Starożytna Rosja: rzemiosło, ich rodzaje, rozwój

2024 Autor: Sierra Becker | [email protected]. Ostatnio zmodyfikowany: 2024-02-26 06:13

Zniszczenie relacji komunalno-plemiennych i pojawienie się specjalistów w wąskich branżach – to zmiany, które charakteryzują starożytną Rosję w VIII-IX wieku. Rzemiosła prowadzą do powstania miast, oddzielając część ludności od pracy na roli. Wynika to z pojawienia się pierwszych specjalistów -mistrzów niektórych rodzajów rzemiosła, którzy skoncentrowali się w ośrodkach plemiennych - miastach.

Miasta to centra rzemiosła

Próbowali zbudować miasto w taki sposób, aby jego położenie geograficzne umożliwiało prowadzenie handlu najlepiej jak to możliwe, a jednocześnie skuteczną obronę przed wrogami. Na przykład w miejscu, gdzie łączą się dwie rzeki lub wokół wzgórza. W miastach osiedlali się także przedstawiciele władz. Dlatego byli dobrze strzeżeni. Stopniowo, wraz z rozwojem rzemiosła, miasta zaczęły być nie tylko fortyfikacjami wojskowymi, ale zamieniały się w centra handlowe.

W centrum miasta znajdował się Kreml, na którym osiadł książę. Ta część była otoczona murem twierdzy i otoczona ziemnym wałem. Ponadto wokół wykopano głęboki rów, który był wypełniony wodą. Wszystkie te środki ostrożności były konieczne, aby chronić się przed wrogami. Na zewnątrz wokół Kremla znajdowały sięosady rzemieślników, tzw. osady. Ta część miasta nazywana była przedmieściem. W wielu osadach część ta była również otoczona murem obronnym.

Życie w miastach toczyło się pełną parą, rzemieślnicy tworzyli swoje wyroby, aktywnie rozwijało się rzemiosło i handel starożytnej Rosji. Do XII wieku istniało ponad sześćdziesiąt specjalności rzemieślniczych. Rzemieślnicy specjalizowali się w produkcji odzieży, naczyń, narzędzi, których potrzebowała starożytna Rosja. Rzemiosło starożytnej Rosji rozwijało się szybko i szybko. W osadach żyli i pracowali utalentowani fachowcy z różnych dziedzin: mistrzowie kowalstwa, jubilerstwa, garncarstwa, szewcy, krawcy, tkacze, kamieniarze, przedstawiciele innych rzemiosł. Bogactwo gospodarcze i siła starożytnego państwa rosyjskiego, jego wysoka kultura materialna i duchowa zostały stworzone przez tych rzemieślników.

Bez żelaza - nigdzie

Kowale byli pionierami. Ich działalność stała się jednym z najważniejszych obszarów, na które podzielono rzemiosło starożytnej Rosji z IX-XII wieku. O tym dziele wspomina się w epopei ludowej i folklorze: epopei, legendach i baśniach, gdzie kowal jest zawsze wzorem siły, odwagi i życzliwości. W tamtych czasach żelazo pozyskiwano z rudy bagiennej. Wydobywano go poza sezonem, suszono, a następnie dostarczano do warsztatów, gdzie przy pomocy specjalnych pieców przetapiano. Tak powstał metal. Współcześni archeolodzy podczas wykopalisk starożytnych rosyjskich miast często znajdowali żużle, które są odpadami z procesu topienia metali, oraz energicznie kute kawałki mas żelaznych. Znalezionypozostałości warsztatów kowalskich zachowały części pieców i pieców, przy których kiedyś pracowali rzemieślnicy.

