Rodzaje rzeźbienia w drewnie. Główna charakterystyka

2024 Autor: Sierra Becker | [email protected]. Ostatnio zmodyfikowany: 2024-02-26 06:12

Każdy naród ma swoją własną kulturę, sposób życia, tradycje. Ale wszystkich łączy jedno – pragnienie piękna. A jeśli starożytny człowiek, organizując mieszkanie, miał jedyny cel - ukryć się przed złą pogodą i dzikimi zwierzętami, to wraz z przejściem do osiadłego życia zmieniają się priorytety: rozwój nauki i kultury prowadzi do poprawy życia, mieszkania jest ozdobiony. Rozwój rzemiosła na danym obszarze zależy od dostępności materiałów i skamieniałości. Tak więc w regionie północnych mórz, gdzie główne gałęzie przemysłu to rybołówstwo i łowiectwo, rodzi się rzeźbienie w kościach morsa. Kowalstwo rozwija się w rejonach górskich z dużymi zasobami rudy. Regiony leśne są bogate w drewno. Od dawna jest używany w budownictwie mieszkaniowym i majsterkowaniu. Kończąc prace polowe, chłopi, aby spędzić długie zimowe wieczory, zajmują się snyceniem. Z biegiem czasu ekscytujące hobby zamienia się w główne rzemiosło.

Wielu osiąga tę bezprecedensową umiejętność. Produkty mistrzów mają prawo konkurować zdzieła znanych artystów. A dlaczego porównywać? Za pomocą prostego narzędzia i wyobraźni ręce mistrza tworzą niezwykłe i rzadkie arcydzieła z najzwyklejszego drewna. Artystyczna rzeźba w drewnie to naprawdę wyjątkowe zjawisko.

Rzeźba w drewnie: podstawowe typy

Z biegiem czasu ten rodzaj sztuki użytkowej nie tylko nie stracił na popularności, ale wręcz przeciwnie, został rozwinięty. W zależności od rodzaju użytych materiałów i sposobu ich obróbki wyróżnia się nowe rodzaje snycerki: reliefowe, płaskorzeźbione, rzeźbiarskie, płaskorzeźbione i piłowane. Główną różnicą jest umiejscowienie wzoru w stosunku do powierzchni lub tła pracy. Każdy z tych typów ma własne metody realizacji, zadania i rezultaty końcowe. Przyjrzyjmy się każdemu z nich bardziej szczegółowo.

Wytnij wątek

Jest to jedna z metod rzeźbienia, gdy tło jest całkowicie usunięte z płótna. Ma również inne nazwy: szczelinowe lub rzeźbione w drewnie.

Ten termin dokładnie opisuje proces obróbki drewna. Rzeźba geometryczna i relief są tutaj doskonale połączone. Jest to jedna z najstarszych technik, wymaga pewnej umiejętności i umiejętności, np. ażurowej poprzez rzeźbienie. Technika tutaj jest następująca: obrabiany przedmiot jest zamocowany, wyłożony, nałożony jest główny rysunek i wiercone są otwory na piłę. Wzdłuż konturu odbywa się piłowanie i późniejsze przygotowanie materiału do pracy: fazowanie dłutem i czyszczenie obrabianego przedmiotu papierem ściernym. Powstaje efekt zwiewności, lekkości, nieważkości. Praca jest taka delikatnai pełen wdzięku, że czasami trudno uwierzyć, że użyto drewna.

Płaskie rzeźbienie

Wszystkie rodzaje rzeźbienia w drewnie różnią się w stosunku do tła: albo ich nie ma, albo znajduje się w tej samej płaszczyźnie co wzór, albo jest zagłębiony o kilka milimetrów do wewnątrz. Tłem jest powierzchnia produktów, która jest ozdobiona geometrycznymi kształtami lub kwiatowymi wzorami. W tym przypadku jest usuwany z powierzchni wzoru i wcina się w płótno na głębokość 5-7 milimetrów. Praca jest wykonywana w taki sposób, że tło i rysunek znajdują się w tej samej płaszczyźnie, ale jednocześnie wyglądają na obszerne, a w różnych: rysunek unosi się nad tłem dzięki wgłębieniom wzdłuż jego konturu, ale jednocześnie wszystkie szczegóły są na tej samej wysokości. W tym stylu zwykle przedstawiane są postacie ludzi, zwierząt i ptaków, elementy świata roślin. Wszystko zależy od pomysłu mistrza i techniki wykonania. Najczęściej płaskorzeźba jest wykorzystywana w architekturze i sztukach użytkowych.

