Rzymskie monety: zdjęcie i opis

2024 Autor: Sierra Becker | [email protected]. Ostatnio zmodyfikowany: 2024-02-26 06:12

Cesarstwo Rzymskie to jeden z najbardziej majestatycznych krajów starożytności, który otrzymał taką nazwę na cześć swojej stolicy – miasta Rzymu, którego założycielem jest Romulus.

Ciekawe fakty na temat Cesarstwa Rzymskiego

Terytorium imperium było uderzające pod względem wielkości: rozciągało się z północy na południe od Wielkiej Brytanii do Etiopii, ze wschodu na zachód od Iranu po Portugalię.

Pod względem rozwoju starożytni Rzymianie znacznie wyprzedzali swoje czasy. To tutaj powstało i rozpowszechniło się prawo rzymskie, takie zjawiska architektoniczne jak kopuła i łuk pojawiły się również po raz pierwszy w Rzymie. Imperium posiadało kanalizację, doskonałe łaźnie i sauny z ciepłą wodą, wynaleziono tu także młyny wodne, nie mówiąc już o drogach, które są w idealnym stanie i nadal działają.

Kultura i życie starożytnych Rzymian

Oficjalnym językiem Cesarstwa Rzymskiego była łacina, ten sam język, który obecnie oznacza większość terminów medycznych. W tamtych czasach wiedzieli jak leczyć wiele chorób, m.in. złamania, problemy z zębami (podczas wykopalisk znaleźli czaszkę z zapieczętowanymi zębami), przeprowadzali operacje chirurgiczne.

Ogólnie rzecz biorąc,poziom życia w Cesarstwie Rzymskim był wówczas najwyższy. Z powodzeniem stawiała opór barbarzyńcom, stoczyła kilka wojen z Kartaginą, w końcu zgładziła potężnego wroga z powierzchni Ziemi, a także przeprowadziła potężne kampanie, by zająć sąsiednie terytoria.

Wiedzę o starożytnych władcach, nauce, kulturze i życiu Rzymian, ponieważ prowadzili oni szczegółowe zapisy wszystkich wybitnych wydarzeń z życia kraju, z których wiele przetrwało do naszych czasów. razy.

Swobody rządowe i obywatelskie

Rzymianom udało się stworzyć i utrzymać republikańską formę rządu. Nawet niewolnicy mieli tutaj swoje prawa i możliwości. Mieszkańcy kraju trzymali się własnej ideologii, co następnie pozwoliło na rozszerzenie terytorium kraju i uczynienie go ogromnym supermocarstwem tamtych czasów.

Patriarchat panował w Rzymie. Ale pomimo tego, że głową rodziny był najstarszy mężczyzna i wszyscy pozostali członkowie rodziny podlegali jego władzy, kobiety miały pewne prawa i wolności. W ten sposób kobieta zajmowała się sprawami gospodarczymi, miała prawo do swobodnego poruszania się po mieście lub kraju, odwiedzania znajomych, uczestniczenia w spotkaniach publicznych.

Polityka była wyłącznie dla mężczyzn, ale kobiety z wyższych sfer miały pewne przywileje. A jednak płeć piękna nie miała prawa do posiadania nieruchomości, podobnie jak synowie, aż do śmierci ojca. Głowa klanu zajmowała się również sprawami finansowymi rodziny. Mógł też rozpoznać dziecko jako własne i wesprzeć je lub rozkazaćzabić.

Edukacja

W Cesarstwie Rzymskim narodziła się edukacja, którą słusznie można uznać za prekursora nowoczesnego systemu edukacji. Dziewczęta i chłopcy poszli do szkoły w wieku siedmiu lat. Kształcenie podzielono na trzy etapy: podstawowy, średni i wyższy. Na pierwszych dwóch etapach podawano ogólne informacje na temat każdego przedmiotu, a w szkolnictwie wyższym nacisk kładziono na naukę oratorium.

Zamożne rodziny preferowały edukację domową dla swoich dzieci, posiadanie greckiego nauczyciela, który zwykle był niewolnikiem, uważano za bardzo prestiżowe.

