Garry Kasparow, szachista: biografia, fotografia, narodowość

2024 Autor: Sierra Becker | [email protected]. Ostatnio zmodyfikowany: 2024-02-26 06:12

Życie słynnego geniusza szachowego Garriego Kasparowa jest tak różnorodne, jak geniusz jego analitycznego umysłu. Zwycięstwa w szachowym sporcie, które ekscytowały świat, nagłe odejście u szczytu sławy, działalność literacka i polityczna to tylko niewielka część osiągnięć wielkiego arcymistrza. Naprawdę, wielcy przedstawiciele ludzkości są wieloaspektowi i utalentowani we wszystkim.

Dzieciństwo

13 kwietnia 1963 Baku ogłosił płacz dziecka przyszłego mistrza szachowego. Rodzice Weinstein Kim Moiseevich i Kasparyan Klara Shagenovna byli niezmiernie szczęśliwi. Obaj byli inżynierami, ale lubili spędzać wieczory grając w szachy.

Mały Garik Kasparow (w przyszłości szachista) od najmłodszych lat wykazywał niezwykły umysł i rozumiał wszystko w locie. Ciekawski dzieciak, bez wiedzy wszystkich, obserwował szachowe potyczki mamy i taty, chłonąc różnego rodzaju sztuczki i rozwiązania niczym gąbka. Pewnego dnia dość niespodziewanie, w wieku 5 lat, zasugerowałwyjście z szachowego problemu, nad którym zastanawiali się rodzice. W tym momencie Kim Moiseevich zobaczył przyszłego mistrza w swoim synu.

W 1970 roku, po śmierci ojca, mały miłośnik szachów zaczyna zwiedzać część miejscowego Pałacu Pionierów. Na pierwszym roku studiów otrzymuje III kategorię i otwiera się przed nim droga do międzynarodowych zawodów.

Od tego momentu zaczyna się ciągła podróż. Kasparow (szachista), którego narodowość była od urodzenia żydowska, nosił wówczas dźwięczne nazwisko Weinstein. Jego matka rozumiała, że trudno będzie mu osiągnąć sukces w szachach. A w 1974 nazwisko zmieniono na Kasparow. Teraz mały Garik jest Ormianinem. Teraz ta pozycja może wydawać się dziwna, ale w tamtym czasie była to jedyna słuszna decyzja. Antysemickie prześladowania z trudem pozwoliłyby Żydowi wygrać i zdobyć chwałę w szachach.

Pierwsze zwycięstwa młodego szachisty

Początek kariery dla małego szachisty był całkiem łatwy. Sukces towarzyszył utalentowanemu dziecku. W 1973 roku w Wilnie na Ogólnounijnych Igrzyskach Młodzieży szachista Kasparow znajduje mentora w osobie mistrza sportu Aleksandra Nikitina. Podbity młodym talentem Nikitin poleca mu wstąpić do szkoły głębokiej nauki szachów pod kierunkiem Michaiła Botwinnika. Nie zastanawiając się dwa razy, w tym samym roku Garik i jego matka pojechali do Dubnej, gdzie bez problemu rozpoczął treningi. Po chwili sam Botwinnik zauważa chłopca i bierze go pod swojąskrzydło, dające wszelkiego rodzaju wsparcie.

Rok później Kasparow - szachista z dużej litery - po raz pierwszy zostaje uczestnikiem młodzieżowych mistrzostw ZSRR. Tym razem zajmuje dopiero 7 miejsce, co zachwyca obserwatorów, bo wiek pozostałych uczestników wyprzedza o co najmniej 6 lat wiek małego szachisty. W następnym roku uparty dzieciak wraca do turnieju i wygrywa głośne zwycięstwo. W tej chwili młody talent jest dostrzegany przez najwyższe kręgi szachowe i od tego czasu nie spuszczają wzroku, śledząc osiągnięcia młodego Garika.

