Alfred Bester - wielki mistrz fantazji

2024 Autor: Sierra Becker | [email protected]. Ostatnio zmodyfikowany: 2024-02-26 06:11

Alfred Bester był odnoszącym sukcesy pisarzem telewizyjnym i radiowym, redaktorem komiksów i pisarzem. Ale pomimo swoich osiągnięć we wszystkich tych dziedzinach, jest pamiętany przez wielu jako autor science fiction.

Kto jest lepszy?

Alfred był jednym z niewielu autorów, którzy zaczęli pisać w gatunku science fiction. Krótko przed jego śmiercią Amerykańskie Stowarzyszenie Pisarzy Science Fiction uhonorowało Bestera honorowym tytułem „Wielkiego Mistrza”. Alfred Bester został wprowadzony do Hall of Fame w 2001 roku.

Pisarz urodził się w Nowym Jorku 18.12.1913 w rodzinie właściciela sklepu obuwniczego. Rodzice jego ojca Jamesa byli imigrantami z Austrii. Matka Belli urodziła się w Rosji i w młodości przyjechała do Ameryki. Rodzina trzymała się tradycyjnego judaizmu. Później matka nawróciła się na wiarę katolicką. Alfred, balansując między dwiema religiami, dorastał jako ateista.

Alfred Bester studiował na Uniwersytecie Pensylwanii. Jego specjalnością była psychologia. Studiował „doskonały”, zwracał uwagę na studia humanistyczne. Będąc doskonałym sportowcem, Alfred grał w drużynie piłkarskiej i, jak sam mówi, był najbardziej utytułowanym szermierzem. Po studiach wstąpił do Columbia Law School, ale odszedł po roku.

W firmie z Nowego Jorku znalazł pracę jako urzędnik i z charakterystyczną dla siebie energią podjął się ułożyć sobie życie osobiste. W 1936 ożenił się z odnoszącą sukcesy aktorką Rollie Gulko, z którą mieszkał do śmierci 30 września 1987 roku. Bester mieszkał na stałe w Nowym Jorku. W połowie lat 50. mieszkał w Europie przez nieco ponad rok, ale potem on i Rolly przeprowadzili się do Pensylwanii.

Jak zaczęła się jego kariera?

Bester zabrał swoje pierwsze dzieła do magazynu Wonder Stories. W ciągu trzech lat współpracy z publikacjami science fiction Alfred napisał czternaście opowiadań. Kariera młodego autora rosła.

Na początku lat czterdziestych M. Weisinger, redaktor magazynu, został zaproszony do pracy dla popularnej firmy National Periodicals, w której osiedlili się superbohaterowie komiksów Superman i Batman. Ich przygody zostały zaproponowane Weisingerowi. Nie tylko przyjął ofertę, ale także sprowadził grupę własnych autorów, w tym Alfreda Bestera.

Bester przejął szalone tempo przemysłu komiksowego. Tutaj, w przeciwieństwie do literatury periodycznej, trzeba było codziennie wymyślać nowe wątki, dialogi, scenariusze. Ale ta praca opłacała się znacznie lepiej.

Oczywiście trudno jest docenić osobisty wkład Bestera w „cykle superbohaterów”. Ponieważ praca nad komiksami była pracą zespołową, pisało je kilku autorów, a czasem w pracy było kilkadziesiąt serii. Komiksy dawały pracę nie tylko Alfredowi, ale i jemu.małżonka. Wyraziła główne role w radiowej wersji Supermana.

Rolly powiedział Alfredowi, że menedżerowie szukają scenarzysty do detektywistycznych programów radiowych i oferują solidne pieniądze za tę pracę. Firma zorganizowała kilka programów detektywistycznych, więc musieli pracować w szaleńczym tempie. Ale Bester miał za sobą to doświadczenie, dzięki komiksom. Ponadto grupę scenarzystów kierował profesjonalista w swojej dziedzinie, W alter Gibson.

W 1948 roku dla Bester pojawił się kolejny projekt - artystyczne produkcje telewizyjne. Telewizory były wówczas jeszcze egzotyczne, dlatego najczęściej przypominają sobie jego późniejszą pracę - serial „Tom Corbett”, który przez kilka lat pojawiał się na ekranach na różnych kanałach. W 1950 roku Bester powraca do magazynu science fiction.

Powrót do podstaw

Alfred Bester zaznaczył swój powrót do gatunku opowieścią fantasy „Oddy i Eid”. W 1959 roku został opublikowany w sierpniowym numerze magazynu „Astounding”, niepodzielnego lidera świata science fiction. Ale nowa polityka redakcyjna Campbella spowodowała, że wielu wspaniałych autorów „uciekło” z magazynu.

Doprowadziło to do powstania nowych publikacji, a Campbell został rzucony jednocześnie przed dwoma dość poważnymi wyzwaniami przez F&SF i Galaxy Science Fiction. Alfred Bester ma nowe platformy wydawnicze.