Wytłaczana rzeźba

Wszystkie rodzaje rzeźbienia w drewnie wymagają pewnych umiejętności i umiejętności. Musisz zacząć od najprostszych wzorów. Aby poprawnie zrozumieć istotę każdego elementu, dla początkującego lepiej jest odtworzyć wszystkie nowe i bardziej złożone detale z plasteliny, a następnie przejść do obróbki drewna. Dotyczy to również rzeźbienia płaskorzeźby.

Jest słusznie uważany za najbardziej malowniczy. Jest to wzór wyrzeźbiony w drewnie, obrobiony na całej powierzchni i wypukły w stosunku do tła. Jako pomysł, obrazy flory i fauny, monogramy,różne symbole, kształty geometryczne. Jakość gotowego produktu zależy bezpośrednio od wyboru drewna. W takim przypadku dobrze nadaje się brzoza, dąb, buk. Ich drewno pozwala na wyraźne dopracowanie każdego elementu w najdrobniejszych szczegółach, aby wyraźnie podkreślić kontury. Tło w tym przypadku jest odcięte, aby nie docenić wszystkich szczegółów ornamentu w stosunku do głównego wzoru we wszystkich tych samych punktach jego części. Ponadto w niższych obszarach ornament jest przywracany. Następnie tło jest wybierane i polerowane. Jest to dość pracochłonna technika. Dlatego wymaga cierpliwości i pewnego doświadczenia.

Rzeźba rzeźb

Biorąc pod uwagę główne rodzaje snycerki, nie można pominąć rzeźbiarskiej.

Ten sposób obróbki drewna pozwala tworzyć trójwymiarowe obrazy bez tła - rzeźby, które można oglądać ze wszystkich stron. Technika wykorzystywana jest głównie w procesie wykonywania pamiątek, zabawek, artykułów gospodarstwa domowego, do dekoracji wnętrz.

Płaski gwint

Wyróżnikiem tego rodzaju obróbki drewna jest naniesienie ornamentu na płaską powierzchnię. W zależności od charakteru wzoru może to być płaskorzeźba, czyli wzór jest wyświetlany w postaci wgłębień, wnęk i płaskorzeźby, gdy ornament wystaje ponad powierzchnię.

Każdy z tych typów jest podzielony na kilka podgatunków, wśród których znajduje się płaska rzeźba geometryczna. Ten typ jest jednym z najprostszych. Od dawnastosowany do dekoracji różnych przyborów domowych o płaskiej powierzchni: desek do krojenia, przyborów drewnianych, mebli. Spośród narzędzi używany jest tylko nóż do stawów, a jako wzór stosuje się kształty geometryczne: kwadrat, romb, trójkąt, koło, owal i ich kombinacje. Co ciekawe, w starożytności rzeźba geometryczna nie była wykorzystywana jako prosta dekoracja. Każdy element był symboliczny i służył jako talizman.

Zatem rozważyliśmy główne rodzaje rzeźbienia w drewnie. Oczywiście jest to materiał więcej niż jednego artykułu. I ani jednej książki. Doświadczenie mistrzów było przekazywane z pokolenia na pokolenie przez wiele stuleci. Coś niestety zaginęło, ale coś zostało zachowane, zmienione i rozwinięte w nową branżę. A to już dobry znak. Po raz kolejny udowadnia, że ten rodzaj sztuki zdobniczej wciąż się rozwija. A dziś jest nie mniej popularny niż kilka wieków temu.