Svetlana Pchelnikova: biografia, życie osobiste, lalki autora i zdjęcia

2024 Autor: Sierra Becker | [email protected]. Ostatnio zmodyfikowany: 2024-02-26 06:13

Każde ludzkie życie ma swój cel. A to, czy to życie może się urzeczywistnić tak, jak było zamierzone, zależy tylko od samej osoby. Poruszanie się w kierunku celu to zawsze pokonanie samego siebie.

Svetlana Pchelnikova jest artystką, autorką i kolekcjonerką lalek. Prezes Rosyjskiego Klubu Kolekcjonerów Lalek. Członek Brytyjskiego Stowarzyszenia Lalek. Honorowy członek Amerykańskiej Unii Klubów Lalek. Inicjator powstania w Rosji Międzynarodowego Stowarzyszenia Autorów Lalek (MOAK). Wydawca czasopism „Świat Lalek” i „Talent – Człowiek i Kreatywność”. Organizator Międzynarodowego Pokazu Lalek na Tishince. Organizator Estońskiego Domu Lalek w Tallinie. Laureat Nagrody Państwowej w dziedzinie kultury za 2016 rok. Inicjator wielu projektów charytatywnych, w tym projektu Parada Gwiezdnych Lalek.

Mówią o takich ludziach: „Urodziłem się ze złotą łyżką w ustach”. Wydawało się, że życie dało jej wszystko: urodę, pieniądze, mąż jest odnoszącym sukcesy biznesmenem, dzieci, mieszkanie dalejRublewka. Luksusowe życie, w którym było tylko jedno – sens. I dopiero straszny wypadek, który podzielił to życie na przed i po, pozwolił jej odnaleźć swoje przeznaczenie…

Swietłana

Prawie każdy, kto w ten czy inny sposób zajmuje się lalkami, wie o niej. Wyliczanie jej oficjalnych tytułów trwa dość długo. Wydaje się, że kryje się za nimi coś monumentalnego, ale tak naprawdę Swietłana to bardzo urocza, otwarta osoba. Jest bardzo piękna - piękna z czysto rosyjską urodą.

Można ją śmiało nazwać główną lalkarzem nie tylko w Rosji, ale także w wielu krajach zachodnich. Lalka autora jako sztuka pojawiła się na świecie nie tak dawno temu. I to Svetlana Pchelnikova odgrywa ogromną rolę w jego popularyzacji. Jako lalkarz podróżowała do wielu krajów. Jej celem podczas tych wyjazdów było poznanie doświadczeń związanych z organizowaniem społeczności zawodowych za granicą. Bazując na tym doświadczeniu, utworzyła tu w Rosji Międzynarodowe Stowarzyszenie Autorów Lalek. MOAK to organizacja lalkarzy, a także po prostu miłośników tego rodzaju sztuki, mająca na celu ułatwienie wspólnych wystaw, kursów mistrzowskich, festiwali.

Svetlana jest inicjatorką wielu międzynarodowych wystaw i aukcji charytatywnych. Zajmuje się identyfikacją i promocją wschodzących artystów, studiując tradycje robienia lalek w różnych krajach, organizując ośrodki szkoleniowe w wielu częściach świata.

A co najważniejsze, angażuje ogromną liczbę różnych ludzi w orbitę swoich działań, zarażając ich swoim entuzjazmem. W jednym z wywiadówPchelnikova powiedział:

Od dawna zauważono, że kiedy ludzie zaczynają robić to, co ja, ulegają przemianie. Zaczynają się z nimi dziać wszelkiego rodzaju cuda. To faktycznie czyni nas lepszymi i milszymi. Jak kręgi na wodzie, dobre uczynki zaczynają się mnożyć, rozpraszać. Dzieje się tak cały czas w moim życiu.

Przeszłość

Początek biografii Swietłany Pchelnikowej jest podobny do wielu innych. Urodziła się w zwykłej moskiewskiej rodzinie, dorastała jak wiele sowieckich dzieci. Studiowała w Instytucie Plechanowa, gdzie poznała Kirilla Pchelnikowa, swojego przyszłego męża. Po ślubie urodziła się córka. W latach 90. kraj jest głodny. Są studentami. Trzeba pracować, uczyć się i stać w dzikich kolejkach. Potem po prostu próbowali przetrwać.

Ale mąż i ojciec Svetlany szybko zorientowali się w nowej rzeczywistości i zajęli się komputerowym biznesem. Sama rozpoczęła pracę na giełdzie. W tym czasie wielu ludzi dorobiło się fortun, wzniosło się na sam szczyt sukcesu, ale potem straciło wszystko. Rodzina Svetlany zdołała zarobić i utrzymać swój biznes. Po urodzeniu drugiego dziecka nie wróciła do pracy. Za pieniądze odebrane mężowi otworzyła salon kosmetyczny, który przyniósł dobre dochody i pracował bez większego udziału. Babcie chętnie zajmowały się dziećmi, a Swietłana miała dużo wolnego czasu, którym nie miała czym wypełnić.

