W pełni ptak: opis, siedlisko, jedzenie, zdjęcie

2024 Autor: Sierra Becker | [email protected]. Ostatnio zmodyfikowany: 2024-02-26 06:11

Głupi ptak z rzędu petreli zawdzięcza swoją nazwę łatwowierności, ponieważ wcale nie boi się człowieka. Fulmary to ptaki morskie często mylone z mewami. Wyglądają bardzo uroczo, ale nie są tak bezbronne, jak się wydaje.

Na pełnym morzu często latają statkami rybackimi, za co otrzymali nazwę "podążający za statkiem".

Wygląd

Ptak fulmar ma gęste ciało mierzące 45-48 centymetrów. Rozpiętość skrzydeł - ponad metr. Masa ciała fulmara wynosi 650-850 gramów. Dziób jest zakrzywiony na końcu w formie haczyka. Jest cieńszy i krótszy niż mewy. Dziób może zmienić kolor. Wiosną i latem żółknie z jasnozielonym odcieniem, a w okresie jesienno-zimowym nabiera ciemnozielonego odcienia, co wyraźnie widać na zdjęciu głupawki poniżej.

Upierzenie ptaka jest twarde i gęste, tylko w brzuchu jest bardziej miękkie. Zrzucanie zdarza się raz w roku.

Ogon fulmara jest lekko zaokrąglony na końcu. Ten gatunek ptaków ma duże skrzydła o spiczastym kształcie. Można to uznać nazdjęcie ptaka fulmar w locie.

Łapy tego gatunku ptaków są dość mocne, pomimo niewielkiej wagi samego ptaka i zakończone ostrymi pazurami.

Kolor fulmarów jest dwojakiego rodzaju: ciemny i jasny. W pierwszym wariancie głowa, szyja i brzuch ptaka są białe, a grzbiet i ogon są popielate. W drugim przypadku fulmar jest pomalowany na szarobrązowy odcień. Ale są też różne opcje kolorów przejściowych. Już po pojawieniu się piskląt możesz określić przyszły ton dorosłej osoby.

Nozdrza ptaków to zrogowaciałe rurki. Za ich pośrednictwem głupcy usuwają nadmiar soli z organizmu.

Podczas lotu, który jest szczególnie spokojny, ptaki rzadko machają skrzydłami. Z zewnątrz wygląda jak startujący samolot.

Dorosły wydaje niski rechot trąbki, czasem podobny do rechotu.

Siedlisko

Dzisiaj są dwa rodzaje głupców. Są to żyjące na półkuli północnej Fulmarus glacialis oraz Antarktyda - Fulmarus glacialoides. Przedstawiciele tych gatunków są do siebie bardzo podobni, wyróżnia je tylko ich siedlisko.

Fulmary pospolite występują powszechnie na morzach północnych, od granicy lodu polarnego po Wielką Brytanię. Wcześniej byli mieszkańcami wyłącznie Dalekiej Północy, ale ostatnio rozprzestrzenili się daleko na południe, ponieważ ich liczba znacznie wzrosła.

Przedstawiciele Atlantyku żyją na terytorium rozciągającym się od paku lodowego na południu do tropikalnych szerokości geograficznych w regionie zimnych prądów.

Głupcy to koczownicze ptaki. W okresie migracjizbliżają się do równika.

Na lądzie ptaki żyją tylko w okresie lęgowym, spędzając większość życia na morzu.

Jedzenie

Podstawą diety fulmarów jest żywność morska: plankton, kalmary, krewetki, ryby, meduzy. W razie potrzeby jako żywność wykorzystuje się zarówno padlinę, jak i odpady rybne. Rośliny można spożywać w okresie lęgowym.

Pełniaki polują na powierzchni zbiornika, zanurzając głowy w wodzie na wysokość oczu. Ale potrafią nurkować na głębokość do pół metra. Jedzenie jest chwytane dziobem i połykane w całości.

Udowodniono eksperymentalnie, że fulmary wyczuwają jedzenie w odległości do trzech kilometrów.

Te ptaki nie odlatują daleko od wybrzeża, ale próbują żywić się na łodziach rybackich.

Głupcy są bardzo żarłoczni, potrafią połknąć jedzenie ważące nawet pół kilograma. Po kilku godzinach znów są głodne i gotowe do poszukiwania jedzenia.

Zachowania

Ptaki w pełni gniazdują w stadach, których liczba może być liczona w tysiącach lub parami na skalistym terenie wysp. Samiec zaczyna zaloty jeszcze w wodzie. Wyciąga się, trzepocze skrzydłami i wykonuje konkretne wołania.