Praca w radiu i telewizji zajęła dużo czasu, więc Alfred niewiele pisał. W tym czasie doskonalił swoje umiejętności. Jego opowieści nabrały genialnego wyczucia rytmu, swobodyi ognistej energii i uhonoruję każdą publikację fantastycznego gatunku.

F&SF publikuje dwie historie Bestera, Choice i About Time oraz Third Avenue. W 1952 roku magazyn Galaxy rozpoczyna częściową publikację powieści Alfreda Bestera „Człowiek bez twarzy”.

Droga na szczyt

Wydanie pierwszych powieści Bestera „Człowiek bez twarzy” i „Tygrys! Tygrys! porównywalny z efektem wybuchu bomby. Nadal będzie. Z wykształcenia psycholog, Alfred nagradzał swoich bohaterów kwintesencją pewnych cech charakteru.

Głębokie psychologiczne historie, które poruszają wieczne zasady i kwestie moralne - wolność, prawo, prawdę, przebaczenie, odpowiedzialność. Ani jednego zbędnego słowa - wszystko jest dopracowane do perfekcji i maksymalnie podporządkowane idei. W każdym zdaniu napięcie jest jak mocno ściśnięta sprężyna. Książki wydają się mieć energię, która przyciąga i po prostu nie można przestać czytać.

„Człowiek bez twarzy” otwiera przed czytelnikiem świat, w którym dokonał się postęp w ewolucji, który podzielił ludzkość na esper-telepatów i nie-telepatów. Wydawałoby się, że świat jest na skraju zniszczenia i chaosu. Ale esperzy wykorzystują swoje umiejętności tylko dla dobra społeczeństwa.

W centrum wydarzeń jest właściciel największej korporacji, którego co noc dręczą koszmary, w których goni go mężczyzna bez twarzy. Uważa swojego konkurenta za sprawcę bolesnych snów i postanawia zabić. Ale jak to zrobić? W końcu takie myśli nie mogą pozostać niezauważone przez telepatów.

Roman „Tygrys! Tygrys! reprezentuje kolejny etap ewolucji- umiejętność teleportacji, jantacji (poruszania się siłą myśli). Ci, którzy są pozbawieni tych zdolności, uważani są niemal za margines społeczny. Rozbija się statek kosmiczny z „zwykłą” załogą. Jedyny ocalały mechanik na statku mieszkał wśród wraku przez sześć miesięcy i wysyłał sygnały o niebezpieczeństwie w kosmos. Ale są ignorowane.

Ocalały znajduje cel - przeżyć i zemścić się na tych, którzy rzucili go na śmierć. Nie posiadając nadzwyczajnych zdolności, ale mając w zapasie tylko siłę, rozumie, że tylko dobrze zaplanowane działania pomogą mu osiągnąć to, czego chce.

Zawiłe fabuły, mieszanka kryminału i science fiction, intrygi, żywe dialogi, ironia trzymają czytelnika w napięciu od pierwszego do ostatniego wersu powieści. Biorąc pod uwagę, że książki zostały napisane w latach 50. ubiegłego wieku, rozumiesz, że tytuł „Wielkiego Mistrza” został zasłużenie przyjęty przez wspaniałego pisarza science fiction Alfreda Bestera.

Książki autorskie

Przez czterdzieści lat działalności twórczej Alfred opublikował mniej niż dziesięć powieści. Ale każda książka Bestera stała się wydarzeniem. Niemal w tym samym czasie, co dwie pierwsze książki, pisze powieść „Kim on jest?”.

Pod koniec lat pięćdziesiątych Alfred został zaproszony na stanowisko redaktora renomowanego magazynu Holiday. Bester przyjmuje ich ofertę i pracuje w wydawnictwie do zamknięcia magazynu. W tym okresie publikuje jedynie publicystyczną książkę „Życie i śmierć towarzysza” oraz opowiadania.

A fani science fiction oczekują w międzyczasie nowej powieści. Ale po zniknięciu na wiele lat Bester wydaje się nie zauważać ich zniecierpliwienia. Alfred, którego zbiór opowiadań wzbudza zainteresowanie czytelników, robi sobie przerwę w karierze pisarza science fiction.

Po ogromnej przerwie trwającej prawie dwadzieścia lat, The Devil's Interface wychodzi w 1975 roku. Pięć lat później spod jego pióra wychodzą jedna po drugiej powieści „Golem 100” i „Oszuści”. W 1991 i 1998 ukazały się książki „Delikatna przemoc namiętności” i „Psychoshack”.

Alfred Bester napisał ponad sześćdziesiąt opowiadań, nowel i esejów, które zostały opublikowane w różnych publikacjach. Prace autora ukazały się w kilku kolekcjach. Pomimo tego, że jego prace powstały ponad pięćdziesiąt lat temu, nadal cieszą się dużym zainteresowaniem. Znajdują się również na liście najlepszych powieści science fiction, potwierdzając honorowy tytuł ich twórcy.