Kości i ich dystrybucja

2024 Autor: Sierra Becker | [email protected]. Ostatnio zmodyfikowany: 2024-02-26 06:12

Obecnie nie jest już możliwe dokładne określenie daty pojawienia się pierwszych kostek i ich autora. W historii nagromadziła się ogromna liczba mistyfikacji na ten temat, ponieważ wielu wynalazców przypisywało sobie ten prymat. Jednak kości znalezione przez archeologów, które praktycznie nie różnią się od współczesnych, mają kropkę nad „i”. Wydarzenie to miało miejsce podczas wykopalisk starożytnego irańskiego miasta Shahri-Sukhta, które istniało ponad pięć tysięcy lat temu. Do kostki dołączona była plansza do gry w tryktraka, co świadczy o popularności tego hobby w tamtych czasach.

Pochodzenie

Przed tymi wydarzeniami opinie naukowców na temat tego, gdzie wynaleziono kości, różniły się. Rzeczywiście, w późniejszych pismach historycznych Indii i Grecji pojawiają się wzmianki o wymyśleniu gry w kości przez konkretnych ludzi, którzy, jak się okazało, stanowili jedynie ciekawostkę publiczności. Na przykład przedstawiciele Hellady twierdzili, że Palamedes dawał kostki znudzonym żołnierzom, którzy spędzali czas podczas oblężenia Troi. Z kolei etnos Indii odwoływał się do lekceważących zaleceń Buddy, który twierdził, że szanujący sięnikt nie zanurzy się w otchłań podniecenia i nie rzuci kostką.

Lokalne tradycje

W społeczności Rusi Kijowskiej ta zabawa przeszła pewne przemiany. Efektem ich była gra „babci” – rozrywka dla dzieci i kobiet, która miała na celu rozwijanie zręczności. Kości w tym przypadku składały się z kręgów kopytnych, do których w razie potrzeby można było wsypywać ołów. Stare rosyjskie sześciany w dużej mierze odziedziczyły swoich przodków, począwszy od formy, a skończywszy na ich użyciu.

Rozpoznawanie

W kolejnych okresach historii popularność kości tylko rosła. Grali w nie wszyscy, których było na to stać. Przecież w przypływie podniecenia można było stracić nie tylko majątek, ale także współmałżonka, a nawet własną wolność, bo w czasach niewolnictwa taki wynik był więcej niż oczywisty.

Niemcy, Bizantyjczycy, a później Landsknechtowie byli znani jako najbardziej gorliwi gracze, którzy ubóstwiali ten proces rywalizacji z fortuną i, aby przyciągnąć jej uwagę, dekorowali kości umiejętnymi rzeźbami. Kostki wykonano ze szlachetnego drewna, kości, a nawet metalu. Już w tym niespokojnym czasie zaczęli pojawiać się pierwsi oszuści, którzy chcieli zarobić na naiwnych prostaczkach. Aby zwycięstwo zawsze pozostawało po ich stronie, uczynili jedną stronę kości cięższą, w wyniku czego kostka uzyskała przesunięcie względem swojego środka ciężkości, a szansa na pojawienie się niektórych jej ścian była znacznie większa. Ponadto, począwszy od XI wieku, ze Wschodniego Cesarstwa Rzymskiego,sztuka wróżenia za pomocą podobnie wyglądających żetonów. Stało się tak popularne, jak przyjęte wcześniej tradycyjne metody.

W średniowieczu podejmowano liczne próby legalnego ograniczenia kostek, ale wszystkie spotkały się z cichym oporem społeczeństwa i miały charakter wyłącznie deklaratywny. Jak widać, wszystkie te próby nie powiodły się, ponieważ kości są nadal używane w branży hazardowej.

Nowoczesna aplikacja

Teraz standardowe kostki mają ten sam projekt, który był używany wcześniej. Jednak do użytku w kasynie potrzebny był pewien standard, który wykluczałby oszustwa. Dlatego postanowiono ujednolicić wszystkie małe i duże kości i przyjąć tylko te, których twarz ma średnicę 16 milimetrów. Jednocześnie w wyniku sprawdzenia prawdopodobieństwa wystąpienia niektórych kombinacji stwierdzono, że podczas wiercenia punktów na powierzchni sześcianu przesuwa się jego środek ciężkości. Dlatego współczesne kości są oznaczone kolorem, co nie prowadzi do powstawania zniekształceń w funkcjonowaniu źródła losowości. Zatwierdzono również metody oznaczania ścian sześcianu, których łączna suma trzech boków jest zawsze równa 7. Przy stosowaniu cyfrowych znaków od 1 do 3 zgodnie z ruchem wskazówek zegara względem rogu, chipy te nazywane są prawymi, jeśli odwrotnie - lewo.

Generator liczb losowych

To dzięki tym wszystkim procesom w pełni zrównoważona grakość, której prawdopodobieństwo wypadnięcia z każdej strony nie przekracza 1/6, symbolizuje ślepe szczęście i pozwala całkowicie jej zaufać. Wyniki rzutu kostką są losowe, ponieważ temu procesowi towarzyszy wiele niepewnych czynników, począwszy od pozycji ręki gracza, aż po jego pozycję lub energię jego ruchów. W pewnym sensie proces ten można nazwać generatorem liczb losowych, ale ich wartości zawsze będą się mieścić w pewnych granicach. Jeśli jednak istnieją wątpliwości co do kości, to można je łatwo rozwiać - kostką rzuca się dwa razy, a wyniki bardzo rzadko się zgadzają. W końcu żetony mają zaokrąglone rogi, co pozwala toczyć się po powierzchni stołu z minimalnym oporem. Dlatego kości są bardzo szeroko stosowane we współczesnym świecie, od hazardu po Monopoly lub jego odpowiedniki.