Istniały szkoły, w których uczyły się wspólnie dziewczęta i chłopcy. W wieku 17 lat młodzi mężczyźni musieli przejść szkolenie wojskowe. Edukacja była również obowiązkowa dla dziewczynek, ale bardziej praktyczna – wiedza i umiejętności miały im pomóc w wypełnianiu obowiązków gospodyni domowej i wychowywania dzieci.

Bardzo modne było zdobycie wyższego wykształcenia w Grecji. Zasadniczo w szkołach na wyspie Rodos nauczano retoryki, co nie było tanie, ale dawało świetne perspektywy.

System finansowy na wczesnych etapach powstawania Rzymu

U zarania Imperium włoska gospodarka opierała się na handlu wymiennym. Załóżmy, że rodzina wyspecjalizowała się w produkcji (pieczeniu chleba), uprawiała zboże, zbierała, mieliła i wytwarzała mąkę, której później używała. Gotowy chleb został wymieniony przez członków rodziny na potrzebne im towary.

Później rolę pieniędzy zaczęło odgrywać bydło. Wraz z rozwojem gospodarki kraju małe sztabki miedzi izłoto, które stało się wygodniejszymi substytutami monetarnymi. Z czasem zostały przekształcone w pierwsze monety rzymskie. Tak pojawiły się pieniądze na wagę.

Pierwsze pieniądze - miedziane monety

W IV wieku p.n.e. mi. na terytorium państwa zaczynają bić pierwsze rzymskie monety z brązu, które nazwano „osiołami”. Istniały dwa rodzaje asów: cesarski i morski, którymi wypłacano pensje marynarzom.

Monety greckie - drachmy są aktywnie wykorzystywane. Ale rzymskie srebrne monety zaczęły być bite w 268 pne. mi. Monety te przedstawiały bogów, władców i wybitne postacie państwowe, różne zwierzęta.

Monety Cesarstwa Rzymskiego, których zdjęcia próbek podano poniżej, można znaleźć wszędzie na dawnym terytorium państwa.

Produkcją monet zajmował się senat i specjalny oddział, pierwowzór mennicy. Istnieją zapisy, że za panowania Gajusza Juliusza Cezara w mennicy bito rzymskie złote monety, a czasami on sam wybijał monety, celowo obniżając czystość metalu, innymi słowy podrabiane pieniądze.

Złote monety zostały wyemitowane w różnych nominałach: 60 osłów (3,5 grama), 40 (2,2 grama) i 20 (1,2 grama).

Różnorodność srebrnych i miedzianych monet

Istniały cztery rodzaje srebrnych monet:

• Denar, wart 10 osłów. Ich waga wynosiła 4,5 grama.
• Victoriat, którego koszt wyniósł 7,5 osła, a waga 3,4 grama.
• Quinary. Ekwiwalent w osłach wynosił 5 monet. Waga - 2,2gramów.
• Sestertius (2,5 osła - 1,1 grama).

Denar był najpopularniejszą walutą wykonaną ze srebra. Monety te brały udział zarówno w obrocie krajowym, jak i zagranicznym. Podwójny denar był najdroższą rzymską monetą srebrną.

Rzymska moneta miedziana, oprócz osłów, miała kilka innych typów, których główną różnicą był ich rozmiar i waga.

• dupa - 36 gramów;
• semiss - 18 gramów;
• triens - 12 gramów;
• kwadrat - 9 gramów;
• sekstany - 6 gramów;
• uncja - 3 gramy;
• semuncia - 1,5 grama.

Niedobór srebra i nowa złota moneta - Aurei

Wybicie złotych monet przerwano po zakończeniu drugiej wojny punickiej i wznowiono aż 100 lat później, za panowania Sulli. Powodem przywrócenia tego systemu monetarnego był brak srebra i nadmiar złota w państwie, a także konieczność sfinansowania zbliżającej się wojny z marianami.

Nowa rzymska złota moneta stała się znana jako aureus, co z łaciny oznacza „złoto”. Waga monety wynosiła 10,5 grama. Z tego czasu pochodzi najrzadsza starożytna moneta rzymska Pompejusza Magna, wybita w związku z niedoborem srebra. Po wojnie sertoriańskiej aurei są wycofywane.