Jest biznes dla kowala: towary dla wojowników i rolników

Wraz z rozwojem produkcji metali rozpoczyna się nowa runda rozwoju handlu, której kraj, który żył w rolnictwie na własne potrzeby, nie znał wcześniej. Rzemiosło starożytnej Rosji, w szczególności kowalstwo, miało wyraźną orientację praktyczną. Produkty wytwarzane przez kowali były potrzebne każdemu. Były potrzebne wojownikom, którzy zamawiali broń – groty strzał, topory bojowe, szable, włócznie, miecze – oraz odzież ochronną – kolczugi i hełmy. Produkcja broni w starożytnej Rosji osiągnęła specjalny poziom umiejętności, który można nazwać prawdziwą sztuką. Unikalna zbroja została znaleziona w pochówkach i nekropoliach w Kijowie, Czernihowie i innych miastach.

Narzędzia kute były potrzebne rolnikom: bez żelaznych kos, sierpów, redlic, lemieszy nie można było sobie wyobrazić uprawy ziemi. Każde gospodarstwo domowe wymagało igieł, noży, pił, zamków, kluczy i innych przedmiotów gospodarstwa domowego wykonanych w kuźni przez utalentowanych rzemieślników. Znaleziska w postaci pochówków kowali wykazały, że nawet ich narzędzia pracy były wysyłane do grobów wraz z kowalami - młotki i kowadła, dłuta i szczypce.

Historycy wierzą, że w starożytnej Rosji w XI wieku znano ponad 150 rodzajów wyrobów metalowych. Rzemiosło starożytnej Rosji odegrało ważną rolę w rozwoju handlu między osadami.

Opanowanie biżuterii

Kowale rzemieślnicy czasami zajmują się małymipraca, tworzenie małych arcydzieł - biżuterii. Stopniowo złotnictwo stało się odrębną branżą. Tak pojawiło się rzemiosło jubilerskie w starożytnej Rosji. Rosyjscy rzemieślnicy tak dobrze opanowali technikę tworzenia biżuterii, że można było się tylko zastanawiać, jak im się to udało. Umiejętne rzeczy, które przetrwały do naszych czasów - brązowe amulety, wisiorki, sprzączki, kolczyki i naszyjniki - zadziwiają subtelnością wykonania. Biżuteria została stworzona techniką granulacji, podczas gdy na nich nalutowano wzór, którego podstawą było dużo metalowych kulek. Innym sposobem tworzenia biżuterii był filigran. Technika ta charakteryzuje się tym, że rysunek powstał cienkim drutem, który został przylutowany do metalowej powierzchni, powstałe szczeliny zostały wypełnione emalią o różnych kolorach. Jubilerzy opanowali także odlewanie figur, a także wymagającą szczególnej sztuki technikę niello, polegającą na umieszczaniu na czarnym tle wzoru srebrnych blaszek. Do dziś zachowały się piękne przedmioty ze złotymi i srebrnymi inkrustacjami na żelazie i miedzi. Tak złożone techniki świadczą o wysokim poziomie osiągniętym przez rozwój rzemiosła w starożytnej Rosji. Tak więc ręce starożytnych rosyjskich rzemieślników stworzyły bardzo cenną biżuterię wykonaną techniką emalii cloisonné. Była to swego rodzaju marka rosyjskiego rzemiosła złotniczego. Umiejętności rosyjskich jubilerów były bardzo złożoną techniką, a ich praca była rozpowszechniana na całym świecie, a jednocześnie była wysoko ceniona i wszędzie cieszyła się dużym zainteresowaniem.

Wyrzeźbiono zarówno cegły, jak i naczyniawszędzie

Garncarstwo starożytnej Rosji pojawiło się jako niezależny przemysł nieco później niż kowalstwo. Koło garncarskie pojawiło się u naszych przodków w XI wieku. To pozwoliło starożytnym rzemieślnikom stworzyć piękne produkty. Urządzenie maszyny było proste, obracało się za pomocą napędu nożnego, ale naczynia, które udało się stworzyć ówczesnym garncarzom, uderzają kunsztem i różnorodnością form. Początkowo produkcja ceramiki była zajęciem kobiet. Jednak w literackich odręcznych pomnikach Rusi Kijowskiej znajdują się odniesienia tylko do męskich garncarzy.

