Yakov Gordin: biografia, zdjęcia i recenzje

2024 Autor: Sierra Becker | [email protected]. Ostatnio zmodyfikowany: 2024-02-26 06:11

Jakow Gordin jest znanym rosyjskim historykiem i publicystą. Jego osiągnięcia zawodowe zaskakują wszystkich.

Biografia Gordina

Gordin Yakov Arkadyevich, którego biografia jest pełna jasnych chwil, urodził się 23 grudnia 1935 r. W kulturalnej stolicy - Petersburgu (wówczas - mieście Leningrad).

Jego ojciec był krytykiem literackim, a matka pisarką. Dziadek Jakowa pochodził z miasta Rezitsa i był uważany za odnoszącego sukcesy kupca pierwszej pskowskiej gildii. Pomimo wysokiej pozycji swoich krewnych, wujek Jakowa był w latach dwudziestych działaczem ruchu politycznego w ramach RCP, reprezentowanego przez Trockiego i Preobrażenskiego. Wkrótce został aresztowany jako przestępca polityczny. Wuj po drugiej stronie rodziny również został aresztowany za udział w lewicowej opozycji, a następnie rozstrzelany.

Jednak jeden z krewnych zajmował wysokie stanowisko w Ludowym Komisariacie Finansów ZSRR, zajmując miejsce posła i robiąc karierę w tej dziedzinie.

Edukacja

Po ukończeniu szkoły Gordin Jakow wstąpił na Wydział Filologiczny Uniwersytetu Leningradzkiego. Pomimo swoich umiejętności w tej dziedzinie naukowej, nigdy nie ukończył uniwersytetu.

Yakov Gordin postanowił zbudować swoją karierę w zupełnie innym obszarze - nieudany start w naukach lingwistycznych dał impuls w zupełnie innym kierunku. Jakow ukończył kursy techniczne i geofizyczne w Arktycznym Instytucie Geologicznym, po czym pracował w tej dziedzinie przez pięć lat. Jakowowi udało się nawet wziąć udział w wyprawie do północnej Jakucji.

Początek kariery literackiej

Dopiero w 1963 roku Jakow Gordin zaczął publikować swoje wiersze w czasopismach leningradzkich. Następnie rozpoczął pracę nad publikacją artykułów i sztuk historycznych i krytycznych.

Jedną z pierwszych sztuk był „Bunt bez broni”, napisany w 1964 roku. Spektakl opowiadał o życiu, losach i trudnościach dekabrystów.

Rozwój na ścieżce literackiej

Już w 1967 roku ukazała się sztuka „Twoja głowa, cesarzu!”, która została natychmiast wystawiona w Leningradzkim Teatrze dla Młodych Widzów.

Jakow Gordin poważnie zainteresował się publikowaniem i pisaniem dzieł literackich. Zainspirowany swoim sukcesem, w 1972 Gordin opublikował swój pierwszy zbiór wierszy, Space.

W 1973 roku opublikowano prozę Gordina „Dzień 14 grudnia”. Po opublikowaniu tej książki Jakow Gordin zaczyna rozwijać swój talent literacki w pisaniu prac na tematy historyczne.

Od momentu, w którym wybrał gatunek pisania swoich dzieł, Gordin jest uważany za powieściopisarza pracującego w gatunku historycznym, jego książki opierają się na solidnym fundamencie historii. OpróczCo więcej, Jakow Gordin jest także historycznym estetą.

Pisarz telewizyjny

W 2004 roku Jacob postanawia spróbować swoich sił w tworzeniu programu telewizyjnego. Rozpoczyna pracę nad cyklem dokumentalnym, na antenie „Kultury” ukazuje się historyczny serial telewizyjny „W bitwie jest zachwyt”, który szczegółowo opowiada o znaczeniu walk szlacheckich w Rosji i składa się z dwunastu odcinków.

Jakow Gordin stał się nie tylko twórcą tego serialu telewizyjnego, ale także jego prezenterem. Serial odniósł sukces wśród widzów, ponieważ Gordin napisał scenariusz zrozumiały dla każdego, kto nie ma tak głębokiej wiedzy z zakresu nauk historycznych.

Jakow Gordin: książki pisarza

Głównym gatunkiem, jak wspomniano wcześniej, dla Gordina była proza historyczna. Dlatego wszystkie jego książki, w taki czy inny sposób, opisują wydarzenia historyczne z różnych epok.

Najsłynniejsze prace autorstwa Yakova Gordina (pisarza) uważane są za książkę o pojedynkach, pracę, która ujawnia osobowość Mikołaja I i dokumentalną opowieść o życiu Jermolowa.

