Aparaty Leica: fotografia, historia

2024 Autor: Sierra Becker | [email protected]. Ostatnio zmodyfikowany: 2024-02-26 06:12

Legendarny aparat, który na zawsze zmienił ideę fotografii, jest teraz nazywany po prostu „konewką”. To właśnie urządzenie stworzone pod marką Leica stało się pierwszą na świecie jednostką, która poszerzyła horyzonty fotografii. I to właśnie ten model zastąpił nieporęczne budki czarną peleryną, którą współcześni mieszkańcy widzą tylko w filmach historycznych. Wymyślił go Oscar Barnak i gdyby w tym czasie nie poznał Ernesta Leitza, istnieje duże prawdopodobieństwo, że świat nigdy nie zobaczyłby tego genialnego wynalazku. Wielu słyszało o tym, jak dobre są aparaty Leica, ale historia ich powstania jest naprawdę wyjątkowa.

Biografia twórcy

Oscar Barnak nie ukończył uczelni, nie miał wyższego wykształcenia. Zawsze marzył o zostaniu dobrym artystą. Ale w tamtym czasie zawód nie przyniósłby mu przyzwoitych dochodów, więc jego rodzice stanowczo nalegali, aby otrzymałbardziej „przyziemny” zawód. Syn posłuchał rady i wszedł do miejscowego warsztatu jako mechanik. Przez wiele lat po studiach podróżował po Niemczech w celu zdobywania doświadczenia i gromadzenia wiedzy. Ale nie mógł zapomnieć o sztuce i zaczął angażować się w fotografię krajobrazową. Ale w tym biznesie konieczne było posiadanie bohaterskiej sylwetki i dobrego zdrowia. Rzeczywiście, aby robić zdjęcia, trzeba mieć przy sobie dużo sprzętu: od samego aparatu po kasety, które następnie służyły jako film. Chcąc więc dalej robić to, co kocha, a jednocześnie ułatwić sobie życie, zaczął myśleć o zbudowaniu lekkiego aparatu. Jego plany polegały na stworzeniu jednostki, którą mógłby z łatwością nosić ze sobą wszędzie.

Historia pierwszego lekkiego aparatu

Po spotkaniu z Ernestem Leitzem Oscar otrzymał od niego propozycję pracy dla niego w 1910 roku. W tym czasie Ernest posiadał laboratorium optyki i mikroskopów. Po wykazaniu się swoimi umiejętnościami wynalazca od razu pokierował wydziałem zajmującym się nauką o filmowaniu wideo i kinematografii. W tym okresie nawiedził go pomysł stworzenia jednostki, w której zamiast kaset wykorzystana zostałaby klisza fotograficzna. Po stworzeniu dwóch pierwszych kamer Oscar zaprezentował jedną z nich swojemu przełożonemu Ernestowi. Pomimo tego, że szef i współwynalazca byli po prostu w stanie euforii z powodu otrzymanego prezentu, nie spieszył się z wprowadzeniem modelu do masowej produkcji. Właśnie miało miejsce ważne wydarzenie w historii – I wojna światowa, w związku zniż przedsiębiorstwo tymczasowo wstrzymało swoją pracę.

Wznowienie produkcji dopiero w 1924 roku i bezzwłocznie, pod kierownictwem Leitza, wypuszczane są pierwsze aparaty Leica. Sam Ernest wymyślił tę nazwę, która oznacza skrót od Leitz and Camera. Rok później „Leica” została zaprezentowana na targach, które odbyły się w Lipsku. Ale ludzie reagowali na nowość ze sporą podejrzliwością i sceptycyzmem, bo w tamtych czasach trudno było sobie wyobrazić, że tak mała jednostka może wyprodukować naprawdę wysokiej jakości obraz, każdy był przyzwyczajony do czegoś zupełnie innego. Jednak wątpliwości były krótkotrwałe i do końca roku sprzedano ponad półtora tysiąca nowych aparatów.

Pierwsze wypuszczone modele

Podekscytowanie rozweseliło wynalazcę i poważnie pomyślał o ulepszeniu swojego wynalazku. Jego wyobraźnia, doświadczenie i umiejętności pomogły mu własnoręcznie zaprojektować piętnaście rodzajów aparatów. Aparaty Leica Standard były pierwszym modelem z możliwością zmiany obiektywów. Następnie do produkcji weszła Leica II, małoformatowy aparat dalmierzowy. A potem świat ujrzał model Leica III, na którym można było ustawić dowolny czas naświetlania. Ponadto Oscar wynalazł również nowy format filmu, który miał wymiary 24x36 milimetrów i można go było łatwo wywołać za pomocą spiralnego zbiornika.