Reforma finansowa

Nowa reforma monetarna została przeprowadzona w 141. Jego konieczność była spowodowana ciągłym spadkiem kosztu asów. Teraz monety rzymskie miały nowy symbol zamiast obrazu „X” - gwiazdkę lub przekreśleniedziesiątki.

Srebrne monety, takie jak sestercjusz i quinarius, również znikają kilka lat po reformie.

Miedziane pieniądze prawie nie zmieniły się aż do początku I wieku, po czym stopniowo znikają z areny. W tym czasie Cesarstwo Rzymskie posiadało już imponujące rozmiary, więc potrzeby finansowe władzy zaspokajały lokalne monety: tetradrachmy Macedonii, cystofory Azji Mniejszej, brązowe monety Hiszpanii i innych prowincji Rzymu. Był system kredytowy, wekslowy, a także weksle własne.

Brąz był dość tanim materiałem i aby nadać monetom wartość nabywczą, wydrukowano na nich specjalny skrót - SC, co oznaczało Senatus Consulto. Prawie wszystkie monety brązowe wyemitowane przed III wiekiem miały ten znak na rewersie.

Na monetach z późniejszych czasów Aureliana i Postumusa ten znak jest nieobecny, ale na wszystkich innych jest i prawie bez zmian w pisowni. Również w okresie prosperity Imperium wyemitowano kilka rzadkich monet wykonanych z metali szlachetnych, oznaczonych skrótami EX, SC. Historycy uważają, że te rzymskie monety zostały wybite z wyższej jakości sztabek senatorskich.

Obraz władców na pieniądzach i dekodowanie napisów

Na pieniądzach z różnych epok przedstawiono władców odpowiadających tamtym czasom. Cesarze rzymscy wyróżniali się dość wyraźnie na monetach, a na ich głowach zwykle krążyły inskrypcje i skróty.

Na przykład na monecie z czasów Domicjana pokazany jest profil władcy, a wokół można rozpoznaćnastępujący napis: IMP CAES DOMIT AVG GERM PM TRP XIIIMP XXII COS XVI CENS P PP.

Przeanalizujmy ten napis bardziej szczegółowo.

1. Skrót IMP oznacza "Cesarz" - głównodowodzący armii rzymskiej. Tytuł był aktualizowany po każdej zwycięskiej wojnie.
2. Liczba po tytule cesarza oznacza, ile razy ten tytuł został przyznany tej osobie. Jeśli nie ma numeru, tytuł otrzymał tylko raz.
3. CAES oznacza Cezara. Tytuł cesarski datowany na czasy Juliusza Cezara, w którego imieniu widnieje to oznaczenie.
4. AVG – sierpień. Kolejny tytuł cesarski. Przez długi czas władcy nosili oba tytuły: Cezara i Augusta, w bardziej nowoczesnej definicji. Później tytuł Cezara zaczął odnosić się do młodszego członka rodziny cesarskiej.
5. PM - Pontific Maximus lub Najwyższy Papież. Jeśli było kilku władców jednocześnie, to tytuł ten przechodził na najstarszego z cesarzy, wszyscy pozostali byli wymieniani po prostu jako papieże. Wraz z przyjęciem chrześcijaństwa określenie to nie było już używane. A z czasem tytuł zaczął należeć do Papieża.
6. TRP - tłumaczone jako trybuna ludowa, co było bardzo zaszczytnym stanowiskiem w republikańskim Rzymie. Cyfra obok skrótu oznacza, ile razy władca wykonywał obowiązki z powyższej pozycji.
7. COS - Konsul - najwyższa pozycja w Rzymie w okresie Republiki. W okresie cesarstwa często wykonywali go członkowie rodziny panującej, jednak niejednokrotnie mógł zostać Konsulemtylko cesarz. Liczba obok niego pokazuje, ile razy Cezar pełnił funkcję konsula. W przypadku Domicjana widzimy liczbę 16.
8. PP - Ojciec Ojczyzny. Tytuł nadano cesarzom kilka lat po ich panowaniu. Domicjan otrzymał go w 12 roku swojej kadencji. W przypadku cesarza Hadriana mennica popełniła błąd. W pierwszym roku panowania cesarza wyemitowano partię monet z przypisanym mu tytułem Ojca Ojczyzny, w kolejnej dekadzie tego tytułu nie ma na monetach.
9. GERM - niemiecki. Służył jako przypomnienie i uwielbienie konkretnego cesarza jako zdobywcy i zwycięzcy plemion.
10. CENS P to pozycja cenzora. Z reguły cesarz sprawował ją do końca życia.