Już w wieku 15 lat, po uzyskaniu tytułu mistrza sportu w grze w szachy, genialne dziecko bierze udział w selekcji do najwyższej ligi kraju. I znowu wygrywa. W 1980 roku w Baku, na kolejnym turnieju, szachista Garry Kasparow otrzymał tytuł arcymistrza, pokonując Igora Zajcewa, trenera swojego przyszłego przeciwnika Anatolija Karpowa.

Walka dwóch „K” o tytuł „Mistrza Świata”

W 1984 roku Kasparow (szachista) wdał się w konfrontację z panującym mistrzem świata w szachach Anatolijem Karpowem. Walka i pragnienie bycia najlepszym pochłaniają jedno i drugie i ciągną się przez 10 lat. Przez cały ten czas świat z napięciem obserwował walkę pomiędzy dwoma największymi szachistami.

Pierwszy pojedynek rozpoczyna się jesienią 1984 roku. Z jaką uwagą cały świat przygląda się grze. Pojedynek nie ma limitu czasowego, a finał powinien być 6 zwycięstwami jednego z uczestników. Trudne zabawy, niesamowite napięcie nie pozwalają nikomu odpocząć. Walka ciągnie się przez 159 dni i może trwaćdłużej, ale Prezydent Międzynarodowej Federacji Szachowej postanawia przerwać szachową bitwę. Rezultatem jest remis, a tytuł, zgodnie z zasadami, pozostaje przy Karpowie. To epokowy pojedynek pomiędzy dwoma największymi szachistami, który zapisze się w historii szachów jako pierwsza i jedyna niedokończona bitwa szachowa.

Sześć miesięcy później Kasparow i Karpow spotykają się ponownie na pojedynek. Tym razem pojedynek ma limit 24 gier. 9 listopada z wynikiem 13:11 Garry Kasparow, szachista, którego biografia jest interesująca dla jego fanów, odnosi zasłużone zwycięstwo i zostaje najmłodszym mistrzem świata. W tym momencie ma tylko 22 lata.

W ciągu następnych 10 lat dwóch szachowych geniuszy ściera się w trzech kolejnych walkach. Ale każdy z nich kończy się zwycięstwem Kasparowa.

Życie mistrza

Od czasu otrzymania tytułu mistrza świata w szachach Kasparow wielokrotnie potwierdzał swój wyjątkowy talent. Wygrywa turnieje, pokonuje znakomitych szachistów.

W tym samym czasie Kasparow opowiada się za otwarciem Profesjonalnej Organizacji Szachowej (PCHA), która organizuje szereg meczów i turniejów.

W 1993 roku szachowy geniusz opuszcza FIDE (Międzynarodową Organizację Szachową) i prawie traci wszystkie tytuły, tytuły i miejsca w światowych rankingach. Ale jakiś czas później sprawiedliwość zwycięża, a tytuł wraca do prawowitego właściciela.

W tej chwili Harry Kimovich aktywnie angażuje się w działalność społeczną. Otwiera szkoły dla młodych ludzitalentów, pod każdym względem wspiera rozwój szachów w różnych krajach. Zdjęcie szachisty Kasparowa będzie rozpoznawane na całym świecie.

Walka między człowiekiem a komputerem

W 1996 roku twórcy technologii komputerowej rzucają wyzwanie mistrzowi, a on bez wahania podejmuje wyzwanie. Kierując się ciekawością i zainteresowaniem, genialny szachista wciela się w maszynę. Pierwszy mecz pozostawia mężczyznę na wygraną, chociaż Kasparow przegrywa jeden mecz. A w maju 1997 roku, podczas drugiego meczu, Kasparow został pokonany, a zwycięzcą pojedynku został komputer.

Po przegranej jeszcze 2 razy, arcymistrz wdaje się w szachową bitwę z maszyną. W obu przypadkach wynikiem jest remis.