Wtedy samiec czeka przez jakiś czas, aż wybrana osoba podejmie decyzję. Po chwili delikatnie cmocze i uderza go dziobem na znak zgody. Ustalona para pozostaje razem do końca życia.

Gdy pogoda jest spokojna, ptaki odpoczywają na powierzchni wody. Warto wstać, głupcy jak wszyscy inniprzedstawiciele petrelów wzbijają się w powietrze i potrafią latać na dość znaczne odległości. Są aktywne o każdej porze dnia.

Głupcy doskonale manewrują podczas lotu, nawet podczas silnej burzy są w stanie podążać za grzbietem fal. Na ziemi przeciwnie, poruszają się na łapach raczej niezdarnie.

W środowisku wodnym ptaki te są raczej ciche. Ich płacz można usłyszeć głównie w okresie godowym.

Środki ochrony przed wrogami

Pomimo tego, że głupi ludzie wyglądają na bardzo bezbronnych, nie są. Zaatakowane przez wroga potrafią się bronić, wystrzeliwując z dzioba oleistą ciecz o nieprzyjemnym zapachu. Nawet pisklęta mają umiejętności snajperskie.

Ta substancja znajduje się w prowokacji ptaka. Zawiera kwasy tłuszczowe i trójglicerydy. Przy niskich temperaturach powietrza taki płyn zamienia się w wosk. Może mieć kolor przezroczysty do czerwono-brązowego.

Ta metoda ochrony niemądrych ludzi nie tylko daje efekt zaskoczenia i odstrasza nieprzyjemnym zapachem, ale jest również dość niebezpieczna dla wroga. Wchodząc na pióra ptaka i zastygając, oleisty płyn skleja je ze sobą, dlatego ptak nie potrafi latać ani pływać, co czasami kończy się śmiercią z hipotermii. Sami głupcy nie cierpią z tego powodu: wiedzą, jak oczyścić swoje pióra z tej substancji.

Głównym celem oleistej cieczy jest służenie jako rodzaj „paliwa” i zapewnienie obfitości energii ptaków przez długi czasloty. Jest również używany jako pokarm dla piskląt.

Stąd pochodzi nazwa Fulmarus, która w tłumaczeniu ze staronordyckiego oznacza pełny - "brudny", mar - "mewa".

Reprodukcja

W kwietniu fulmary przybywają na lęgowiska i przygotowują się do rozmnażania. Gniazda fulmarów znajdują się w dowolnej części skały: od stóp do szczytu.

W przeciwieństwie do innych przedstawicieli petrelów, te ptaki ich nie ukrywają. W rzeczywistości jest to małe zagłębienie wypełnione trawą. W maju lub na początku czerwca samica składa tylko jedno jajo w sezonie. Ma duży kształt i jest koloru białego z małymi ciemnymi plamami.

Osoby obojga płci biorą udział w wylęganiu potomstwa. Każdy z nich spędza w gnieździe około tygodnia, zastępując się nawzajem. Ten, kto jest wolny, dba o swoje środki do życia, aby przeżyć kilka następnych dni bez jedzenia. W sumie ten proces trwa dwa miesiące.

Potomstwo

Nowo narodzone pisklę jest karmione raz dziennie, co mu w zupełności wystarcza. Przez 12-15 dni jest z nim jeden z rodziców, ogrzewając jego ciało swoim ciepłem. Następnie pisklę fulmar zostaje samo, podczas gdy dorośli latają w poszukiwaniu pożywienia, aby je nakarmić.

Pięćdziesiąt dni później dziecko zaczyna lekcje pływania i uczy się latać. Z reguły zajmuje to około dwudziestu dni. Następnie, we wrześniu-październiku, kolonia się rozpada, a ptaki rozpierzchają się w różne strony, trzymając się w małych grupach. Nie przyzwyczajają się do wybranychzagnieżdżanie witryn i częste zmiany.

Osoby fulmar osiągają dojrzałość płciową w wieku co najmniej 6-8 lat. Średnia długość życia tych przedstawicieli ptaków wynosi ponad czterdzieści lat.

Populacja

Pomimo tego, że fulmary są ptakami łownymi, wyginięcie nie zagraża tym ptakom. Poluje się na nie na niewielką skalę, ponieważ mięso nie jest uważane za wystarczająco smaczne. Wyjątkiem jest region Umanaka, gdzie powszechne jest zbieranie jaj fulmarów. Tutaj od połowy czerwca do połowy sierpnia polowanie na nie jest zabronione.

Populacja fulmarów jest dość duża. W Atlantyku jest około trzech milionów przedstawicieli tego gatunku, a w Pacyfiku około czterech milionów.