Do swoich produktów używali gliny, która została specjalnie przetworzona, zwilżona wodą i aktywnie ugniatana. Spośród całej ceramiki największe zapotrzebowanie było na garnki i inne naczynia, które były różnej wielkości i służyły różnym celom, mogły nalewać wodę lub przechowywać żywność, jagody. Garnki zostały umieszczone w piekarniku i jedzenie zostało ugotowane. Takie potrawy przetrwały do dziś.

Z czego słynęli starożytni rosyjscy mistrzowie?

Opisując rzemiosło starożytnej Rosji w IX-XII wieku, pokrótce zauważamy, że rosyjscy Słowianie z okresu przedchrześcijańskiego umieli robić pogoń, produkowali ceramikę, opanowali sztukę haftu i byli sławni za ich opanowanie emalii. Do dziś zachowały się prace artystów kijowskich. Są to wyjątkowe przykłady rzeźbienia w kości, czernienia, grawerowania w metalu. Starzy rosyjscy mistrzowie szklarstwa i ich kafelki byli sławni na całym świecie.

Starożytna Rosja opanowała różne rzemiosła, ale najbardziej zręczną z nich była obróbka drewna. Z tego materiałubudowano budynki gospodarcze, mieszkania, bramy i mosty, twierdze i mury. Łodzie były drewniane, wszystkie sprzęty gospodarstwa domowego były bogato zdobione rzeźbami w drewnie. Nie jest tajemnicą, że główną pamiątką, uosabiającą rzemiosło artystyczne w starożytnej Rosji, jest lalka gniazdująca - kolorowo pomalowana drewniana lalka z pustką w środku. Z niego, jedna po drugiej, wychodzą te same piękności, a każda jest nieco mniejsza niż poprzednia.

Malarstwo artystyczne

Rękodzieło dekoracyjne i użytkowe starożytnej Rosji słynęło daleko poza jej granicami. Już od najdawniejszych czasów nasi przodkowie zachwycali się sztuką malarstwa artystycznego cały świat. Różnorodność motywów wzorzystych w rosyjskim zdobnictwie doprowadziła do powstania różnych szkół i kierunków tego ludowego rzemiosła. Każdy z nich miał swoje kolory i linie.

Gzhel

Jasny niebiesko-niebieski obraz z kob altem na białym tle porcelany nazwano Gzhel, co pochodzi od nazwy miejscowości pod Moskwą, skąd ten kierunek się wywodzi. Po raz pierwszy wspomniano o tym w statucie Iwana Kality. Początkowo rzemieślnicy wytwarzali naczynia i zabawki, później wraz z rozwojem produkcji asortyment znacznie się poszerzył. Szczególnie popularne były płytki kominkowe. Ceramika Gzhel stała się popularna na całym świecie. Inne murale naszych przodków również otrzymały nazwy od miejsc ich powstania i dystrybucji.

Jasne kolory na ciemnym tle

Malarstwo Zhostovo to rzemiosło artystyczne w starożytnej Rosji, które pochodzi z XVIII wieku z wioski o tej samej nazwie pod Moskwą. Jestobraz olejny na metalowych tacach. Łatwo go rozpoznać po jaskrawych, kolorowych kwiatach, owocach, ptakach, umieszczonych na ciemnym tle. Nałożone wzory są następnie pokrywane specjalnym lakierem, dzięki czemu mają tak lśniący wygląd. Technika tego malowania jest dość skomplikowana, obraz powstaje w kilku etapach.

Bardzo wesołe odcienie cieszą oko, dlatego tace były bardzo popularne w Rosji i nadal stanowią element dekoracyjny w wielu domach i instytucjach.

