Moneta Piotra 1 - 1 rubel (1724), fot. Srebrne monety Piotra 1

2024 Autor: Sierra Becker | [email protected]. Ostatnio zmodyfikowany: 2024-02-26 06:12

Imię Piotra 1 stało się już synonimem słowa „innowacja”. To ten człowiek, który dokonał ogromnej liczby przemian w Rosji, przekształcił zacofany kraj rolniczy w potęgę światowej klasy. Nie ominął też systemu monetarnego: po reformie z początku XVIII wieku pojawiła się srebrna moneta Piotra Wielkiego o nominale jednego rubla, dodatkowo wprowadzono miedziane kopiejki, a później do obiegu weszły ruble złote. Ale najpierw najważniejsze.

Jak to się wszystko zaczęło

Pierwsze srebrne monety Piotra Wielkiego - pół, pół, hrywna i dziesięć pieniędzy, co stanowiło równowartość pięciu kopiejek. Co ciekawe, ze stopu miedzi wybito mniejsze nominały groszy. Były oczywiście monety złote, ale wyprodukowano ich bardzo niewiele, dlatego teraz (próbka np. 1704 roku) są cenione dość wysoko. Pewne zmiany zaszły w 1718 r.: wprowadzono do obiegu dwurublowy pieniądz z portretem ówczesnego cara. Swego rodzaju sensacją stała się również moneta z 1724 r. Piotr Wielki zaczął ją bić w Petersburgu.

Ewolucja rubla

Oczywiście najważniejsza z monet przeszła w czasie swojego istnienia zmiany. Pierwsza próbka, 1702, została wybita na podstawie talara: pierwotny wzór został przerwany przez prasę, dlatego częściowo zachował się na niektórych monetach z tego okresu.

Następna moneta Piotra 1 - 1707. Były tu tylko dwie wersje, różniące się jedynie portretem króla: jedna autorstwa Haupta, druga autorstwa Gouina, artysty bardziej płodnego i utalentowanego. To jego portret był nakładany na rubla do 1723 roku. Kolejną innowacją było wybicie własnych kręgów monet zamiast podstawowych talarów.

Ale w przyszłości monety Piotra Wielkiego, w szczególności rubel, uległy pogorszeniu. Po pierwsze, zmniejszyła się próbka i odpowiednio masa. Wzrósł napis na odwrocie, który głosił „Moneta to dobry rubel cenowy”, co wcale nie dodawało jej miłości: zachowało się bardzo niewiele z tych próbek z lat 1712-14 i wszystkie są obrzydliwej jakości.

Nowy zwrot akcji

„MONETY NOWA CENA RUBLE” - to był początek nowej monety Piotra 1. Zostały wybite teraz w Moskwie (ruble wróciły do Petersburga dopiero w 1724 r.), więcej srebra zostało użyte. Poszerzył się też krąg osób, które brały udział w tworzeniu pieniądza: naukowcy wciąż nie potrafią dokładnie wymienić wszystkich grawerów, bo niektórzy po prostu nie podpisali swoich pieczątek. Najsłynniejszym z nich był Osip Kałasznikow, który był „mistrzem” – to najwyższa ranga w hierarchii rzeźbiarzy.

W 1721 Piotr 1 został cesarzem, a to nie mogło nie odzwierciedlać monety, którą ozdobił inskrypcją swojego nowego tytułu. Liczba tych pierwszych monet cesarskich, wybitych w 1722 r., jest ograniczona: rok wcześniej zużyto zbyt dużo metalu z krajowych rezerw, a władze nie chciały zepsuć jakości pieniądza. Na awersie nadal znajdował się portret słynnego Gouina.

Monety Piotra Wielkiego, wyemitowane w 1723 r., były już nieco inne: na ramiona cesarza narzucono gronostajowy płaszcz, a nieco później pojawiły się nowe pieniądze, w których władca pojawił się w antycznej zbroi. Istnieją tylko dwa rodzaje tych monet płytowych: ze znakiem Kałasznikowa i bez.

