Czy moneta królewska nadaje się do kolekcji?

2024 Autor: Sierra Becker | [email protected]. Ostatnio zmodyfikowany: 2024-02-26 06:11

Każdy z nas ma hobby. Szereg takich czynności poznawczych obejmuje numizmatykę. To znaczy zbieranie monet. Ci, którzy robią to poważnie, rozumieją, że istnieją przypadki, które mogą przynieść nie tylko satysfakcję moralną, ale także wzbogacić ich właściciela. Kolekcja zamienia się w kapitał. Moneta królewska należy do najdroższych egzemplarzy.

Co więcej, im więcej pojawia się kolekcjonerów, którzy chcą mieć takie okazy w swojej kolekcji, tym są one droższe. Ale nie wszyscy chcą na tym skorzystać. Najbardziej entuzjastyczni kolekcjonerzy nigdy nie rozstają się z monetą ze swojej kolekcji, nawet jeśli koszt monet carskiej Rosji sięga miliona rubli. Ale są też numizmatycy, którzy są gotowi dać z siebie wszystko za możliwość zdobycia rzadkiego przedmiotu.

Dlaczego są potrzebne

Co jest tak atrakcyjnego, na przykład królewskie miedziane monety lub ich bardziej szlachetne odpowiedniki ze złota i srebra? Najprawdopodobniej jego wartość historyczna. Miłośnicy starożytności z szacunkiem wyobrażają sobie, kto kilka wieków temu je posiadał?pieniądze, w jakich okolicznościach moneta królewska zaginęła i mogła „przetrwać” do dziś. Ci, którzy są zaangażowani w tego rodzaju zgromadzenia, powinni być bardzo dobrze zorientowani w typach, historii występowania i kosztach swoich eksponatów. Nie będzie zbyteczne wiedzieć, jak ustalić autentyczność, jak ją przechowywać, w jakich warunkach może stracić na wartości. Na przykład, czy moneta królewska będzie kosztować mniej, jeśli ma zadrapania, żetony lub inne uszkodzenia.

Który kosztuje więcej

Zwieńczeniem każdej kolekcji jest najrzadszy, a przez to najdroższy przedmiot. Na przykład koszt monet carskiej Rosji jest wyższy, jeśli są to egzemplarze próbne. Oznacza to, że zostały wypuszczone w ograniczonych ilościach, aby ustalić, czy konieczne było zaangażowanie się w masową produkcję. Do takich rarytasów należy rubel Konstantinowski, wykonany ze srebra. Został wydany w 1825 roku. Liczba tych monet nie przekracza 5-6 sztuk. Lub istniejące w jeszcze mniejszych ilościach (2 sztuki) ruble srebrne Piotra. Data wydania - 1722.

Najrzadsze

Kwota 50 milionów rubli, jaką zapłacono za złotą monetę z wizerunkiem Katarzyny na aukcji w Londynie brzmi fantastycznie. Ale to prawda. Faktem jest, że druga taka królewska moneta znajduje się tylko w Ermitażu. Ta próbna kopia waży tylko 33 gramy. Jego nominał to 20 rubli. Rok emisji - 1755. Cechą charakterystyczną jest napis „Złota Elżbieta”.

Przybliżony koszt monet królewskich w 2015 r.

wartość	rok wydania	cena	waluta
1 rubel	1725	36500	rubel
poltina	1725	1730	dolar
1 sztuka złota	1701	50500	euro
denga	1701	75	dolar
2 ruble	1727	131500	dolar
1 grosz	1727	175	euro

Jak to się wszystko zaczęło

Reforma monetarna XVI-XVII wieku miała wpływ na system monetarny Rosji. Pieniądze bito zarówno ze zwykłej miedzi, jak i ze szlachetnego złota. Ich denominacja bardzo różniła się od przyjętej dzisiaj. W tym czasie w użyciu było pięćdziesiąt kopiejek, pół pięćdziesiąt kopiejek, a także 5 kopiejek i hrywna. W 1704 r. wybito pierwszy rosyjski rubel srebrny. W 1718 r. zaczęto emitować monety dwurublowe. Warto zauważyć, że w tym czasie na grzbiecie przedstawiono dwugłowego orła z symbolami władzy w szponiastych łapach. Co ciekawe, srebro w carskiej Rosji było niedrogie. Przecież dużo go wydobywano, dodatkowo budowano nowe zakłady obróbki metali. Dlatego nie oszczędzili go i wyemitowali monety z wysokiej jakości srebra.

Pieniądze były stopniowo reformowane. Zamiast orła na monetach widniały cztery splecione ze sobą litery P. W 1730 roku wprowadzono nowe pieniądze. Z przodusrebrny rubel przedstawiał Annę Ioannovnę. Kilkakrotnie masa monet została zmniejszona ze względu na konieczność ograniczenia wydatków rządowych. Ale stopniowo masa osiągnęła 18 gramów, monety stały się cięższe i tak pozostało aż do początku ubiegłego wieku.

A wcześniej nie było drewniane

Rubel srebrny nie stracił swoich pozycji na rynku pieniężnym nawet za czasów Aleksandra Pierwszego. Ale musiał zmienić swój wygląd. Znaki wskazujące na autokratę zniknęły. Monety zaczęto nazywać państwem. Nominał, nawet na złocie lub platynie, wskazywał ilość srebra. Aleksander II najpierw zwiększył bicie monet, ale potem nakazał zmniejszenie ich próby. Dotyczyło to wszystkich monet z wyjątkiem rubla srebrnego.

Ale Aleksander Trzeci ponownie chciał przedstawić swój portret na przedniej stronie. Monety okolicznościowe zaczęto emitować na przełomie XIX i XX wieku. Zostali zwolnieni w ważne święta. Dominującą pozycję rubla srebrnego zmienił pod koniec XIX wieku J. Witte. Główną walutą uczynił złoty rubel. W tym okresie monety zyskały niemal nowoczesny wygląd. Główną różnicą był wizerunek cesarza na awersie.

Jeśli ktoś posiada całą niezbędną wiedzę, nikt nie może go oszukać. Tak więc numizmatyk będzie mógł być dumny z tego, że w jego kolekcji znajdują się monety specjalne, królewskie. Cena, jaką płacisz za ich posiadanie, nie ma znaczenia dla prawdziwego kolekcjonera.