Moneta Mikołaja 2, 1899. Srebrne monety Mikołaja 2

2024 Autor: Sierra Becker | [email protected]. Ostatnio zmodyfikowany: 2024-02-26 06:12

W 1897 r. ówczesny minister finansów Imperium Rosyjskiego SJu Witte przeprowadził w kraju reformę monetarną, która doprowadziła do wyeliminowania monet różnych nominałów ze srebra. Następnie moneta Mikołaja 2, czyli tak zwany rubel Nikołajewa, stała się głównym środkiem płatniczym w państwie. Ponadto od wskazanego czasu aż do 1915 r., zgodnie z dekretem regulującym działalność emisyjną, Bank Państwowy otrzymał prawo do emisji nowych banknotów zabezpieczonych złotem.

Historia bicia

To właśnie po reformie monetarnej Witte'a srebrne monety zaczęły funkcjonować jako fizyczny środek płatniczy związany z niedawno wprowadzonym złotym nominałem. Ta okoliczność nie mogła nie pociągać za sobą samej państwowej karty monetarnej.

Na początku czerwca 1899 r. monarcha podpisał dokument nowego wydania karty monetarnej, w którym stwierdzono, że rubel Mikołaja lub monety Mikołaja 2 staną się odtąd jednostką monetarną Imperium Rosyjskiego. w nich było 18 g tego czystego metalu.

Nowy Rosyjskimonety srebrne pełniły rolę pomocniczego środka płatniczego na terytorium państwa rosyjskiego, więc pieniądze te musiały być przyjmowane tylko w tych płatnościach, których kwota nie przekraczała 25 jednostek. W tym samym czasie na mieszkańca kraju przypadało nie więcej niż 3 ruble.

Opis

Awers srebrnej monety Mikołaja 2 jest zwieńczony jego portretem z profilu, z twarzą zwróconą w lewo. Otaczają go wytłoczone napisy: po prawej - „I AUTORUCH WSZECHROSYJSKI”, a po lewej - „B. M. MIKOŁAJA II IMPERATORA”. Słynny rzeźbiarz Anton Wasyutinsky pracował nad portretem rosyjskiego autokraty, znajdującego się na rublu z 1899 roku.

Zazwyczaj rewers monet, które były w obiegu na terytorium Imperium Rosyjskiego, w tym srebrna moneta Mikołaja 2 z 1899 r., zdobi mały herb państwa, który przedstawia dwugłową koronę orzeł trzymający w łapach Kulę i Berło. Na piersi ptaka znajduje się tarcza. Przedstawia św. Jerzego Zwycięskiego. Skrzydła orła ozdobione są małymi tarczami, które przedstawiają herby wszystkich prowincji wchodzących wówczas w skład państwa rosyjskiego.

Pod herbem cesarskim znajdują się duże, duże litery wskazujące nominał srebrnej monety – „RUBLE” oraz rok jej wybicia – „1899” Pomiędzy dwoma napisami znajduje się mała kręcona gwiazdka.

Na krawędzi monety Mikołaja 2 znajduje się wcięty na całym obwodzie napis, wskazujący na skład materiału, z którego wykonane są pieniądze: „PURE SILVER 4 GOLDEN 21 SHARE”. Dodatkowo w nawiasach jest też znakminzmeister: Felix Zelemn (F. Z) lub Elikum Babayants (E. B), Mennica Sankt Petersburga. Muszę powiedzieć, że te pieniądze zostały wybite nie tylko w Rosji, ale także na specjalne zamówienie w Belgii. Na tej podstawie nie było na nich znaku mintzmeistera, a zamiast tego było specjalne oznaczenie.

Parametry monet

Średnica srebrnego rubla cesarza Mikołaja 2 wynosi 33,65 mm, jego waga to 20 g, a jego grubość to 2,6 mm. Do jego wybicia użyto metalu AG900, srebra 900. Całkowity nakład monety wyniósł ponad 6,5 miliona egzemplarzy. Jest częścią serii Nikolai 2.

Części specjalne

Dziś wiadomo, że srebrne monety z emisji Mikołaja 2 z 1899 roku mają kilka charakterystycznych cech. Należą do nich różnego rodzaju wady techniczne, np. brak przetłoczeń poszczególnych elementów wzoru, całkowity brak napisu na krawędzi, a także błędne położenie rewersu w stosunku do awersu. Warto w tym miejscu zaznaczyć, że monety z takimi wadami mogą kosztować znacznie więcej niż zwykłe egzemplarze.

Pomimo faktu, że rubel Nikołajewa był emitowany w ogromnym nakładzie, monety w dobrym stanie są dość trudne do znalezienia. Wynika to z faktu, że są w obiegu od ponad dwóch dekad. Pod tym względem cena dobrze zachowanej monety, która przetrwała do dziś, może nawet przekroczyć koszt złotego dukata!