Pisarz Veller Mikhail: biografia, zdjęcie i lista najlepszych prac

2024 Autor: Sierra Becker | [email protected]. Ostatnio zmodyfikowany: 2024-02-26 06:11

Co możesz powiedzieć o pisarzu Wellerze? Po pierwsze jest jednym z najmodniejszych współczesnych autorów, a po drugie znanym uczestnikiem debat telewizyjnych. Ale niewiele osób wie, że obecny mistrz pióra pracował kiedyś jako wychowawca, betoniarz, stolarz, poganiacz bydła i przewodnik wycieczek! Zapraszamy do zapoznania się z ciekawostkami z biografii pisarza Wellera, spisem jego opowiadań i powieści!

Biografia

Michaił Veller urodził się w 1948 roku na Ukrainie. Całe dzieciństwo spędził w wojskowych garnizonach Zabajkalii i Syberii, ponieważ jego ojciec był oficerem. Nawiasem mówiąc, Michaił ukończył szkołę w 1966 roku w Mohylewie ze złotym medalem. W tym samym roku wstąpił na wydział filologii rosyjskiej na Leningradzkim Uniwersytecie Państwowym. Cztery lata później Weller wziął urlop naukowy i wyjechał do Azji Środkowej. Aby to zrobić, musiał nawet udawać chorobę psychiczną. Do końca lata wędrował, a jesienią przeniósł się do Kaliningradu. W tym mieście zewnętrznie przeszedł kurs marynarza itrawler wędkarski wyruszył w długą podróż.

W 1971 przyszły pisarz Weller nadal postanawia wyzdrowieć na uniwersytecie, aw 1972 broni swojego dyplomu.

Potem Michaił zmienił około trzydziestu zawodów! Był przewodnikiem muzealnym, myśliwym w Arktyce, pionierem, drwalem, dekarzem, betoniarzem, dostawcą, sitodrukiem, dziennikarzem, kopaczem… A to wszystko w zaledwie cztery lata.

W 1976 roku Weller pogrążył się w działalności literackiej. Jednak jego pierwsze prace odrzuciły wszystkie wydania. Publikacja pisarza Wellera rozpoczęła się dopiero w 1978 roku. A w 1983 roku wydał swój pierwszy zbiór opowiadań „Chcę być dozorcą”. Od tego momentu rozpoczął się oszałamiający rozwój kariery pisarskiej Michaiła Iosifowicza. Od 1983 roku pisarz Weller opublikował ponad 40 powieści, opowiadań i zbiorów opowiadań.

Rodzina

Istnieje biografia pisarza Michaiła Vellera oraz informacje o jego życiu osobistym. W 1986 ożenił się z Anną Agriomati, absolwentką dziennikarstwa. Rok później urodziła się córka Valentina. Teraz pisarz Weller mieszka z rodziną w Moskwie.

Kreatywność

Według samego pisarza, po wydaniu pierwszej udanej kolekcji w jego życiu nie było nic ciekawego. Prowadził życie człowieka, który po prostu siedzi przy biurku i pisze książki. W tym samym czasie, przy okazji, nawet udaje się żyć ze środków uzyskanych ze sprzedaży tych książek. To prawda, w swoich wywiadach Michaił niejednokrotnie mówił, że do czterdziestego roku życia literatura nie przynosiła mu pieniędzy.

Dzisiaj Michaił Iosifowicz Weller jest najczęściej publikowanym rosyjskim pisarzem niekomercyjnym. Tylko w 2000 roku wydano około 400 000 egzemplarzy jego książek!

Spotkanie ze sławą

Po raz pierwszy ta książka pisarza Wellera została opublikowana w 1990 roku przez wydawnictwo Periodika w Tallinie. To wyjątkowy zbiór opowiadań autobiograficznych, który w szokujący sposób opowiada o losach wyjątkowego pisarza, jego twórczości i twórczości. Co więcej, autor robi to nieco ironicznie, rozmywając opowieść filozoficznymi przemyśleniami. Z własnej biografii Weller przechodzi do pytań o los całego pokolenia. To opowieść o gorzkiej drodze do gwiazd przez nieprzebyte ciernie, opowieść o „nieudanym” pokoleniu, które zmuszone jest pozostać w cieniu swoich wielkich ojców.

Mikhail Veller opowiada o spodniach literackiego świata, całkowicie tracąc z oczu jej zbyt piękną twarz.

Przygody majora Zvyagina

W 1991 roku opublikowano 100 000 egzemplarzy tej wyjątkowej książki. To prawda, to nie jest przygoda. Tak, a sam Zvyagin właściwie nie jest majorem. Jest emerytowanym majorem. I lekarz. A ta osoba jest także „skrzyżowaniem” starożytnego mędrca i Robin Hooda. Zvyagin zawsze wie, co robić. I sprawia, że inni robią to, co jest potrzebne. Dla ich własnego dobra. „Przygody majora Zvyagina” to prawdziwy podręcznik szczęścia. Dobry czarodziej Zvyagin zmienia losy i życie ludzi i robi to bez magii. Oczywiście bajka to kłamstwo, ale tutaj można prześledzić podpowiedź: jeśli ktoś chce, to onmoże! Co jest do tego potrzebne? Michaił Iosifowicz zna odpowiedź na to pytanie: ważne jest, aby wierzyć w siebie. Musisz także wiedzieć, co i jak robić.

Nóż Serioszy Dowłatowa

Chcesz wiedzieć, dlaczego pisarz Weller nie lubi pisarza Dowłatowa? Odpowiedź na to pytanie można znaleźć w książce „Nóż Seryozha Dovlatov”. To wydanie opowie o tym, jak Siergiej Dowłatow, sam tego nie podejrzewając, odegrał bardzo ważną rolę w życiu Michaiła Iosifowicza.