Palech

Miniatura Palech pochodziła z regionalnego centrum w regionie Iwanowo. Ten rodzaj rzemiosła to malowanie na wyrobach z laki. Zamalowane na czarnym tle barwny folklor, sceny z życia codziennego, religijne ozdabiają szkatuły, szkatułki i inne rzeczy. Uważa się, że miniatura laki Palech pojawiła się w XV wieku, kiedy starożytną Rosję wyróżniał rozkwit miast i handlu. Rękodzieło powstawało na różne sposoby. Na przykład taki kierunek starożytnego rzemiosła, jak miniatura Palech, został stworzony przez starożytnych rosyjskich malarzy ikon. W Palech mieszkali zręczni artyści, którzy ze wszystkich regionów Rosji otrzymywali zaproszenia do malowania w świątyniach i kościołach. To oni zaczęli malować trumny wszelkiego rodzaju bajecznymi i historycznymi wątkami. Wszystkie obrazy zostały nałożone jasnymi farbami temperowymi na czarnym tle.

Technologia tego typu rzemiosła jest dość skomplikowana, proces tworzenia miniatur jest czasochłonny i wieloetapowy. Nauka i opanowanie go zajmuje dużo czasu, ale w rezultacie zwykła ciemna skrzynka zamienia się w unikalną.piękno rzeczy.

Khokhloma

Innym rodzajem malowania ręcznego na drewnie jest Khokhloma, który pojawił się ponad trzysta lat temu. Naczynia i przedmioty gospodarstwa domowego pomalowane na ogniste, szkarłatne kolory przyciągają uwagę swoją wyjątkowością. Wzory, które układają się w piękne ozdoby, do dziś cieszą oko. W tworzeniu produktów Khokhloma kryje się tajemnica, która polega na tym, że są one kilkakrotnie lakierowane, a następnie hartowane w piecu. W wyniku wypalania powłoka żółknie, a wyroby z drewna wydają się złoconymi, szlachetnymi naczyniami. Ponadto naczynia w wyniku takiej obróbki stają się trwałe. Jego powłoka pozwala używać kubków, misek, łyżek Khokhloma zgodnie z ich przeznaczeniem - do przechowywania żywności, do jedzenia.

Chińskie zdjęcia

Lubok to kolejny rodzaj sztuki ludowej reprezentujący rzemiosło starożytnej Rosji. Zawód ten polegał na wytworzeniu odcisku na papierze za pomocą drewnianej kliszy. Takie obrazy ludowe były powszechne w jarmarku już w XVII wieku i aż do początku XX wieku były najbardziej masową i rozpowszechnioną odmianą rosyjskiej sztuki. Fabuły prezentowane przez luboka są bardzo różnorodne: tematy religijne i obyczajowe, epopeje i baśnie ludowe, informacje historyczne i medyczne, którym zawsze towarzyszył mały tekst, który mógł być pouczający lub dowcipny i opowiadał o obyczajach i życiu ich czasów z mądrością tkwiącą w ludziach.

Rzemiosło starożytnej Rosji, XVIII wiek:Rosyjski samowar

Mamy prawo być dumni z umiejętności naszych rosyjskich rzemieślników. Dziś ich prace można oglądać nie tylko w muzeach, ale także we własnych domach. Niektóre rodzaje rzemiosła w starożytnej Rosji były szczególnie popularne. Na przykład w całym naszym kraju do dziś jest samowar Tula. W XVIII wieku istniało ponad dwieście różnych rodzajów tych produktów. Obecnie w mieście Tuła znajduje się nawet muzeum samowarów.

Kim byli pierwszymi mistrzami, z których słynęła starożytna Rosja? Rzemiosła niestety nie zachowały nazwisk swoich twórców. Ale przemawiają do nas rzeczy, które przyszły do nas z głębin wieków. Wśród nich znajdują się unikatowe rzadkie przedmioty i sprzęty gospodarstwa domowego, ale w każdym produkcie można wyczuć umiejętności i doświadczenie starego rosyjskiego rzemieślnika.