Słoneczniki

Współcześni wierzą, że niemożliwe było powstrzymanie Petera w jego pragnieniu zmiany. Tak więc marzył o własnej mennicy w stolicy, ale wspaniała idea władcy była stale przez coś utrudniana. Kolegiata, jak ją nazywano, mennica otworzyła swoje podwoje w 1723 roku. I wkrótce pojawiła się nowa moneta. Piotr Wielki nakazał w 1724 r. wybić 1 rubel na talarach i przestarzałych rublach rosyjskich przy użyciu tej samej technologii, co poprzednio: metal został spłaszczony przez prasę, a następnie nałożono na niego nowy, europejski portret władcy.

Odmiany

Tym razem rytownicy wykazali się większą wyobraźnią: monety z 1724 r. różnią się nie tylko wizerunkiem cesarza, ale także poszczególnymi elementami zdobniczymi, których obecność ma ogromny wpływ na współczesnośćcena rubli Pietrowskiego.

Moneta jest równie ceniona przez kolekcjonerów, gdzie na awersie okrągły napis na górze monety jest oddzielony kropką lub krzyżykiem (lub małym krzyżykiem). Dla nich amatorzy chcą dostać około dziewięciuset dolarów. Ruble są uważane za wyższą klasę, gdzie ten bardzo górny napis jest oddzielony gwiazdką, dużą lub małą - tutaj cena emisyjna wynosi już około dziewięćset dwadzieścia dolarów. Otóż moneta jest uważana za najcenniejszą, gdzie okrągły napis jest osobny, dodatkowo jest też koniczyna, w tym przypadku cena wzrasta do półtora tysiąca!

Pieniądze i sam portret władcy również się różniły. Tak zwany „Żeglarz”, to na tym obrazie Piotr jest przedstawiony na wielu monetach, szacowany jest od czterystu siedemdziesięciu do pięciuset pięćdziesięciu dolarów, wszystko zależy od obecności inicjałów grawera. Za rubla, na którym suweren jest przedstawiony w zbroi, swego rodzaju nawiązanie do pieniędzy z 1722 roku, kolekcjonerzy oferują tysiąc osiemset dolarów. A wszystkie rekordy bije Peter z naramiennikami na rękawie: cena monety to dwa tysiące konwencjonalnych jednostek.

A potem?

"Solnechniki" bardzo szybko zaczęły być bite w innej mennicy w Petersburgu, Trubieckoj. Stolica aktywnie biła nowe monety do 1725 r., a przy okazji różniły się one od moskiewskich: te ostatnie miały o kilka milimetrów mniejszą średnicę. Ilość użytego srebra była taka sama jak w najwcześniejszych rublach, na początku wieku, więc ludzie byli już zadowoleni z jakości tych pieniędzy.

Rubele żałobne

Po śmierci cesarza w 1725 roku monetysądy nie przestawiły się od razu na bicie nowych monet, jak to było w zwyczaju. Awers został zmieniony zaledwie cztery miesiące później, a już wtedy portret nowej cesarzowej Katarzyny wyróżniał się skromnością i powściągliwością, brakiem oznak władzy cesarskiej. Według jednej z wersji numizmatyków chciała podkreślić tę żałobę po zmarłym małżonku. Z biegiem czasu moneta Piotra 1 całkowicie ustąpiła rublowi „żałoby”.

Wniosek

Rola Piotra Wielkiego w historii Rosji jest naprawdę ogromna. Ten człowiek wywrócił stagnujący świat do góry nogami, zmienił wszystko, co mógł zmienić. To właśnie reformy pierwszego cesarza dały Rosji możliwość stania się przez wiele lat wielką potęgą. I kto wie, ta wielkość byłaby możliwa bez nowego systemu monetarnego, który przeszedł do historii wraz z rubelami Piotra.