Warto zauważyć, że początkowo kamery nie miały etykiety, ale nazwisko właściciela laboratorium. Chociaż w 1936Oscar zmarł, popularność jego wynalazku wcale nie spadła. Jednak szczyt popularności tego aparatu przypada na koniec lat pięćdziesiątych. To właśnie wtedy wypuszczono najdoskonalszy i najwspanialszy model Leica M3. Tak przynajmniej myślą koneserzy tej techniki i kolekcjonerzy.

Wkład Leitza w wartość marki

Leitz bardzo poważnie podchodził do wynalazku swojego przyjaciela, dlatego nigdy nie żałował finansowania projektu i zawsze szukał najlepszych specjalistów do kontynuowania tej pracy. Sam zadbał o to, aby jego pracownicy mieli doskonały wzrok, ponieważ wszystkie modele były składane wyłącznie ręcznie. Pod tym względem firma była prawie zawsze jedyna w swoim rodzaju, a marka nie miała godnych konkurentów. Dzięki umiejętnościom Ernesta Leitza konwencjonalne aparaty Leica przekształciły się w szereg legendarnych aparatów referencyjnych wszechczasów. Wyprodukował nie tylko modele ogólne, ale także aparaty dostosowane specjalnie do potrzeb każdego zawodu. Był więc jeden model dla wojska, inny dla reporterów i trzeci dla astronautów. Nie zabrakło również wykwintnych aparatów, które są teraz bardzo cenione przez kolekcjonerów - miały złocony korpus i wstawki ze skóry jaszczurki. W 2013 roku na jednej z aukcji zaprezentowano model 1955, który został kupiony za 2 miliony dolarów.

Najbardziej znane modele Leica

Wiele znanych osobistości ma w swojej kolekcji model tego legendarnego aparatu. Kompaktowe aparaty Leica są po prostu niezastąpione dla koneserów prawdziwych fotograficznych arcydzieł. Na przykład Henri CartierBresson ma numer "Leica" 750 000. Numer "Leica" 980 000 jest w posiadaniu prezydenta USA Eisenhowera. A królowa Elżbieta II ma w swojej kolekcji modelkę ze swoimi inicjałami. Najsłynniejsze zdjęcia, takie jak „Pocałunek na Times Square”, „Portret Che Guevary”, „Sztandar nad Reichstagiem” i wiele innych, zostały sfilmowane aparatami wydanymi przez firmę Leitz.

Najbardziej poszukiwany współczesny model

W tej chwili liczba produktów tworzonych pod marką Leica jest praktycznie niepoliczalna. Mimo prawie stuletniej historii firma nie tylko nie zmniejszyła produkcji, ale nadal zachwyca swoich fanów ciekawymi modelami. Aparaty Leica wciąż poszerzają listę wypuszczonych modeli.

Jak w zasadzie wszystko inne, firma płynnie przeszła z fotografii filmowej na fotografię cyfrową. I nie jest to zaskakujące. Współcześni ludzie przestali doceniać kamery filmowe. Poza tym nikt już nie interesuje się fotografią papierową, wszystko kręci się teraz w Internecie. A w przypadku konwencjonalnej kliszy wgranie zdjęcia na dysk twardy nie jest takie proste. Dlatego kamery filmowe Leica straciły swoją dawną popularność.

"Cyfrowe" lub film

„Digital” zapewnia wiele korzyści i znacznie upraszcza korzystanie z fotografii. Dodatkowo z jego pomocą można błyskawicznie zobaczyć efekt końcowy, nie czekać na wywołanie filmu i nie martwić się, że obraz straci na jakości podczas skanowania. Ale mimo wszystko fotografia cyfrowa oferuje raczej przenośnikrobiąc zdjęcia, nikt już nie dba o piękno jednego kadru, co więcej nikogo nie interesuje.

W końcu aparatem cyfrowym możesz zrobić kilkanaście zdjęć na raz, a przynajmniej jedno z nich na pewno będzie wysokiej jakości. Jednocześnie legendarna firma wciąż stara się robić wszystko, aby piękno i geniusz ujęć miały dla fotografów znaczenie. Dlatego powstała najbardziej poszukiwana Leica M Monochrom.

