Niemiecki szachista Emanuel Lasker: biografia

2024 Autor: Sierra Becker | [email protected]. Ostatnio zmodyfikowany: 2024-02-26 06:12

Ciekawe, że Emmanuel Lasker, niemiecki matematyk i filozof, był przez 26 lat mistrzem świata w szachach i stał się powszechnie znany ze swoich wspaniałych umiejętności gry. Ponadto z powodzeniem pracował w dziedzinie algebry przemiennej, a jego matematyczna analiza gier karcianych jest nadal znana.

Dowiedzmy się więcej o tej interesującej osobie.

Wczesne lata

Szachista Emmanuel Lasker urodził się w Berlinchen (Prusy) 24 grudnia 1868 roku. Był synem żydowskiego kantora. Kiedy miał 11 lat, został wysłany do Berlina na studia matematyczne. W przerwach między studiami często grał w szachy ze swoim starszym bratem dla zabicia wolnego czasu.

Bracia byli biedni, a Lasker pomyślał, że może zarobić trochę pieniędzy biorąc udział w turniejach organizowanych przez lokalne kluby szachowe. Jego ulubionym miejscem była kawiarnia Kaiserhof, gdzie wkrótce zaczął wygrywać mistrzostwa.

W 1889 roku we Wrocławiu zdobył pierwsze miejsce w jednej z dywizji turnieju. Ww tym samym roku wyjechał do Amsterdamu, gdzie zajął drugie miejsce. W 1892 wyjechał do Londynu, aby pokazać swoje umiejętności Brytyjczykom. A potem Lasker wyemigrował do USA.

Mistrz Świata

W 1894 Lasker wygrał Mistrzostwa Świata w Szachach pokonując słynnego gracza Wilhelma Steinitza. To wydarzenie zaszokowało świat, ponieważ Emmanuel miał zaledwie 25 lat.

Nieufni widzowie, niechętni pogodzeniu się z faktem, że młody człowiek pokonał najlepszego gracza na świecie, jednak racjonalnie podeszli do swojej decyzji. Wyjaśnili to faktem, że Steinitz był już dość starym człowiekiem i w grze nie mógł pokazać swoich umiejętności.

Wilhelm powiedział, że przed ostatnią rundą cierpiał na bezsenność i dlatego przegrał. Żądał zemsty od Laskera. Ale Emmanuel nie zamierzał tak szybko ryzykować zdobytego tytułu. I dopiero dwa lata później spotkali się ponownie przy szachownicy.

W tym rewanżu, który miał miejsce w 1896 roku, Lasker ponownie wygrał. Po chwili zgodził się z niektórymi obserwatorami, że głównym czynnikiem takiego wyniku gry był wiek jego przeciwnika.

Biznes i szachy

W 1895 roku, pomimo leczenia tyfusu, Emanuel Lasker zajął trzecie miejsce w turnieju Hastings. Wielu rywali zauważyło, że jest skromnym i inteligentnym dżentelmenem i, w przeciwieństwie do wielu ekspertów, ma pierwszorzędne umiejętności biznesowe.

Lasker naprawdę miał poczucie biznesu. Ponieważ byłNajlepszy gracz na świecie, zażądał od sponsorów turnieju 2000 dolarów za swoje występy. Jednak inne jego przedsięwzięcia biznesowe nie zakończyły się sukcesem. Praca w rolnictwie i hodowli gołębi zakończyła się niepowodzeniem.

Z powodu jego żądań o pieniądze za udział w turniejach szachowych, inni gracze również zaczęli iść w jego ślady. Lasker powiedział, że nie chce umrzeć biednie jak Steinitz. Chciał nawet objąć prawami autorskimi wszystkie swoje gry (co mu się nie udało, ale w latach 60. Bobby Fischer zdołał to osiągnąć). Niemiecki szachista dokonał prawdziwej rewolucji. Dzisiejsi gracze mogą podziękować Emmanuelowi za to, że dzisiaj mogą zarobić pieniądze na ich rozgrywkach.

Osiągnięcia w nauce i studiach

Uczestnicząc w turniejach szachowych Lasker Emmanuel nie zapomniał o swoich studiach. Uzyskał maturę w Landsberg an der Vors (miasto uważane było wówczas za część Prus). W Getyndze i Heidelbergu studiował matematykę i filozofię.

Lasker był wykładowcą na Uniwersytecie Tulane w Nowym Orleanie (1893) i Uniwersytecie Wiktorii w Manchesterze (1901). W 1902 otrzymał doktorat na Uniwersytecie w Erlangen za badania nad abstrakcyjnymi systemami algebraicznymi.

obrona tytułu

Emmanuel Lasker był mistrzem świata w szachach przez 26 lat. Zirytowało to pozostałych graczy, którzy twierdzili, że stale odradzał sobie udział w rewanżach, aby nie stracić tytułu. Obronił mistrzostwo tylko 6 razy.

