Jak nazywa się kolekcjoner motyli? Czego potrzeba, aby stworzyć piękną kolekcję?

2024 Autor: Sierra Becker | [email protected]. Ostatnio zmodyfikowany: 2024-02-26 06:11

Prawdopodobnie niewielu czytelników może pochwalić się, że ma znajomego kolekcjonera motyli. Ale w wielu krajach jest to bardzo powszechne hobby. Tak, a w naszym kraju był kiedyś bardzo popularny - wiele osób cieszy się z możliwości zobaczenia luksusowych kompozycji z jasnych owadów w swoim salonie lub biurze.

Kto zbiera takie kolekcje i dlaczego

Najpierw poznajmy nazwisko kolekcjonera motyli. Tutaj wszystko jest dość proste, choć trudno wymówić to określenie – lepidopterofilista. Tak więc, jeśli naprawdę chcesz zająć się tym hobby, będziesz musiał ćwiczyć, aby bez wahania ogłosić swój nowy status.

Jest również jasne, dlaczego kolekcjoner motyli to robi. Jednak niewielu przedstawicieli fauny na planecie może pochwalić się taką różnorodnością i pięknem jak te owady. To prawda, że ich piękno jest krótkotrwałe - niektóre motyle żyją tylko kilka dni, a nawet godzin. Są rasy, które nie mają nawet pyska, bo przez całe życie nigdy nie musząjeść. Ale pod szkłem te powiewające kwiaty można zachować przez wiele lat, a nawet dziesięcioleci. Ponadto jest to świetny sposób, aby dowiedzieć się więcej o dzikiej przyrodzie. Dlatego to hobby można polecić zarówno dorosłym, jak i dzieciom. Oczywiście, trzeba się wiele nauczyć, zanim się tym zajmiemy.

Jak bezboleśnie uśpić owada

Kolekcja motyli najczęściej zaczyna się od przedstawicieli najpospolitszych rodzin. Obejmuje to białe, nimfalidy, nagietki, gołębie, żaglówki i inne. Cóż, nawet zbierając tylko kilka motyli z każdej rodziny, możesz już stworzyć imponującą kolekcję, która uhonoruje każdego początkującego lepidopterofilistę.

Ale kolekcjoner kocha dziką przyrodę i będzie starał się nie dręczyć złapanego lub wyklutego owada, zapewniając mu najłatwiejszą, najszybszą i najbardziej bezbolesną śmierć. Jak to zrobić?

Będzie to wymagało eteru. Można go kupić w wielu klinikach weterynaryjnych, a także w sklepach zoologicznych. Ale niestety nie zawsze można kupić eter, zwłaszcza w małych miasteczkach czy wsiach, gdzie najłatwiej zdobyć ciekawe eksponaty. Cóż, kolektor motylkowy może również używać amoniaku lub amoniaku sprzedawanego w większości konwencjonalnych aptek, a rozwiązanie wcale nie jest drogie. A jego zastosowanie jest tak proste, jak to tylko możliwe - każdy początkujący nastolatek z łatwością poradzi sobie z zadaniem.

Wystarczy zanurzyć mały kawałek lekko sprasowanej waty w eterze lub amoniaku i włożyć do słoika, w którymjest motyl, a następnie zamknij go pokrywką. Po pewnym czasie (zależy to od ilości płynu wchłoniętego przez watę i objętości pojemnika) owad ginie bezboleśnie.

Uważnie rozłóż eksponat

Gdy motyl jest martwy, należy go przygotować do przeszklenia, zanim wyschnie, a skrzydła zamarzną w złej pozycji. Doświadczony lepidopterofilista wie o tym i zawsze ma pod ręką odpowiedni sprzęt.

Ogólnie można używać różnych urządzeń. Niektórzy wolą kupować specjalne, które są sprzedawane w wyspecjalizowanych sklepach i są dość drogie. Inni decydują się na robienie sprzętu własnymi rękami, przynajmniej po raz pierwszy, dopóki nie stanie się jasne, czy to hobby będzie zwykłą, szybko nudną fanaberią, czy też pozostanie na całe życie.

Najłatwiej jest wziąć deskę z miękkiego drewna i zrobić w niej wąską i niezbyt głęboką szczelinę, zgodnie z rozmiarem korpusu trofeum. Każdy początkujący kolekcjoner motyli może to zrobić.

Delikatnie połóż uśpionego owada na planszy tak, aby ciało po prostu weszło w to miejsce. Teraz bardzo ostrożnie wyprostuj skrzydła, dociśnij je do drzewa. Na każdym skrzydle połóż kawałek cienkiego polietylenu (wystarczy przezroczysta jednorazowa torba) lub kalka kreślarska i przymocuj szpilkami. Jednocześnie staraj się nie zagłębiać ciała zbyt głęboko w szczelinę, aby znajdowało się na tym samym poziomie co skrzydła. Wtedy Twoje trofeum będzie wyglądało najbardziej elegancko i stanie się wspaniałą dekoracją.kolekcje.

Wniosek

Po przeczytaniu artykułu dowiedziałeś się nie tylko o nazwie kolekcjonera motyli, ale także o tym, jak wyglądają główne techniki stosowane przez lepidopterofilistów w celu zwiększenia liczby ich trofeów. Mamy nadzieję, że pozwoli to na zdobycie nowego hobby, którego zainteresowanie nie zniknie na wiele dziesięcioleci.