Leica M Monochromatyczny

Teraz nikt nie pamięta, że wcześniej aparaty fotograficzne mogły robić tylko czarno-białe zdjęcia. Współczesny rynek jest po prostu wypełniony kolorowymi jednostkami, więc pojawienie się nowego arcydzieła Leiki – lustrzanki M Monochrom było dla wszystkich szokiem. To nowoczesny aparat cyfrowy, który wykonuje wyłącznie czarno-białe zdjęcia. Po co robić model, który nie ma standardowych funkcji koloru?

To bardzo proste: firma nadal jest najbardziej legendarną i szanowaną wśród fotografów-amatorów. Przez wiele lat jej priorytetem była nie tylko jakość zdjęć, ale także waga poszczególnych kadrów. A tworząc niepowtarzalny czarno-biały model, tylko podkreślają wagę piękna uchwyconego kadru. Ale właśnie dlatego aparaty Leica zyskują nie tylko pozytywne, ale i negatywne recenzje, ponieważ wielu współczesnych konsumentów nie rozumie znaczenia tego arcydzieła sprzętu fotograficznego.

Wygląd

Z wyglądu aparaty cyfrowe Leica tego modelu niewiele różnią się od ich własnychprzodkowie. Tyle że teraz zniknęła cewka przewijania ramki, a zamiast filmu instalowana jest cyfrowa karta pamięci. Ponadto ten model jest nadal kompaktowy i wygodny. I jak za dawnych czasów, wielu uważa, że w tak małym korpusie nie da się zmieścić naprawdę wysokiej jakości komponentów, które pozwalają na doskonałe ujęcia w dużej skali. Ale jak zawsze, Leica jest niesamowita i sprawia, że niemożliwe staje się możliwe.

Funkcjonalność

Leica M Monochrom nie zawiera niczego, do czego przyzwyczajeni są współcześni konsumenci. Nie ma wbudowanej lampy błyskowej, nie można na nim nakręcić wideo, nie można ustawić autofokusa podczas fotografowania, a nawet nie można robić szybkich zdjęć seryjnych. Na tym aparacie Leica możesz robić zdjęcia tylko w trybie czarno-białym i tylko z ręcznym ostrzeniem. Ten pełnoklatkowy aparat dalmierzowy nie jest dla każdego, ponieważ trzeba go poczuć, trzeba nim tworzyć kreatywne i genialne arcydzieła. W ogóle nie nadaje się do zwykłych ramek do klikania. Aparat ten nie zamienia systematycznie zdjęć na czarno-białe, jego matryca w zasadzie nie jest w stanie dostrzec koloru, dlatego nawet po umieszczeniu zdjęcia w zwykłych edytorach zdjęć praca z kolorem będzie niemożliwa.

Zewnętrznie model nie ma znaków identyfikacyjnych, serii, logo, ale jednocześnie jest natychmiast rozpoznawany przez koneserów. W końcu jest wykonany z czarnego metalu, czarnego plastiku i czarnej wulkanicznej skóry. Wszystko jest proste, eleganckie, doskonałe. Wizjer, który znajduje się z przodu, nie posiadanowoczesne dzwonki i gwizdki, standardowe, optyczne. Jedyną zmianą jest wyświetlanie na nim wartości czasu otwarcia migawki.

Korzystanie z Leica M Monochrom

Zasada strzelania pozostaje taka sama. Aby złapać kadr, musisz zajrzeć w obiektyw, ręcznie ustawić ostrość i nacisnąć przycisk. Warto zauważyć, że pierścień ostrości porusza się bardzo płynnie i bez problemów. Przyjemnym elementem jest dźwięk emitowany przez aparat podczas fotografowania, wciąż jest wyjątkowy i niczym nie różni się od innych modeli Leiki. Ten aparat jest idealny do fotografii ulicznej, bez inscenizacji, tak jak za dawnych czasów.

W końcu ta firma produkowała sprzęt, który był tak kochany przez korespondentów wojennych i fotografów prasowych. Warto też zwrócić uwagę na brak szumów nawet przy wysokich wartościach ISO. Jednym słowem, ten aparat ma zadowolić prawdziwych fotografów, którzy potrafią docenić każdą klatkę. Dlatego zastanawiając się, jaki aparat Leica wybrać, zastanów się, dlaczego w ogóle go potrzebujesz i co z nim zrobisz.