Lata później zainteresowanie Kasparowa technologią komputerową nie zanika i kilka interesujących programów szachowych zostaje wydanych w jego imieniu.

Kariera polityczna

Pomimo kolosalnego zatrudnienia w rozwoju kariery sportowej, ciągłe treningi, podróże, polityka szalenie przyciąga Kasparowa.

Po niszczycielskich akcjach w Baku w 1990 roku mistrz przenosi się z rodziną do Moskwy i angażuje się w działalność polityczną kraju. Szachista opowiada się za wprowadzeniem demokracji i promuje Partię Demokratyczną.

W tej chwili kariera polityczna słynnego szachisty toczy się pełną parą. Uczestnik kampanii wyborczych, działacz tworzenia partii – genialny szachista nie wyobraża sobie już życia bez polityki, której głównym kierunkiem jest wciąż demokracja.

Wyjazd zkariera sportowa

Jesień 2000 staje się w pewnym stopniu kamieniem milowym w życiu arcymistrza. W ramach kolejnego turnieju mającego wyłonić lidera w starożytnej grze, Vladimir Kramnik okazuje się być bardziej odnosi sukcesy i pokonuje wielkiego szachistę. Kasparow przestaje być mistrzem świata, ale tylko oficjalnie.

Po przegranej Garry Kimovich, będąc osobą wieloaspektową, nie jest szczególnie smutny i nadal bierze udział w różnych turniejach szachowych i mistrzostwach przez kolejne 5 lat. Oczywiście wygrywając liczne zwycięstwa.

A 10 marca 2005 nagle ogłasza zamiar zakończenia kariery szachisty. Od tego momentu głównym kierunkiem jego działalności stała się polityka, w którą pogrążył się Kasparow.

Działalność literacka

Na początku ruchu szachowego Olimpu Kasparow dość często pisał artykuły, które były publikowane w różnych publikacjach. Oprócz tego napisał kilka książek na temat prowadzenia partii szachowych i ich zakończenia.

W 1987 roku ukazała się książka-autobiografia „Dziecko zmian”. Książka została wydana w języku angielskim i nie została napisana odręcznie, ale pod dyktando miejscowemu dziennikarzowi. Potem Kasparow wydał jeszcze kilka książek, dedykując je swojej ukochanej starożytnej grze.

Prywatne życie

Życie serca słynnego szachisty jest tak różnorodne, jak kierunki jego działań w świecie zewnętrznym.

W 1986 roku znajomośćMaria Arapowa. Młodzi i kochankowie wchodzą w oficjalny związek dwa lata później, a po kolejnych trzech rodzina się uzupełnia. I rodzi się cudowna córka - Polina. Ale codzienne problemy, konflikty między ukochaną żoną a równie kochaną matką doprowadzają do upadku rodziny, a w 1993 roku para wniosła pozew o rozwód. Po pewnym czasie była żona i córka Polina opuszczają kraj i obecnie mieszkają w Stanach Zjednoczonych.

Trzy lata później szachista Garry Kasparow, którego biografia jest opisana w artykule, zaczyna żywić uczucia do młodej studentki i zawiera z nią oficjalne małżeństwo. Kasparow ma syna. Ale to małżeństwo nie przynosi szczęścia i kończy się rozwodem w 2005 roku. Następnie Kasparow poślubia Petersburgerkę Darię Tarasową. W małżeństwie rodzi się dwoje dzieci - syn Nikołaj i córka Aida.

W tej chwili nazwisko szachisty Kasparowa jest znane na całym świecie. Garry Kimovich pozostaje niezrównanym mistrzem sztuki szachowej, który przeszedł do historii. Zdobywca kilku szachowych Oscarów i licznych nagród. Człowieka, który z niewzruszoną wytrwałością tkwiącą w jego silnym charakterze broni swojej opinii w świecie. Człowieka, o którym nawet po zakończeniu życiowej drogi będą rozmawiać i wymyślać legendy.