Rozpoczęło się nowe życie - bogate, dobrze odżywione… i puste. Salony urody, wiele godzin rozmów z koleżankami o nowych kolekcjach torebek, drogich samochodach, restauracjach, klubach nocnych, wyjazdach zagranicznych. Wtedy wydawało jej się, żeto jest prawdziwe życie. Kluby nocne są śledzone przez narkotyki…

Teraz trudno jej zrozumieć, dlaczego tak się stało. Najwyraźniej nie chcieli wydostać się z „paczki”. Trudno patrzeć na siebie z zewnątrz. Po prostu zrobiła to, co wszyscy wokół niej. I nie wiadomo, dokąd to wszystko mogłoby ją zaprowadzić, gdyby samo życie się nie zatrzymało.

Wypadek

Mąż kupił jej drogi samochód - Chryslera. Pierwszy w Moskwie. W tym samochodzie pojechała po grzyby, ale w drodze powrotnej straciła kontrolę. Samochód wpadł w poślizg. Wleciała do rowu z zawrotną prędkością. Kilkakrotnie przewrócił się. Swietłanę uratował fakt, że drzwi otworzyły się po kolejnym uderzeniu i została wyrzucona z przedziału pasażerskiego wraz z siedzeniem.

Cudem przeżyła. Złamanie kręgosłupa w dwóch miejscach, zmiażdżone obojczyki i żebra, oderwana łopatka, liczne złamania rąk i nóg, zniekształcona twarz, stłuczenie mózgu. Werdykt lekarzy był straszny. Do końca życia mogła być przykuta do wózka inwalidzkiego. Śmierć kliniczna nastąpiła na stole operacyjnym, podczas której poleciała do światła i usłyszała głos, który powiedział: „Dzieci cię potrzebują”. Obudziłem się z tym zdaniem na ustach. Zdeterminowała całe swoje przyszłe życie.

Lekarze radzili przeprowadzić operację, ale nikt nie dał gwarancji, że nie zostanie sparaliżowana. Sveta odmówiła, mówiąc, że spróbuje odzyskać siły. Zacząłem się uczyć według systemu Dikula. Wykonywane ćwiczenia, pokonywanie strasznego bólu. I marzyła o tym, jak zacznie nowe życie, pełne sensu i światła, które ukazało się jej w stanie śmierci klinicznej.

Odzyskiwanie

Świadomość, że może zostać unieruchomiona na całe życie, sprawiła, że pomyślała o tym, jak wypełnić takie życie. Swietłana postanowiła walczyć. Postanowiła, że zrobi wszystko, co w jej mocy, aby wstać. Ale jeśli to nie wyjdzie, spróbuje znaleźć to, co może zrobić nawet w tak bezradnym stanie. A kiedy moja mama, po przybyciu do szpitala, przyniosła jej samouczek tworzenia lalek. I od tego momentu życie Svetlany zmieniło się dramatycznie. Pamiętała swoją dziecięcą pasję do robótek ręcznych.

Mąż przyniósł jej komputer. W Internecie znalazła szkolenia dotyczące lalki autorki. Wtedy nauczyłem się sam je robić. Początkowo w celu rozwijania zdolności motorycznych, pomagał przywrócić ruchomość uszkodzonych rąk. Potem dałem się ponieść emocjom i zacząłem wymyślać własne modele.

Stopniowo ten zawód ją porwał. Zdała sobie sprawę, że znalazła coś, co pozwoliłoby jej tworzyć, nawet jeśli pozostała na wózku inwalidzkim. Pozwoli wnieść w świat światło, dobro, piękno. I zdarzył się prawdziwy cud. Zaczęła szybko wracać do zdrowia. Teraz Svetlana uważa to za początek swojego nowego życia. Mówi:

To jest punkt wyjścia, który sprawił, że teraz, ośmielę się to powiedzieć, jestem szczęśliwy. Ponieważ moje życie zmieniło się dramatycznie.

Zaraz po wyjściu ze szpitala, w gorsecie, opierając się na lasce, udała się na studia do słynnych moskiewskich lalkarzy.

Lalki Swietłany Pchelnikowej stawały się coraz lepsze i pewnego dnia wysłała swoje zdjęcia na konkurs do Holandii. Odpowiedź, jaka nadeszła, oznajmiła, że jej lalki się polubiły i została zaproszonana wystawę. To właśnie ta podróż w końcu postawiła Swietłanę na nogi. I właśnie tam znalazła swoje przeznaczenie.

Dobroczynność

Na tej wystawie Svetlana sprzedała kilka swoich lalek. Udało jej się zarobić 5 tysięcy dolarów. Za te pieniądze kupiła torbę, o której marzyła od dawna, jeszcze przed wypadkiem.

