Alekhin Aleksander Aleksandrowicz: gry, zdjęcia, biografia

2024 Autor: Sierra Becker | [email protected]. Ostatnio zmodyfikowany: 2024-02-26 06:12

Aleksander Aleksandrowicz Alechine jest teoretykiem i pisarzem w dziedzinie szachów, czwartym mistrzem szachowym w historii świata, doktorem prawa i po prostu wspaniałą osobą o jasnym tragicznym losie. Życie Aleksandra Aleksandrowicza nie było łatwe, obfitowało w wiele różnych wydarzeń. Przeżył wojnę, doznał więcej niż jednej rany, odsiedział niezasłużony wyrok w więzieniu, uniknął egzekucji i zmienił wiele krajów. Wiele lat po jego śmierci, czwarty król szachów nadal pozostaje jednym z niezrównanych światowej klasy napastnicy. Rozgrywane przez niego gry słynęły ze złożonych strategii kombinacyjnych. Z punktu widzenia tradycyjnych szkół szachowych Alechin Aleksandr Aleksandrowicz był zwolennikiem Michaiła Czigorina i absolutną antypodą dla poprzedzającego go na tronie grającym Jose Capablancę. Stanowisko AA Alechina na temat stylu gry wyrażało się w najbardziej zrozumiały sposób słowami, że chętnie łączy strategię z taktyką, pozycją ipołączenie nauki i fikcji, starając się jednocześnie spełnić wymagania dla każdej pozycji na liście.

Alexander Alekhin jest szachistą. Biografia arcymistrza od urodzenia do dojrzałości

W październiku 1892 r. w rodzinie szlachetnego wodza Aleksandra Iwanowicza Alechina i córki włókniarki Anisi Prochorowej urodził się syn, nazwany na cześć ojca. W 1901 Alekhin Jr. został uczniem gimnazjum klasycznego im. LI Poliwanowa w Moskwie.

Po pomyślnym jej ukończeniu utalentowany Sasza w 1910 roku przystępuje do egzaminów wstępnych do Szkoły Prawa w mieście nad Newą, gdzie po ukończeniu studiów otrzymuje tytuł tytularnego doradcy kapitana sztabowego.

Pierwszy sukces w szachach

Alekhin Aleksander Aleksandrowicz zaczął angażować się w szachy od 7 roku życia, nie tylko grał amatorsko z rodziną, ale także brał udział w kilkudziesięciu profesjonalnych turniejach korespondencyjnych. 16. urodziny chłopca uświetnił triumf na ogólnorosyjskim turnieju poświęconym pamięci Michaiła Czigorina. Pięć lat później, w 1914 roku Alekhin zajmuje 3 miejsce w turnieju mistrzów, co natychmiast czyni go głównym kandydatem do tytułu mistrza świata.

Alexander Alekhin (biografia). Wojna, represje

Wojna przyniosła Aleksandrowi Aleksandrowiczowi jedną ranę, wstrząs pociskami, Zakon Światosława z mieczami i dwa medale św. Jerzego.

Rok 1919 był tragiczny dla szachisty. Podczas wycieczki poNa Ukrainie Alechin został aresztowany i skazany na śmierć za rzekome związki z Białą Gwardią. Udało mu się uniknąć egzekucji i kary więzienia tylko dzięki petycji Ch. G. Rakowskiego, który w tym czasie pełnił funkcję przewodniczącego Rady Komisarzy Ludowych Ukrainy. W tym samym 1919 roku przyszły mistrz pomyślnie zdał egzaminy wstępne do Państwowej Wytwórni Filmowej, ale nie kończąc tam studiów, w 1920 został pracownikiem stołecznego wydziału kryminalnego, a jesienią przekwalifikował się na tłumacza Kominternu. Alekhin Aleksandr Aleksandrovich z powodzeniem łączy sukcesy w zawodzie i edukacji z hobby i wkrótce zdobywa tytuł mistrza szachowego Rosji Sowieckiej.

Szachista nie jest też pozbawiony uwagi kobiet, jego życie osobiste kipi. W 1921 r. Alechin poślubił aktywną szwajcarską demokratkę Anne-Lise Rüegg i choć małżeństwo nie trwało długo, był najlepszą osobą, która przyczyniła się do zmiany losu Alechina. 1921 to rok, w którym A. A. Alekhin emigruje z Rosji.

Okres zagraniczny. Rekordy i wygrane

Przez krótki okres od 1921 do 1927 Alekhin Aleksander Aleksandrowicz udaje się wziąć udział w 22 turniejach, z których 14 odnosi triumf dla niego. Najbardziej znaczące były następujące zwycięstwa tego okresu: 1922 - Turniej Hastings, 1925 - Baden-Baden, 1927 - Ketskemetsky. To on stał się założycielem szachowego otwarcia 1 (e4 kf6), które później nazwanolegendarna "Obrona Alechina".