Ta historia jest zagadką przed czytelnikami. Ale przy pomocy zwykłej logiki nie da się jej rozwikłać. Do ostatniej strony Weller trzyma czytelników w napięciu. Domysły i domysły nie składają się na duży obraz, dopiero pod koniec pracy wszystko układa się na swoim miejscu.

Samowar

Jedna z najbardziej skandalicznych książek Michaiła Vellera zatytułowana „Samovar” została opublikowana w 1996 roku. Ta powieść nie przypomina żadnej innej pracy autora. Rodzi szereg bardzo trudnych pytań. Jak tam życie i dlaczego jest złe? Dlaczego w ogóle żyjemy? Dlaczego dotarliśmy tam, gdzie jesteśmy? I oczywiście o wiele ważniejsze pytanie: czy w życiu jest szczęście? Filozoficzna i szokująca książka pozwala rozwiązać wszystkie te dylematy. Bohaterowie "Samowara" - na pierwszy rzut oka zupełnie bezradni pacjenci tajnego szpitala. W rzeczywistości są prawdziwymi władcami świata! To oni, mówi Michaił Iosifowicz, kontrolują ludzkie losy i historię.

Ta książka nie ma granic ani zakazów. Pisarz M. Weller mówi o wszystkim: o przeznaczeniu osoby, miłości, obowiązku… Siedmiu niepełnosprawnychprzeprowadza potworne eksperymenty, próbując odpowiedzieć na główne pytania ludzkości.

Posłaniec z Pizy

Ta praca to surrealistyczna powieść przewidująca z 1999 roku. Niesamowitą rzeczą w nim jest to, że te przewidywania nadal się sprawdzają! W swoim niekonwencjonalnym stylu Weller nadal fantazjuje o „Jak uczynić świat lepszym miejscem?”. A jeśli w „Przygodach majora Zwiagina” autor pomaga czytelnikom ułożyć ich życie osobiste, to w „Posłańcu” udziela porad dotyczących organizacji państwa.

Książka opowiada o tym, o czym wielu po prostu marzy dzisiaj. Tak, ale duch nie wystarczy, a na drodze jest zbyt wiele przeszkód. Ale bohaterowie Wellera są zdolni do wielu. Fabuła jest prosta i złożona, dość realistyczna i jednocześnie niesamowita. Ta powieść jest przeznaczona dla tych czytelników, którzy nie mieliby nic przeciwko dobremu wstrząsaniu życiem.

Okrutny

Ta kolekcja M. Wellera, opublikowana w 2003 roku, bardziej przypomina zbiór powieści filmowych niż książkę. Wszystkie historie wyróżnia charakterystyczna dla kina dynamika i jasność. Bohaterami kolekcji są ludzie o silnej woli. Ci poszukiwacze przygód nie tylko wiedzą, jak pokonywać przeszkody, ale także uwielbiają to robić. Uwaga krytyków: kolekcja „Cruel” to prawie gotowe scenariusze, według których można (a nawet trzeba) zrobić dobry film!

Moja firma

Co możesz powiedzieć o powieści „Mój biznes”? To opis wszystkich przeżyć Michaiła Wellera - od dzieciństwa. Dorastanie, młodość pisarza Michaiła Vellera, jegolata uniwersyteckie. Co zaskakujące, zmiana czasu i miejsca w ogóle nie wpływa na charakter bohatera. To bardziej teatralna sceneria. A bohater jest zawsze utalentowany, zawsze dobry we wszystkim. Produkt nie ma sobie równych. Poświęcony jest kształtowaniu osobowości i przezwyciężaniu trudnych okoliczności życiowych. Czy warto powiedzieć, że w finale opowieści główny bohater zdołał pokonać wszystkich rywali, zhańbić zazdrosnych? A jego pierwsza kolekcja wciąż ujrzała światło dzienne!

Książka zaczyna się zbyt odważnym stwierdzeniem autora: „Nauczę cię kochać życie!” Całe wydanie przesycone jest niezmiennym optymizmem i humorem Wellera.

Nie nóż, nie Seryozha, nie Dowłatow

W 2006 roku została wydana nowa kolekcja. Pod okładką kryje się swego rodzaju wyjaśnienie przesłań i porównań, których użył pisarz Michaił Veller w książce „Nóż Serioszy Dowlatowa”. Pojawienie się tej powieści wywołało bezprecedensowy skandal literacki, którego echa nie ucichły do dziś. Rzecz w tym, że ta książka daje niewiarygodnie rzetelne i głębokie opisy. Michaił Iosifowicz opowiada o losie sowieckich pisarzy, którzy zostali zmuszeni do emigracji. Robi to we własnym, niepowtarzalnym stylu - w ofercie Wellera można znaleźć zarówno romantyzm, jak i sarkazm.

Machno

Ta książka jest słusznie uznawana za najbardziej pełne akcji dzieło Michaiła Wellera. Oczywiście nie warto studiować historii wojny secesyjnej z tego dzieła (jednak jak z każdej innej fikcji), ale można wpaść na pomysł konfrontacji zbrojnej na dużą skalę.

W swojej książce Weller opiera się na sensacyjnych dokumentach i opowiada o czynach jednej z najbardziej kontrowersyjnych i tajemniczych postaci tamtych czasów - Nestora Machno. W tej książce pisarz bardzo umiejętnie tworzy wciągający efekt – czytelnik nie ma wątpliwości, że znajduje się w samym epicentrum wydarzeń.