A potem, w swobodnej rozmowie, dowiedziała się o dzieciach z wrodzoną wadą serca, które umierają przed operacją, ponieważ ich rodzice nie mają pieniędzy na rozrusznik serca. Koszt importowanego rozrusznika serca wynosi 5000 USD. Uświadomienie sobie, że życie małej osoby jest warte tyle, ile kosztuje jej nowa torebka, pogrążyła się w szoku! Svetlana natychmiast zdecydowała, że nigdy więcej nie wyda pieniędzy zarobionych na lalki na luksusowe przedmioty. Zdała sobie też sprawę, że liczba dzieci, którym mogłaby pomóc, zależy od liczby sprzedanych lalek. W jej pamięci pojawiły się słowa, które usłyszała podczas śmierci klinicznej: „Dzieci cię potrzebują”. Teraz dokładnie wiedziała, o jakich dzieciach mówią.

Pomysł powstawał stopniowo. W pracowni Swietłany Pchelnikowej odbywały się spotkania mistrzów, szkolenia, kursy mistrzowskie. Równolegle z tym dyskutowano o idei dobroczynności, która stopniowo nabierała kształtu. Jasne zrozumienie, że opierając się tylko na własnych siłach może pomóc bardzo ograniczonej liczbie chorych dzieci, skłoniło ją do szukania okazji do zjednoczenia się z innymi mistrzami. Doprowadziło to do powstania Międzynarodowego Stowarzyszenia Twórców Lalek.

30 maja 2006 odbyła się konferencja prasowarozpoczęcie projektu charytatywnego „Parada Gwiezdnych Lalek dla Dzieci”. A w 2007 roku pojawił się sam projekt, który wsparło wiele znanych osób w naszym kraju. Idea projektu jest prosta: gwiazdy rodzimego show-biznesu, sportu i innych popularnych osób wymyślają obraz dla lalki i robią go same. Dostają tylko pustkę - nago, bez włosów, bez twarzy, bez historii i duszy. A potem gotowe dzieło zostaje sprzedane na aukcji. Wszystkie pieniądze idą na opłacenie operacji i drogiego sprzętu do leczenia chorych dzieci.

Svetlana mówi: „Możesz powiedzieć, że po prostu sprzedajemy lalki, ale kupujemy życie”.

I wydaje się, że to prawda. Każda sprzedana lalka gwiazda kosztuje 3000 USD lub więcej. Kolekcjonerzy, fani tej lub innej znanej osoby, chętnie kupują te rarytasy.

Wszystkie dochody, wszystkie wpływy z biletów, ze sprzedaży lalek, z opowiadań, ze zdjęć - wszystko idzie na wsparcie dzieci, które potrzebują operacji. Są to głównie Centrum Bakulev, Oddział Chirurgii Ratunkowej dla Dzieci od 0 do 3 lat prof. Shatalova, Fundacja Faina Zacharova Life Line, Give Life Chulpan Khamatova.

W ciągu ostatnich dziesięciu lat, dzięki projektowi Parada Gwiezdnych Lalek dla Dzieci, ponad stu małych pacjentów zostało ożywionych.

Rodzina

Uważa, że jej sukces jest w dużej mierze zasługą wsparcia jej rodziny. Starsze dzieci Swietłany Pchelnikowej od samego początku pomagały jej, jak tylko mogły. Córka Anastasia całkowicie przejęła komercyjny komponentmarionetki matki, podczas gdy ona zajmuje się lalkami, wystawami i działalnością charytatywną. Syn Ivan ukończył Instytut Ekonomii, poważnie zajmuje się boksem. Swietłana Pchelnikowa nazywa męża swoim głównym sponsorem. Już na samym początku jej działalności zarówno Cyryl, jak i wszyscy jego przyjaciele zapewniali jej wszelkiego rodzaju wsparcie. Nawet przez manekiny kupili jej pierwsze lalki na aukcjach.

Chociaż kilka lat temu Kirill Pchelnikov był poważnie chory – miał raka czwartego stopnia – poradził sobie z chorobą i kontynuował swoją działalność. A poza tym zaczął odnawiać cerkiew Michała Archanioła w obwodzie uriupińskim obwodu wołgogradzkiego.

Michelle

Ale główną dumą Swietłany Pchelnikowej, obiektu miłości i czułości, jest jej najmłodsza córka, Michelle. Pojawienie się tego dziecka Swietłany i Cyryla uważane było za cud. Po wypadku, po trudnym okresie rekonwalescencji, Swietłana nie miała już nadziei na trzecie dziecko. Ale naprawdę chciałem. A jak sama wierzy, w nagrodę za jej pracę charytatywną Bóg zesłał jej długo wyczekiwane dziecko. To prawda, trochę przed terminem. Michelle urodziła się w 29. tygodniu ważąc 900 gramów. I ze złamanym sercem. Swietłana wiedziała na pewno, że takie dzieci są karmione, więc nie wpadła w panikę. Moja córka spędziła dwa miesiące w szpitalu, w inkubatorze dla noworodków, potem była operowana. Cały czas była tam Swietłana. Musiała znosić wszystko, przez co przechodzą matki dzieci uratowanych przez jej lalki. Uważa to za bezcenne doświadczenie.

Teraz Michelka, jak nazywa córkę, chodzi do szkoły, lubi rysować i marzy o zostaniu artystką.