Francesca Woodman: wystawa fotografii

2024 Autor: Sierra Becker | [email protected]. Ostatnio zmodyfikowany: 2024-02-26 06:12

Dziś Francesca Woodman znana jest entuzjastom fotografii jako autorka wielu niezwykłych prac, w których misternie przeplatają się cienie i blask słońca, a twarze modelek często skrywa tajemnicza zasłona. Eksperci uważają jej pracę za oryginalną i utalentowaną.

Zdjęcia zrobione wiele lat temu są dziś wystawiane w wielu znanych galeriach. Ale niestety za życia Francesca mogła tylko pomarzyć o sławie i uznaniu. Śniła! Ale nie wszystkie życzenia mają się spełnić w odpowiednim czasie.

Ścieżka do snu

Francesca Woodman (1958 – 1981) urodziła się w Denver, Colorado, USA w rodzinie utalentowanych artystów. Od dzieciństwa chciała tworzyć, byle nie wyobrażać sobie innego losu.

Zainteresowała się fotografią w wieku 14 lat. W 1975 roku wstąpiła na Wydział Wzornictwa w Rhode Island, a kilka lat później wyjechała na studia do Włoch. W Rzymie Francesca szybko nawiązała znajomości wśród artystów i intelektualistów, jej znajomość języka była dla niej bardzo przydatna. Już w tamtych latach pracowała nad stworzeniem portfolio, które w przyszłości powinno jej pomóc w znalezieniu dobregomiejsce.

Zła passa

Francesca Woodman wróciła do Stanów w 1978 roku i zamieszkała w Nowym Jorku. Jednak młodzieńcze marzenia nie miały się spełnić. Jej praca nie przyniosła jej sukcesu, ani jedna publikacja nie zaproponowała jej współpracy.

Przez długi czas młoda, utalentowana artystka fotograficzna kontynuowała swoje poszukiwania, ale osobiste niepowodzenia zostały dodane do jej niepowodzeń zawodowych. Rezultatem była głęboka depresja.

Jedyna wystawa zdjęć

Francesca miała tylko jedną okazję zaprezentować publiczności swoje kreacje. Nie można powiedzieć, że była to prawdziwa wystawa, a raczej publikacja. Sama artystka stworzyła wybór, który został opublikowany pod tytułem „Kilka przykładów nieuporządkowanej geometrii wewnętrznej”. Stało się to w 1981 roku, co okazało się śmiertelne dla młodej dziewczyny.

Notorious

Pasje mają wpływ na wielu kreatywnych ludzi. Szereg rozczarowań, zarówno w życiu zawodowym, jak i osobistym, odegrał decydującą rolę w losach młodego, utalentowanego fotoartysty. Francesca Woodman w pewnym momencie zdała sobie sprawę, że nie może poradzić sobie z trudnościami, które się nawarstwiły.

Chciała uznania i sławy, chciała, aby jej ulubiony biznes generował dochód, który pozwoliłby jej nie wykonywać nudnej, nieciekawej pracy.

Jednak jej praca nie znalazła odpowiedzi w sercach surowych krytyków. 19 stycznia 1981 roku wyszła w pustkę ze strychu wieżowca na Manhattanie, w którym wcześniej wynajmowała mieszkanie, i rozbiła się.na śmierć.

Dopiero po tym świat sztuki naprawdę usłyszał imię Franceski Woodman. Po tragicznej śmierci 22-letniej artystki jej zdjęcia w końcu zyskały zasłużoną uwagę.

Marzenie życia w końcu się spełniło. Ale sama Francesca nigdy nie dowiedziała się o tym, jak duże zainteresowanie wzbudziły jej odbitki i negatywy.

Dziedzictwo Franceski

Podczas badania mieszkania, w którym Woodman mieszkała przed jej śmiercią, znaleziono ogromną ilość materiału filmowego. Pracownicy znaleźli około 10 tysięcy negatywów i ogromną liczbę fotografii.

Według ekspertów praca była naprawdę godna pochwały. Francesca kręciła w wysokich i niskich tonacjach, bawiąc się cieniami i światłami. Wśród zdjęć było sporo autoportretów. Francesca ustawiła światła i rekwizyty, a następnie pozowała.

Jej praca jest bardzo szczera. Ale nie da się ich całkowicie rozwikłać. Twarze modelek są często celowo zamazane lub przyciemnione, ukryte pod zasłoną tajemniczości. Ta niesamowita mieszanka szczerości i niedopowiedzenia jest jeszcze bardziej niesamowita, jeśli weźmie się pod uwagę wiek dziewczyny. Patrząc na zdjęcia można raczej wyobrazić sobie, że wykonała je osoba, która żyje od wielu lat i ma doświadczenie.

Zdjęcia pokazują, że Francesca Woodman nie rozpoznała szablonów. Znalazła własną drogę, używając rekwizytów w najdziwniejszy sposób. Jej prace pokazują niezwykłe wykorzystanie luster, okien i szerokiej gamy powierzchni, z pomocą których wyróżnia się główny temat ipodkreślone.

Długo oczekiwane uznanie

Pierwsza pełna wystawa fotografii Franceski odbyła się wkrótce po jej śmierci. Dziś czarno-białe surrealistyczne prace artysty można oglądać w najbardziej prestiżowych muzeach i galeriach.

Jej prace można oglądać w Muzeum Sztuki Nowoczesnej w San Francisco, Muzeum Sztuki Miasta Helsinek, Muzeum Guggenheima i wielu innych.