Pojedynki i pojedynki: Panorama życia w stolicy

Książka Jakowa o pojedynkach i ich sposobie życia opowiada o tradycji pojedynków, które odniosły wielki sukces w kręgach rosyjskiej szlachty. Pisarz szczegółowo opowiada o historii epoki petersburskiej. Na podstawie dokumentów historycznych Jakow Gordin zestawia ogólny obraz pojedynków, których znaczenie w Imperium Rosyjskim było bardzo duże w XVIII-XIX wieku.

Jermołow

Wszyscy wiedzą, że Aleksiej Jermołow to niezwykle tajemnicza postać historyczna, której znaczenie nie jest w pełni zrozumiałe i docenione. Jednak także na podstawie dokumentów archiwalnych i wspomnień Jakow Gordin zdołał udowodnić prawdziwe znaczenie Jermolowa w historii Rosji. Książka w pełni ujawnia charakter Jermolowa, pokazując, jak bardzo pragnął sławy, jaką cieszył się Macedończyk czy Cezar. Ile wysiłku włożył Jermołow w samokształcenie, wyróżniając się w swoim otoczeniu szczególną ambicją. Tej postaci historycznej poświęcona jest księga Jakova Gordina.

Mikołaj Pierwszy bez retuszu

Treść książki zawiera dużą ilość dokumentów historycznych, korespondencji i pamiętników, które umożliwiają czytelnikowi spojrzenie na osobowość Mikołaja Pierwszego ze wszystkich stron. Fragmenty wspomnień innych znaczących postaci w dziejach Imperium Rosyjskiego mogą zmienić zdanie jednego z władców, ukazując jego prawdziwą istotę i myśli, które cesarz rzeczywiście miał.

Inne książki pisarza: klasyczni poeci w historii Rosji

Jakow Gordin ma książki, w których niezależnie zestawia historię Rosji i twórczość niektórych poetów, wyciągając wnioski, które również mają mocne podstawy historyczne. Książki te składają się w większym stopniu z literaturoznawstwa, pism i esejów pisarza. Spośród wszystkich dzieł tego typu można wyróżnić dwa dzieła Gordina - książkę w dwóch tomach „Puszkin. Brodski. Imperium i przeznaczenie” oraz „Rycerz i śmierć, czyli życie jako plan”.

„Puszkin. Brodski. Imperium i przeznaczenie”

Pierwszy tom „Dramatu Wielkiego Kraju” nieustannie wspomina życie i twórczość Puszkina, które w taki czy inny sposób wpłynęły na bieg wydarzeń historycznych. Kluczową rzeczą w pierwszej książce jest fakt, że twórczość Puszkina wydawała się „spoglądać w przyszłość przez wieki”. Za swojego życia Aleksander Siergiejewicz opisał wydarzenia i problemy, które były istotne w jego czasach, tylko nieznacznie dotykając tematów przyszłości. Jednak miłująca wolność poezja poety stała się jeszcze bardziej aktualna po prawie stu latach od napisania pierwszych utworów.

Puszkin pisał o tym, jak bardzo Rosjanom brakuje wolności w życiu, a jego prace były nieustannie cytowane przez ludzi od czasów Rewolucji Październikowej do samego momentu pierestrojki. Losy bohaterów dzieła Gordina są nierozerwalnie związane z losami całego imperium.

Drugi tom „Ci, którzy są po drugiej stronie rzeki” już opowiada historię życia znaczących postaci XX wieku – Józefa Brodskiego, Jurija Dawydowa i Natana Eidelmana. Każdy z tych znanych ludzi na swój sposób postrzegał rozwój i upadek imperium rosyjskiego, ale każdy miał ścisły związek z osobowością Aleksandra Siergiejewicza Puszkina. Książka opowiada o tym, jak każdy bohater rozumiał losy tak majestatycznego państwa, jakim jest Imperium Rosyjskie.

Rycerz i śmierć, czyli życie jako plan

Książka opowiada o życiu Józefa Brodskiego, o wszystkich trudnościach, jakie musiał znosić poeta, aby ostatecznie żyć w pokoju. Książka opowiada o tych wszystkich strasznych wydarzeniach, które…przydarzyło się Brodskiemu: aresztowanie, po procesie, a następnie wygnanie. Historia zaczyna się od momentu osobistej znajomości Josepha Brodskiego i Yakova Gordina. Należy zauważyć, że książka ta została zatwierdzona przez samego Józefa, po czym została opublikowana w 1989 roku.