Arnold Newman: biografia i kreatywność

2024 Autor: Sierra Becker | [email protected]. Ostatnio zmodyfikowany: 2024-02-26 06:12

Od XIX wieku fotografia stopniowo i mocno wkroczyła w nasze życie. Aparaty nowoczesnych urządzeń są tak kompaktowe, że są wbudowane w zwykłe telefony komórkowe, a każdy może w pewnym stopniu dołączyć do sztuki. Większość zdjęć nie wymaga żadnych specjalnych umiejętności ani sprzętu, takie zdjęcia są całkiem odpowiednie do chwilowej wymiany informacji w globalnej sieci.

Jest wielu profesjonalnych fotografów, istnieje kilka specjalnych technik robienia wysokiej jakości zdjęć, po opanowaniu których możesz robić świetne zdjęcia. Istnieją jednak znane na całym świecie arcydzieła fotografii artystycznej uznanych mistrzów, z których jedno chciałbym wspomnieć bardziej szczegółowo.

Master Regalia

Arnold Abner Newman to jedna z tych osób, dla których fotografia stała się nie tylko karierą zawodową na całe życie, ale sposobem twórczej samorealizacji. Nawet za życia Newman był uznawany na całym świecie za mistrza portretu, twórcę własnego stylu fotografowania obiektu w odpowiednich warunkach. W 1996 roku na podstawie kanału CBS powstał film o wkładzie Arnolda Newmana w kulturę światową.

Fotograf otrzymał wiele nagród i tytułów, w tym dziewięć doktoratów honoris causa w dziedzinie sztuki i nauk humanistycznych. Różne duże społeczności fotografów i dziennikarzy, a także muzea sztuki wielokrotnie doceniały zasługi Newmana nagrodami i wyróżnieniami. Arnold Newman, którego twórczość wciąż zachwyca wielu ludzi, pozostawił po sobie wielką spuściznę, wśród której szczególnie znane są portrety znanych osób. Dzięki jego zdjęciom możemy dziś zanurzyć się w atmosferze ubiegłego wieku.

Arnold Newman, biografia: początek

Newman urodził się 3 marca 1918 w Nowym Jorku, później przeniósł się z rodzicami do New Jersey, a następnie do Filadelfii. Od dzieciństwa wykazywał zdolności artystyczne, a po szkole poszedł na studia malarskie na University of Miami. Wielki Kryzys odcisnął swoje piętno na wielu losach tamtych czasów, a Newman nie był w stanie ukończyć studiów.

W 1938 r. musiał znaleźć pracę w studiu fotografii portretowej, co zadecydowało o jego karierze na całe życie. Mówił, że strzelanie jest bardziej jak taśma montażowa, ale ona nauczyła go, jak pracować z ludźmi. Zamiłowanie do malarstwa w młodości nie poszło na marne i już w 1941 roku Arnold Newman był w stanie wykonać dość interesujących fotografii, by zaimponować kuratorowi Newhall Museum of Modern Art i fotografowi Stieglitzowi. Udział w wystawie za sugestią tych osób przyniósł Arnoldowi Newmanowi pierwszą sławę.

Klucz do wizerunku Strawińskiego

W 1945 roku Arnold Newman organizuje własną wystawę zatytułowaną „Tak wyglądają artyści” w Filadelfijskim Muzeum Sztuki. Przez kilkanaście lat eksperymentował z portretami ludzi w odpowiednichświatowego środowiska, a jego wizja wizerunków współczesnych znanych artystów odniosła spory sukces wśród publiczności. Prace fotografa zaczęły kupować znane publikacje, okładki czołowych pism zdobiły prace rąk początkującego portrecisty.