Istnieje szereg innych ciekawych skrótów, jak na przykład na monetach z czasów Konstantyna I, II i Licyniusza II.

Na tych monetach, oprócz znanych nam już oznaczeń, pojawiają się następujące skróty.

1. MAX - Maximus, czyli Największy. Tytuł nadano Konstantynowi I, lepiej znanemu jako Konstantyn Wielki.
2. SM, P - moneta Sakra lub petsunia (pieniądz), czasami umieszczana na znaczku tablicy monet.
3. VOT - Vota to przysięga. Każdy cesarz złożył przysięgę, w której obiecał służyć swojemu ludowi. Zwykle powtarza się po pewnym czasie.
4. PERP - Perpetus - wieczny. Definicja była używana w połączeniu z innymi tytułami.
5. DN - Dominus Noster, można przetłumaczyć jako „nasz pan”. Ceremoniatymi słowami rozpoczęło się dojście do władzy nowego Cezara.
6. DV - Divus, co oznacza "boski". Tytuł ten został przyznany zmarłemu deifikowanemu władcy.
7. PT - Ojcze, ojcze. Napis ten pojawił się na monetach z Konstantynem Wielkim, które zostały wyemitowane przez jego synów.
8. VNMR - Venerabilis memoria lub wieczna pamięć. Napis na monetach poświęconych Konstantynowi Wielkiemu.

Wizerunki bogów na monetach różnych epok

Oprócz Cezarów na rzymskich monetach widniały wizerunki ich bogów. Takie monety były szeroko stosowane w Grecji, która była już częścią Cesarstwa Rzymskiego.

Głównie przedstawiano następujące bóstwa:

• Asklepios, który jest patronem medycyny.
• Apollo jest bogiem muzyki i sztuki.
• Liber Bacchus jest bogiem winiarstwa i rozrywki. Moneta została wyemitowana za czasów Septymiusza Sewera.
• Demeter - bogini rolnictwa.
• Celeste to afrykańska bogini, której kult był szczególnie popularny w Rzymie za panowania Severes.
• Artemida jest boginią polowań. Moneta została wyemitowana w czasach Juliusza Domny.
• Herkules jest półbogiem, synem Zeusa i śmiertelniczką. Był symbolem siły i niezłomności. Przedstawiony na monetach z okresu Septymiusza Sewera.
• Isis to egipska bogini, która była bardzo popularna w Imperium pod koniec III wieku naszej ery. mi. Można go zobaczyć na denarach z czasów Juliusza Domny.
• Janus często pojawiał się na republikańskich denarach, ale był niezwykle rzadki w Imperium.
• Juno - żonanajwyższy bóg Zeus. Moneta została wybita w czasach Juliusza Mezy.
• Zeus jest sestercjuszem Północy.
• Ares, Mars jest cholernym bogiem wojny. Popularny w czasach Septymiusza Sewera.
• Nemesis, bogini zemsty. Znaleziony na denarach cesarza Klaudiusza.

Monety Świętego Cesarstwa Rzymskiego można kupić na aukcjach już od 50 USD za sztukę lub od kolekcjonerów po okazyjnej cenie. Są częstym eksponatem wśród miłośników starożytności.

Rzymskie monety, których zdjęcia są publikowane na aukcjach internetowych, można szczegółowo obejrzeć przed zakupem. Ale rzadkie znaleziska, które można zobaczyć w muzeach w Europie, stają się publiczne.