William Napier zauważył kiedyś, że bardzo trudno jest przekonać niemieckiego szachistę do określenia dokładnego miejsca i czasu partii. W 1907 roku w końcu się spotkali, a Lasker go pokonał.

W 1908 grał z innym znanym graczem - Siegbertem Tarraschem i oczywiście go pokonał. Po zakończeniu turnieju jego przeciwnik ogłosił, że przegrał grę, ponieważ byli blisko oceanu, co negatywnie na niego wpłynęło. Wkrótce prasa kpiła z Tarrascha i jego wynalazków.

W 1909 Lasker pokonał polskiego szachistę Davida Yanovsky'ego, aw 1910 pokonał wąskim przewagą punktów Karla Schlechtera. W 1914 r. cesarz Rosji Mikołaj II zorganizował turniej szachowy z pulą nagród w wysokości 1000 rubli. Lasker brał w nim udział i grał przeciwko znakomitym zawodnikom: José Capablanca z Kuby, Akib Rubinstein z Polski, Frank Marshall z USA, Siegbert Tarrasch z Niemiec i Alexander Alekhine z Rosji. W finale Emmanuel pokonał Capablankę o pół punktu i został mistrzem. Niedługo potem, na przyjęciu, rosyjski car nazwał Laskera i czterech innych graczy „arcymistrzami”. Ten termin został użyty po raz pierwszy.

Zmiany w grze

Za życia Laskera gra w szachy bardzo się zmieniła. Gracze zaczęli myśleć strategicznie, w gazetach i czasopismach pojawiało się coraz więcej książek i tematycznych publikacji, liczba sprytnych ruchów i sztuczek stale rosła. Nawet słynny Schoenberg zauważył, że w młodości zawodnikowi wystarczyło tylko talent i rozsądek. A szachiści XX wieku potrzebujązapamiętać tysiące odmian. Jedno pudło i jesteś na straconej pozycji.

Szachy to gra matematyczna, która wymaga jasności myśli i osądu. Mistrz świata Lasker zauważył w swojej książce The Art of Chess, że nie można kłamać i być obłudnym na szachownicy. Musisz myśleć kreatywnie i tworzyć niesamowite kombinacje.

Prywatne życie

W życiu osobistym Laskera wszystko było jasne i precyzyjne, zupełnie jak w szachach. Na początku XX wieku zmarła jego pierwsza żona. A w 1911 ożenił się po raz drugi z Martą Koch, która była od niego o rok starsza. Kobieta była bogata. W 1931 ogłosił odejście z szachów i postanowił przenieść się do Berlina. Jego odejście na emeryturę zostało brutalnie przerwane przez dojście do władzy nazistów. Ponieważ małżonkowie byli Żydami, w czasie „wściekłości antysemickiej” zostali zmuszeni do opuszczenia Niemiec i zamieszkania przez pewien czas w Anglii. Władze niemieckie skonfiskowały cały majątek rodziny, a para została bez pieniędzy.

Potem udali się do ZSRR, gdzie Lasker przyjął sowieckie obywatelstwo. Uczył przez długi czas w Moskiewskim Instytucie Matematyki. Wkrótce z żoną wyjechał do Stanów Zjednoczonych. Co zaskakujące, zarabiał na życie, wygrywając grę karcianą „Bridge”. Stał się nawet prawdziwym profesjonalistą. A 11 stycznia 1941 roku zmarł w Nowym Jorku na infekcję nerek w szpitalu Mount Senai.

Słynne publikacje

W 1895 Lasker Emmanuel opublikował dwa ze swoich prac matematycznych. Po wstąpieniu na studia doktoranckie (1900 - 1902) napisał rozprawę, która byłaopublikowany przez Royal Society. Magazyn, który założył w 1904 roku został wkrótce przemianowany na Lasker's Chess Magazine.

W 1905 opublikował artykuł, który nadal uważany jest za niezbędny dla algebry i geometrii algebraicznej. W 1906 opublikował książkę "Walka" o rywalizacji w szachach. Inne jego prace były związane z filozofią. W 1926 opublikował swoje słynne wydanie Podręcznika gry w szachy (Lehrbuch des Schachspiels).

Można powiedzieć, że Emmanuel Lasker był nie tylko błyskotliwym szachistą, który przez 26 lat bronił tytułu mistrza, ale także znakomitym matematykiem i filozofem, którego prace wciąż cieszą się dużym zainteresowaniem. Ponadto udało mu się wprowadzić pewne zmiany do gry w szachy: zwycięzcy mogli otrzymać nagrody pieniężne za udział w mistrzostwach, jako pierwszy wyraził opinię o uzyskaniu praw autorskich do swoich partii, a także wymyślił wiele kombinacji, których wielu szachistów nadal używa. Dlatego jego imię i wielkie dzieła są nieśmiertelne.