1924 - 1925 stał się dla szachisty czasami ślepymi zwycięstwami w wielu sesjach gry symultanicznej. W 1924 roku Aleksander Alekhin (szachista) uderzył w Nowy Jork, rozegrano w sumie 26 partii, z których 16 odniosło zwycięstwo dla niego, a 5 zakończyło się remisem. W 1925 r. arcymistrz podbił Paryż swoim talentem: odbyło się 27 sesji, z których 22 wygrywały, a 3 remisy. Poza niewątpliwym triumfem w Paryżu, rok 1925 przyniósł Aleksandrowi Aleksandrowiczowi stopień naukowy im. Doktor prawa na Sorbonie.

Triumf Aleksandra Alechina nad Jose Capablanką

A. A. Alekhin został absolutnym mistrzem świata w 1927 roku, kiedy pokonał Kubańczyka Jose Capablankę w Buenos Aires.

W sumie rozegrano 34 mecze, z których Alekhin Aleksander Aleksandrowicz (mecze i ich układy rozsiane po całym świecie) wygrały 25 z nich, a 5 zakończyło się remisem. W 1931 roku szachista, otrzymawszy tytuł zwycięzcy w Jugosławii w turnieju międzynarodowym, ustanowił bezwarunkowy rekord całego istnienia szachów.

Psotny zwycięzca

Istnieje wiele przypadków, w których partie Aleksandra Alechina wywołały szeroki rezonans w światowej szachowej społeczności. W trakcie gry celowo popełniał błędy, zaburzając równowagę już przy pierwszych ruchach. Na przykład w słynnej szóstej grze z Euwe w drugim turnieju w 1937, po standardowym 1.d4 d5 2.c4 c6 3. Nc3 dxc4 4.e4 e5 zamiast5. Sf3 pozostawił skoczka bez ochrony (5. Gxc4 exd4 6. Sf3).

Euwe był tak zaskoczony i zszokowany, że natychmiast popełnił błąd i szybko przegrał. W 1935 roku M. Euwe wyzwał szachistę na pojedynek o tytuł mistrza świata, w meczu z nim Alekhin A. A. przegrał o 1 punkt, ale w 1937 nie tylko go odzyskał w rewanżu, ale także zrehabilitował różnicą 5,5 punktu. Więc Alechin odzyskał tytuł światowego króla szachów.

A. A. Alekhin - pierwszy gościnny szachista

Aleksander Aleksandrowicz Alechin jest pierwszym zawodowym arcymistrzem, który odbył światową trasę koncertową. Jego podróż trwała od 09.10.1932 do 20.05.1933. Przez 9 miesięcy arcymistrz zaszczycił swoją obecnością 15 krajów: Meksyk, Cejlon, Kubę, Szanghaj, Filipiny, USA, Egipt, Hawaje, Palestyna, Japonia, Włochy, Hongkong, Nowa Zelandia, Singapur i Indonezja. W sumie rozegrano 1320 gier, z których 1165 wygrało, a 65 przegrało.

Ciężkie czasy wojny

W 1940 roku zostaje schwytany Aleksander Aleksandrowicz Alechin, tłumacz i pisarz armii francuskiej, którego zdjęcie można zobaczyć w tym artykule, skąd został zwolniony dopiero po kapitulacji Francji.

Nie rozegrany mecz. Wieczny Czempion

W swoim życiu niepokonany czwarty król szachów wziął udział w 87 turniejach, z których 62 okazały się dla niego wygrane; w 23 meczach, z których 17 również triumfowało dla niego, 4 zakończyło się remisem. W marcu 1946 roku Alechin został zakwestionowany przez mistrza ZSRR Botwinnika. Aleksander Aleksandrowicz zgodził się, aledo bitwy nigdy nie doszło z powodu nagłej śmierci wielkiego szachisty. Zmarłego znaleziono 24 marca w pokoju hotelu Estoril Park pod Lizboną. Sądząc po sytuacji, wieczór przed śmiercią arcymistrz jadł z kimś obiad. Domysły na temat przyczyn tragedii były różne, ale większość wielbicieli szachisty uważała, że czekiści byli bezpośrednio związani z jego śmiercią. Pogrzeb Alechina odbył się w Estoril, ale w 1956 zorganizowano jego pogrzeb w Paryżu na cmentarzu Montparnasse. Na marmurowym nagrobku szachisty jest napisane, że jest on szachowym geniuszem dwóch wielkich mocarstw Francji i Rosji. Odszedł, nadal zachowując tytuł króla szachowego, który nie mógł zostać obalony z tronu.

W 1965 zwolennik A. A. A. Kotowa opublikował książkę o życiu najwybitniejszego rosyjskiego szachisty „Białego i Czarnego”. W 1980 roku życie wielkiego rosyjskiego szachisty zostało uwiecznione w filmie Białe śniegi Rosji na podstawie wspomnianej książki. Aleksander Alechin to człowiek, który na wieki pozostanie w sercach rodaków, bo jego zasługi dla ojczyzny są nieocenione.