W następnym roku, 1946, Newman otrzymał zamówienie na jedno ze swoich najważniejszych dzieł - portret Strawińskiego, słynnego kompozytora tamtych czasów. W swojej pracy z Igorem Strawińskim postawił na prostotę i dokładność ukazania wszystkich elementów kompozycji, tworząc w ten sposób rodzaj symbolicznego portretu kompozytora. Strawiński był zafascynowany twórczością fotografa, deklarując niekiedy, że to Newman zawdzięczał swoją popularność. Później, w 1967 roku, Arnold Newman wydał album książkowo-fotograficzny Bravo, Stravinsky, który stał się jedną z jego pierwszych poważnych publikacji.

Zabawa światłem

W tym samym czasie, w 1946 roku, fotograf przeniósł się do Nowego Jorku i stworzył własne studio, jego biznes poszedł w górę. Arnold Newman, którego zdjęcia przyniosły mu już nazwisko, zaczął fotografować znanych polityków i artystów. Byli wśród nich aktorzy, muzycy, przemysłowcy i osoby publiczne. Zgodzili się pozować dokładnie w koncepcji, którą miał na myśli Newman. Arnold, który wychował się w malarstwie, zawsze uważał otoczenie podmiotu portretu za równie ważne w całościowym obrazie obrazu, jak wyraz twarzy czy postawa.

To właśnie za pomocą szczegółów tła i dodatkowych obiektów Newman starał się odzwierciedlić miejsce portretowanej osoby w świecie, jego cechyaktywność i przyroda. Jednocześnie Newman rzadko interweniował w otoczenie tematu, preferując pracę przy naturalnym świetle. W rezultacie najczęściej korzystał z lustrzanek jednoobiektywowych 35 mm, co pozwalało mu w pełni wykorzystać oświetlenie na miejscu bez użycia sprzętu studyjnego.

Rodzina i praca, razem na całe życie

Arnold Newman w 1949 poślubił Augustę Rubenstein, dziewczynę z jego kręgu. Ich małżeństwo dało dwóch synów w latach 1950 i 1952. Fotograf zmarł 6 czerwca 2006 roku w wyniku zatrzymania krążenia. W tym czasie Newman był już uznanym mistrzem fotografii. 7 lat przed śmiercią fotograf zebrał swoje najlepsze prace na dużej wystawie i wystawił je pod ogólnym tytułem „Dar Arnolda Newmana: 60 lat fotografii”.

Wystawa jest nadal prezentowana w Stanach Zjednoczonych ku uciesze koneserów fotografii artystycznej. Newman nie przestał pracować aż do śmierci, jak sam twierdził w 2002 roku, on i jego żona byli „bardzo zajęci”. Pracował nad nowymi książkami, wdrażał nowe pomysły, eksperymentował z nowymi rzeczami, jakby nie miał zamiaru przestać.

Portret środowiskowy

Newman jest uważany za twórcę szczególnego kierunku w fotografii portretowej, tzw. portretu w środowisku naturalnym. Połączył cechy fotografii dokumentalnej z artystycznym stylem fotografii w pracowni. Sam fotograf zawsze był przeciwny głośnym nazwiskom, uważając, że najważniejsze w jego pracy jest robienie zdjęć ludzi w taki sposób, abyzrobił dobre zdjęcia.

Oznacza to, że dla Newmana najważniejszą rzeczą nie było stworzenie zewnętrznego otoczenia dla pięknego tła ani specjalne szkolenie modela, jego mimika i prawidłowa postawa. Fotograf musi pracować tu i teraz, odgadując moment fotografowania w znajomym otoczeniu obiektu. Tak pracował z Marilyn Monroe, strzelając do aktorki podczas spotkania z Carlem Sandbergiem. Ten moment został również wybrany na sensacyjny portret Alfreda Kruppa, niemieckiego magnata przemysłowego.

W każdej pracy mistrza widoczne są uczucia i doświadczenia przedmiotu, a otoczenie niejako podkreśla, kieruje ogólną myślą, mówi o materialnych zastosowaniach ludzkich aspiracji. Newman zawsze mówił, że portret może opowiadać zarówno o ludziach, jak io biografii.