskrypcji.
• „Święty Graal”. Rzadkość tłumaczy fakt, że znane są tylko dwa okazy.

Koszt tych znaczków nie maleje z biegiem czasu, co oznacza, że kupując rarytas filatelistyki, osoba dokonuje opłacalnej inwestycji. Każdy przedmiot może stać się marzeniem kolekcjonera.

Szlachetne znaczki

Cena każdej marki jest dość warunkowa. Jego wartość nominalnaczęsto równowartość kilku rubli, pensów, dolarów. To, co czyni go cennym, to pewna okoliczność lub chęć osoby, aby go zdobyć.

Ta sama marka może należeć do różnych kategorii w zależności od tego, jak na nią patrzysz. Rzadkie przedmioty wymienione w poprzedniej sekcji zostaną uwzględnione w kategorii wartościowej, ponieważ każdy kolekcjoner jest gotów zapłacić dowolną kwotę, aby zdobyć taką kopię dla siebie.

Najcenniejsze znaczki świata mogą znaleźć się w następnej 10 najlepszych:

1. "Aspidka", ZSRR, 1931.
2. "Błąd koloru Baden", Baden, 1852.
3. "Basel Dove", Szwajcaria, 1845, znaczek pojedynczy.
4. "Gujana Brytyjska", Gujana, 1856, znany jeden znaczek.
5. „Bądź bohaterem!”, ZSRR, 1941.
6. Bull's Eye, Brazylia, 1843.
7. "Głowy byka", Księstwo Mołdawii, 1858.
8. „Hawajscy misjonarze”, Księstwo Hawajów, 1852.
9. "Blue Alexandria", USA, 1846, jedyny egzemplarz na świecie.
10. „Niebiesko-różowy Mauritius”, Mauritius, 1847, wyceniony na 15 milionów dolarów.

Drogie hobby

Wśród ogromnej różnorodności znaczków wyróżniają się te kolekcjonerskie. Takie okazy są czasem wyceniane w bardzo dużej ilości, za które można kupić kilka dworów. Z reguły są to bardzo rzadkie i drogie marki, o których już wspominaliśmy.

Dlatego jeśli zdecydujesz się zacząć kolekcjonować i chcesz kupić coś dla siebiewartościowe, to musisz zrozumieć, że kosztuje dużo pieniędzy.

Kupując kolekcjonerskie znaczki, wejdziesz również do kręgu bardzo znanych osób, z którymi komunikacja jest zawsze ciekawa. Dlatego kolekcjonowanie można nazwać hobby intelektualnym.

Zbiory sowieckich filatelistów

Filatelistyka w ZSRR była bardzo popularna. Istnieje wiele prywatnych kolekcji, które są obecnie w sprzedaży. Ogólnie znaczki Związku Radzieckiego są drogie, ale ponieważ popyt jest mniejszy niż liczba samych kolekcji, ich cena jest niska.

Koszt znaczków ZSRR jest dziś następujący: wszystko, co zostało wydane w drugiej połowie XX wieku kosztuje średnio 5 rubli za egzemplarz, a znaczek musi być w idealnym stanie i bez żadnych znaczków; wcześniejsze kosztują 10-20 rubli.

Niskie ceny wynikają z faktu, że materiały do kolekcji są swobodnie dostępne drogą pocztową, nakład znaczków jest duży.

Znaczki są zwykle odsprzedawane w albumach po kilkaset sztuk. Cena takiego zakupu nie jest bardzo wysoka, album ma inny cel: wprowadzić właściciela w świat kolekcjonerstwa, docenić to hobby.

Najdroższą marką ZSRR jest tak zwany „Karton”. To kartka pamiątkowa dla każdego uczestnika I Ogólnopolskiej Wystawy Filatelistycznej. Na arkuszu nadrukowane są cztery znaczki, niektóre z napisem „Najlepszemu napastnikowi”. Arkusze te stały się cenne po tym, jak jeden z nich został sprzedany na aukcji w Nowym Jorku za 766 000 USD.

To ciekawe

W 1840 roku świat dowiedział się o wynalezieniu znaczka. Od tego czasu pojawiło się wiele rodzajów znaczków, ale łączy je jedno – jest to znak pocztowy. Filatelista oznacza „miłośnika znaków pocztowych”.

Takie znaki o wartości 10, 20, 30 kopiejek pojawiły się w Rosji w 1858 r., później do obiegu weszły pocztówki, czyli listy, które nie zostały zapieczętowane. Pierwszy sowiecki znaczek opowiada o wystawie rolniczej.

Wyróżniającą zasadą wszystkich znaczków wszystkich narodów jest nie przedstawianie na nich wciąż żyjących ludzi. Ale ta zasada nie dotyczy filatelistyki Związku Radzieckiego.